Spanje komt steeds dichterbij. Nog even toetsweek knallen deze week en vrijdag is het dan zo ver.
Ik heb er heel veel zin in maar ook weer totaal niet.
Het lijkt me echt een super ervaring. Je leert er heel veel. Maar ik vind het ook wel heel moeilijk. Drie maanden zonder thuis.. zonder alles wat vertrouwd is. Dat gaat echt heel moeilijk worden.
Ook het moment dat ik vrijdag dus ook echt voor 3 maanden afscheid moet nemen van iedereen. Op zich het afscheid nemen van papa ben ik gewend want die zie ik vaker voor langere tijd niet. Maar toch.. en het afscheid nemen van mama, mn stiefvader en mn broertjes dat wordt ook heel moeilijk. Mijn kleine broertje zei een week geleden tegen mij. 'Ik wil niet dat je naar Spanje gaat.' waarna hij begon te huilen. Toen moest ik zelf ook bijna huilen. Mijn kleine broertje en ik hebben een hele sterke band. En hij komt me nu ook echt iedere dag knuffelen en zeggen dat ie me gaat missen. Dusjaa.. dat wordt echt wel heel moeilijk om iedereen uit te zwaaien.
Maar uiteindelijk hoop ik over 3 maanden dan ook terug te komen met veel nieuwe ervaringen en kennis. Daar doe ik het voor.
En het is ook goed. Je leert er ook van hoe het is om op eigen benen te staan.
Ik weet nog dat mn mentor vorig jaar in de tijden dat het niet zo goed ging zei: 'Als t volgend jaar ook zo gaat, weet ik niet of jij wel op Buitenlandse stage kunt gaan.'
En kijk nu.. ik ga het gewoon doen!
En het zal heel moeilijk worden maar het is wel mijn droom! En die droom wordt nu bijna werkelijkheid. Dus ik ga ervoor!
JE LEEST
My Diary part II, buitenlandse stage.
Non-FictionDit dagboek gaat over mijn stage in Spanje. Het schrijven van een dagboek deed me eerder heel goed. En ik ga dit in Spanje heel erg nodig hebben omdat ik ver weg ben van huis en mijn familie. Dit dagboek gaat over mijn stage in Spanje. Over wat ik d...
