EsAlp

Mutlu olmak

Alp'in bayılmasıyla herkes telaşa kapılmıştı..

Oğuz, Ali ve Eylül hemen müdahele etmeye başladıklarında çoktan ambulans yola çıkmıştı..

Esma bir yandan Alp'in elini sımsıkı tutarken, diğer taraftan gözleriyle Samet'i dövüyordu. "Hepsi senin yüzünden..!" ağzından çıkan bu sözlerle herkese Samet'e döndü. "Senin yüzünden bayıldı, ne yaptı sana Alp ya! Ne yaptı?!" Esma ayağa kalkıp Samet'e saldırınca Eylül, onu oradan uzaklaştırmaya başladı.

"Esma! Sakin ol." Eylül soğukkanlılığı ile olanları öğrenmeye çalışırken Oğuz ve Ali Asaf'ın yüz ifadelerinden bir terslik olduğunu anlamıştı. "Alp seni böyle görse çok kızardı. Şimdi, sakin olup ona destek olman lazım.." Eylül Esma'yı sarsıp son kez "Anlaştık mı?" diye sordu. "Anlaştık."

"Eylül!" Oğuz'un endişeli sesiyle Alp'in yanına dönerken, bakışlarıyla durumu merak ettiğini belli etmişti.

"Emar çekmemiz lazım bir sorun var.." dedi Ali Esma'nın duymayacağı bir tonda.

"Bir yumrukla bu duruma gelemez Alp, ayrıca burnu kanıyor." Oğuz'un da gizli gizli konuşmasıyla Esma tersliği anlamıştı

"Kötü birşey var. Değil mi?" ağlamaklı gözlerle herkese tek tek baktı Esma.
Ama bu durum Ambulansın gelişiyle Esma'nın tüm soru dolu bakışları cevapsız kaldı.

Cenazede bulunan hemşire, Eylül ve Esma ile ambulansa binip hastaneye doğru yol aldı. Bu arada ona daha önce yüz vermeyen Alp için Esma'yı uyarmaya çalıştı.

"Sizi gördüm.." Esma kulağına fısıldanmasıyla arkasına döndü. "Alp öyle aşık olacak biri değil, çapkın biraz haberin olsun.. Hastanede çok kırığı var." bu sözleri duyan Esma sinirle baktı kadına. "Bakma öyle sinirle zamanla anlarsın." bunları söylemesiyle Eylül devreye girmiş "İşine bak.!" diyerek kadını uyarmıştı.

Esma elinde hissettiği kıpırdamayla önüne dönerken, Alp'in hala aynı olduğunu ve üzüntüden olduğunu anladı.

Saatler geçtikten sonra kendine gelen Alp gözünü hastane odasında açtı.

"Yine ne oldu bana ya?" Kalkmaya çalışırken başına giren hafif ağrıyla tekrar uzanmış, başını çevirmesiyle koltukta iki büklüm uyuya kalan Esma'yı görünce yüzüne gülümseme yayılmıştı.

"Başımda bir prenses mi sabahlamış benim?" Alp kendini zorlayarak kalkmış, Esma'nın başucuna oturmuştu. "Esma.." ismini fısıldayarak söylediğinde sadece başını kımıldatan Esma'yı daha fazla dayanamayıp kucağına almış rahat etmesi için yavaşça kendi yatağına yatırmıştı. Kendide biten serumunu bakıp çıkarttıktan sonra Esma'nın yanına uzanıp sevdiği kızı izlemeye başladı. "Ben seni hakedecek ne yaptım acaba? Herkes beni terk edip gitmişken, sen neden benimle kaldın ?" Alp bunları kendi kendine sessizce söylerken bir yandanda Esma'ya bakıyordu. Aklına ambulansta baygınken yüzünü bile görmediği kadının dedikleri gelince tekrar sırtüstü uzanarak düşünmeye başladı. Ya aynısını Esma'ya da yaparsam, ya kırarsam onu? "Bundan sonra kırmak yok Alp! Eğer sen bu kızı hakketmişsen değerini bileceksin." Derin bir nefes aldıktan sonra tavana bakıp "Kesin kötü birşey var beni bekleyen.." dedi Alp yavaşça gözlerini kapatarak. Tabii Esma'nın bilmeden kendisine kollarını Alp' e sarıp, başını omzuna koymasıyla uyanmıştı. "Alp.." Adını duymanın mutluluğu ile başını Esma'ya yasladı. "Esma.. Artık mutlu olmak istiyorum ben, sadece mutlu olmak."

🍒

Selamlar aslında bu hayali sahneleri geçen hafta pazartesi yazdım ama paylaşmak istemedim. Şimdi ise keşke paylaşsaydım diyorum, Okuyanlara teşekkürler..

EsAlp severlere iyi geceler.. ❣