My Diary part II, buitenlandse stage.

Maandag 4 december 2017

Ik heb ook vannacht weer een tijd wakker gelegen. Ik kon geen houding meer vinden waarin ik comfortabel lag. Een van de meiden zou vandaag naar de dokter gaan dus besloot ik om mee te gaan. Het was een Nederlandse dokter, dat was erg fijn want dat maakte het een stuk makkelijker. Waarbij hij echt heel hard door duwde op mijn been. Na wat onderzoek kwam hij tot de conclusie van een gescheurde meniscus. Daar zit je dan in Spanje. Ik kreeg medicijnen voorgeschreven voor de pijn, en ben die gaan halen bij de apotheek. En daarna begon het regelen.

Allereerst moest ik stage afbellen. Dat was nog een heel gedoe, gezien bijna niemand daar goed Engels kan. Uiteindelijk kreeg ik Marcelo aan de telefoon, dat maakte het een stuk makkelijker want hij spreekt wel Engels. Ik heb hem het uit kunnen leggen. Daarna moest ik mijn Nederlandse stagebegeleider bellen. Ik sprak met haar over wat ik zou willen. Ze begreep dat ik graag naar huis zou willen. En zei ook dat als ik haar dochter was geweest, ze het ook fijn zou vinden als ik naar huis kwam. Daarna belde ik met mama over wat ik zou doen. Ik had het er namelijk met de meiden over gehad. Zij zeiden, waarom zou je naar huis gaan. Je kunt toch ook hierblijven. Maar aan de andere kant dachten ze ook aan dat ze zelf ook naar huis zouden willen als dat hen zou overkomen. 

Ik moest ook mijn mentor bellen. En ook met haar heb ik gesproken. Ze snapte deels wel dat ik naar huis wilde gaan. Maar toch ook weer niet helemaal. Maar goed ik wil naar huis. Thuis kan ik gewoon naar mijn eigen dokter. En een vertrouwd ziekenhuis als dat moet.

Alles is nu geregeld, ik moet alleen nog een klein koffertje inpakken met wat ik thuis nog nodig ga hebben. En dan kan ik woensdagavond naar huis. Donderdag ga ik dan naar de dokter. En daarna is het rust houden. De week erop vlieg ik dan weer terug met pap en mam. Als het dan beter gaat kan ik hier blijven en doorgaan met mijn stage. En anders vlieg ik terug naar huis met de rest van mijn spullen. Ik hoop op het eerste, want ik wil graag doorgaan met mijn stage. Maar als dat niet kan, dan houdt het op.