My Diary part II, buitenlandse stage.

Maandag 13 november 2017

Vandaag was het maandag. Dat betekende dat we kennis gingen maken op stage. Ik stond om 8.30u op en nam een douche. Daarna kleedde ik me aan en gingen we ontbijten. Rond 10.30u vertrokken we op de fiets naar stage. Die vreselijke k*tfiets waar ik amper nog op kon fietsen omdat het wiel verbogen is en dus tegen het frame aanloopt. Maar goed nadat ik mezelf helemaal kapot getrapt had arriveerden we op stage.

Daar moesten we nog een aantal minuten wachten op onze Nederlandse begeleider en de stagebegeleider. Toen zij er eenmaal waren was het tijd voor het papierwerk en de planning. Woensdag mag ik beginnen met stage. Dat betekend dus dat ik morgen nog een dagje extra vrij heb. Dat is wel fijn. Daarna kregen we een rondleiding door het gebouw. De zorg hier in Spanje loopt achter op die in Nederland en het was heel confronterend om te zien. Ondanks dat ik hier blanco heen ging, zonder enige indruk van hoe het zou kunnen zijn. Wel kun je en mag je heel veel leren op deze stage.

Na de rondleiding gingen we weer naar huis. Maar halverwege begaf mijn fiets het. We moesten een heuvel op fietsen en mijn band draaide nu gewoon helemaal niet meer. Ik probeerde van alles met de versnellingen maar niets hielp. Toen gingen de andere meiden zich ermee bemoeien en dat kon ik op dat moment even niet gebruiken. Dus gooide ik mijn fiets op de grond. En kon ik mijn tranen niet meer bedwingen. Ik ging op een stoepje zitten met mijn rug naar de meiden. Een van hen wilde naar me toe komen maar de andere twee zeiden dat ze me beter even konden laten. Dat vond ik wel fijn. Alles van de afgelopen moest er gewoon even uit. En dat was op dat moment. Die fiets was gewoon de druppel. Ik heb onze Nederlandse begeleider gebeld. Maar hij kon ons op dat moment niet helpen. Dus moesten we onze weg naar huis vervolgen en dan naar de fietsenmaker gaan. 

Maar tussen 14.00u-16.00u is alles dicht omdat het dan Siësta is. Dus om 16.00u gingen de andere meiden boodschappen doen en ik met mijn fiets naar de fietsenmaker. Ik vroeg of hij Engels kon en hij zei een beetje maar hij begreep er geen ene fuck van. Dus uiteindelijk belde hij iemand die kon vertalen. De volgende dag om 16.00u zou ik mijn fiets dan weer op kunnen halen. Omdat dit mij nu weer extra geld kost en de fiets nu dus best wel duur wordt, stuurde ik een appje naar de persoon van wie ik de fiets had overgekocht. Zij vertelde dat ze hem aan iemand anders had verkocht en niet aan mij. Dus toen zei ik dat we onderling hadden geruild vanwege de hoogtes. Maar ze wist zeker dat hij nog prima fietste toen zei erop fietste. Terwijl het eerste moment dat ik erop stapte was hij al scheef. Maar goed hij zou gemaakt worden. De man in de fietsenwinkel vond ik echt heel eng. En ik dacht echt dat hij me iets ging doen. En toen ik net weg wilde, probeerde hij me iets duidelijk te maken. Maar ik begreep er niets van.. vervolgens..

Hij wees naar mij en zei: 'Tu' en wees naar hem zelf en zei: 'y yo' en gebaarde vervolgens iets drinken. Dus hij bedoelde: Jij en ik wat drinken. Ik was echt geshokkeerd. Die man is 30 ofzo.. dus ik zei dat ik geen tijd had en moest werken. In de hoop dat hij dat zou begrijpen. Zei 'Adios' en liep zo snel ik kon naar het appartement. Waar ik een van de meiden belde en het uitlegde. En dat ik de volgende dag niet alleen mijn fiets ging halen. Ze begreep het en zei dat zij mee zou gaan de dag erna. Dat was wel fijn.

Die dag kwamen we de man nog een aantal keren tegen. En iedere keer keek hij mij aan. Ik hoop echt dat ik hem niet tegenkom als ik alleen ben..

'S avonds ging ik nog even facetimen met mama, papa en mijn oudste broertje. Dat was wel fijn. Toen heb ik nog een tijdje film gekeken en rond 23.30u zocht ik mijn bed op.