Vakit ilerlemişti. Artık kalkıp eve gitme vakti gelmişti zeynep ve annesi için. Kamilbey işten gelmek üzereydi. Biz kalkalım artık dedi ayşehanım. Akşam yemeğine kalın diye ısrar etsede haticehanım. Kalmadı başka zaman diyerek ayağa kalktı ve herşey için teşekkür etti. Hadi kızım bababan gelmek üzere gidelim dedi ayşehanım. Peki anne dedi zeynep. Bu arada ömer iyi görünmüyordu lavabodan çıkarken. Zeynep ömer nasıl oldun diye sordu ayağa kalktıktan sonra iyiyim dedi ama öylesine lafın gelişi. Ayşe hanımda geçmiş olsun ömer diyerek tekrar geliriz biz eğer daha kötü olursan bizede haber verin elimizden ne gelirse yapmaya hazırız diyerek lafını tamamladı ayşe hanım ömere bakarak. Hatuce hanımda cevaben inşallah bişey olmazda siz bize sadece oturmaya gelirsiniz dedi. İyi akşamlar diyerek kapıya yöneldiler. Zeynep kapıdan çıkmadan ömere tekrar tekrar bakarak kendine çok dikkatet ben biliyorum yaşamayan anlamaz dedi ömere. Ömerde sağol zeynep sende kendine dikkatet derken gözleri doldu. HANİ OLURYA BAZEN HER INSANA. NEDENDİR BİLİNMEZ BAZEN YAŞAR İNSAN BU DUYGUYU. zeynep annesiyle birlikte evden çıkarken bu moda girmişti arkalarından kapıyı kapatmak zeynepten uzaklaşman dokunmuştu sanki ömere. Saniyeler içinde annesinden gelen hadi oğlum babanda gelmek üzeredir sözleri ile daldığı anlık halden çıktı ömer. Anne benin pek canım birşey istemiyor biraz dinlenmek istiyorum uyumak bana iyi gelecek sanki ben biraz uzansam olurmu? Annesi oğlum sen nasıl iyi hissedersen kendini öyle yap bu durumundan dolayı seni zorlamayacağım. Normalde bu sofrada olmadığın zamanlar biliyorsun çok kızıyorum ama bu seferlik olur. Ama senin yemek yemen gerekli ömer. Biliyorum anne ama çorbada içtim zaten. Peki maden hadi sen odana geç istirahat et. Ömer odasına girdi az önce giden zeynebini kendi apartmanlarına girmeden önce görmek üzere cama yöneldi. Zeynepte annesiyle birlikte apartmanların önüne gelmişti.evet onu eve girerken göre bilmişti. Camdan ona bakarken zeynepte ne tesadüftürki. Kafasını ömerlerin evine çevirmiş be onu camda kendisine bakarken görmüştü. Ömere gülümseyerek annesinin ardından apartmana girdi. Ömer niraz mahcup hissetti kendini gözgöze gelince. Bakacağını hiç umuyordu nede olsa kendince. Perdeyi çekip girdi yatağına. Tavana bakarken hep umut dolu gözleriyle zeynebin ona ne kadar iyi geldiğini farkeder olmuştu. Ona gerçekten yürekten gönül vermiş biri olarak zorda olsa gülümsedi kendince. Bir zaman sonra babasıda gelmişti sesini duydu uyur uyumaz hali ile. Annesi durumu anlatmış ayak üstüde olsa. Babası bunun üzerine odanın kapısında biti vermişti. Ömer diye seslendi önce efendim baba; derken odaya girdi recepbey. Oğlum canım oğlum iyimisin dedi oğlunun yanı başına oturdu elini tuttu sonra elini anlına koyarak ateşinmi var senin? Yok baba iyiyim meraketme dedi hoşgeldin baba. Hoşbuldun ama pekte hoşbulmadım dedi. Hadi kalk hemen bi doktara götüreyim seni dedi yok baba gerçekten istemiyorum meraketme sen kendimi kötü hissedersem muhakkak söylerim. Hıım ama bilki bu durudan bek hoşlanmadım seni iyi görmüyorum ömer bilesin diyerek cevap verdi recepbey. Tamam madem öyle peki dedi. Bu sırada annesine gelmişti yanlarına konuşmalarada şahit olmuştu. Bende söyledim bey. Ama ısrarla istemedi dedi. Tamam hadi dinlen bakalım öyleyse sen. Ama arada bir gelir yoklarım seni bilesin dedi recepbey ömerde gülümseyerek tamam baba dedi. Ve annesi ile babası odadan çıktılar.
