Hazırlıklarım bitti ve okula gittim. Sıkıcı bir okul gününü yine bitirdim. Eve geldim, zile bastım fakat kapıyı açan yoktu. Telefonla annemi arayıp evde olup olmadıklarını sordum. Evde kimsenin olmadığını söyledi. Ben de kalacak bir yer düşünüyordum ki Mehmet beni aradı. "Eğer müsaitsen bize gel ders çalışırız" dedi. Ben de büyük bir mutlulukla kabul ettim ve yürümeye başladım. 15 dakika kadar yürüdükten sonra Mehmet'in evine gittim. Yemek yedik, ders çalışmak için odaya gittik. Mehmet'in odasındaki duvarlarda korkunç resimler ve ailesindeki bireylerin fotoğrafları vardı. Açıkçası bu korkunç resimler, korkunç oldukları kadar iğrençlerdi de. Ben hemen test çözüp bunları düşünmemeye çalışıyordum. Birkaç soru çözdükten sonra Mehmet'in ayakta ve beni izliyor olduğunu gördüm. Tekrar korkmaya başladım. Neden böyle birşey yaptığını gittikçe merak ediyor, ben de ona ne kadar bakmak istesem de korkum izin vermiyordu. Biraz zaman geçtikten sonra ben de ona baktım. Hemen kitaplarını çıkartmaya başladı. Nedense ben ona bakınca sanki kendine gelmişti. Yaklaşık 1 saat ders çalıştıktan sonra Mehmet bu kadar dersin yeterli olduğunu, başının ağrıdığını söyledi. Ben de ona uyup kitap ve defterlerimi kapattım.
Mehmet- Saklambaç oynayalım mı?
Ben- 2 kişiyiz, nasıl oynayalım?
Mehmet- 2 kişi değiliz ki!
Ben- Nasıl 2 kişi değiliz, sen ve ben?
Mehmet- Ya cinler?
Bu konuşma geçtikten sonra uzun bir sessizlik oldu. Beni bir ter, bir korku basmıştı. Duvardaki korkunç resimler, Mehmet'in sözleri...
Mehmet'in bir anda ayaklandığını ve dolabın arkasından birşey aldığını gördüm. Onun çok eski bir görüntüsü vardı. Bir kutuya benziyordu fakat üstüne sarılı olan bez, kan lekeleri ile süslenmişti sanki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkunç Günlerim _ CİNLERİN GAZABI
TerrorGüzel giden hayatımın bir anda değişen kaderi... Bundan yaklaşık 1 yıl önceydi. Ben korkmak nedir bilmezdim. Mehmet cinlerle uğraşan bir arkadaşımdı. Benim de cinleri araştırmamı istiyor, onların gerçekten de var olduklarını ve bizlere iyi birer ark...
