SİMİRNA

👉 7. BÖLÜM 👈

Yine bir okul sabahına uyanıp hızlı bir şekilde hazırlıklarımı tamamlayarak evden çıktım.

Dışarıda Elisya ve Barlas'ın beni beklediğini görünce adımlarımı hızlandırarak yanlarına ulaştım ve Barlas'ın yüzüne bakmadan direk Elisya'ya sarılarak "günaydın" dedim.

O da aynı şekilde karşılık verip bizi Barlas'ın bırakacağını söyleyince hemen arka koltuğa yerleştik. Barlas bir süre araba dışından bize baktıktan sonra kendi koltuğuna yerleşti ve dikiz aynasından bana bakarak;

Sana da günaydın güzelim.

dedi.
Onu umursamadığımı göstermek için Elisya'ya dönerek bir sohbet başlattım. Elisya'ya gece uyuyamayıp bir şeylerden şüphelendiği ve hiç uyuyup uyumadığımı düşünmeden aradığı için mecburen tüm olanları anlatmıştım.

O yüzden o da bana hak verdiği için abisine karşı olan bu tutumumu yadırgamayıp bana destek oluyordu.

Yol boyu bizim saçma sohbetlerimiz ve yine Barlas'ın üzerimde ki gözleriyle geçti. Okulun bahçesine girince hep birlikte arabadan indik.

Yine bütün kızların gözü Barlas'ın üzerindeydi ve ben bunun beni neden çileden çıkarma noktasına getirdiğini kendi zihnimde kurduğum mahkemede ortaya çıkarmaya çalışıyordum ki Barlas'ın sesiyle kendime geldim.

Abicim dersinize daha yarım saat var. Sen içeri geç benim Simirna'yla konuşmam gerekiyor. Anlaşılan inatçı keçi beni affetmemekte ısrarcı. Şu inadını biraz kıralım.

Deyince ona aldırış etmeden düşen çantamı tekrar koluma takıp cevap verdim.

Ben konuşmak istemiyorum. Hadi Elisya kantine gidelim.

Tam Elisya'nın koluna girmiş adım atıyordum ki adının Sinem olduğunu öğrendiğim şu geldiğim günden beridir bana sataştığı için sürekli kavga ettiğim kızın o iğrenç tiz sesini duydum.

Ah Barlas seni gördüğüme ne kadar sevindim bilemezsin. Biraz zamanın varsa özel bir şey konuşabilir miyiz?

O an hangi akla hizmet yaptım bilmiyorum ama ileri atılıp Barlas'ın yanına geçerek Sinem'in makyaj güzeli suratına bakarak kendimden asla ama asla beklemeyeceğim o cümleyi kurdum.

Kusura bakma Sinemciğim ama Barlas ve ben özel bir şey konuşacaktık. Değil mi Barlas?

diyerek Barlas'a eğer yanlış bir şey yaparsan seni asla affetmem bakışlarımı gönderdim.

Evet Sinem. Bizim Simirna ile konuşacaklarımız vardı. Başka zaman konuşuruz seninle. İyi dersler.

Aman bu kadar kibar olmasan ölürsün sanki haspam. Hem Sinemciğim ne abi ya. Derdim ne benim acaba, adamın üstüne bir atlamadığın kaldı Simirna aferin kızım sana.

Barlas bana bakarak arabayı işaret edince hiç uğraştırmadan direk ön koltuğa geçip oturdum. Barlas'ta kendi yerine geçip kapısını kapattı ve bana bakmaya başladı. Gözlerimi kaçırıp konuşmasını bekledim ama o bana bakmaktan başka hiçbir şey yapmıyordu ki bu da kalp atış hızımın dakika da elli km hıza ulaşmasına sebep oluyordu. Ahh Allah'ım bana neler oluyor böyle hiç bir şey anlamıyorum.

Barlas'ın bir şey söylemeyeceğini anlayınca yüzümü ona doğru çevirdim ve hayır hayır yanlış görmedim bir çift hayran hayran bana bakan gözlerle karşılaştım ama bu fazla sürmeden Barlas ona döndüğüm için hemen kendini toparladı ve konuşmaya başladı.