Vandaag begon ik met mijn eerste stagedag. Ik had de avond. Dus ik hoefde pas om 15.00u. Dus had ik nog de hele ochtend om even niets te doen. Ik was erg benieuwd naar hoe het zou gaan zijn. Het leek me best wel wennen hier. De zorg is zo anders en ik kan niet praten met de mensen. Maar dat zal vast wel goed komen.
Ik heb vandaag meegekeken met hoe alles gaat. Hier en daar heb ik wel wat geholpen maar nog niet alleen. Mikaela, de verpleegkundige waarmee ik mee loop, is heel aardig. Alleen hebben we hier en daar weleens wat communicatieproblemen. Omdat zij niet zo goed Engels kan en ik geen woord Spaans spreek. Noujaa.. ik ken de cijfers t/m 10 en een paar woordjes. Maar daar houdt het ook echt bij op. Ik vond deze eerste dag wel echt super erg. Hier en daar dacht ik wel, heftig dat de zorg zo moet gaan hier. Alles wordt voor iedereen overgenomen. Zelfs al kunnen ze het zelf nog zo goed. Maar goed dat zijn de regels hier.
De terugweg naar huis vond ik wel even eng. Omdat het donker was. En dan fiets ik daar als meisje, met blond haar en blauwe ogen wat nogal geliefd is hier, dat was wel even eng. Maar ik ben uiteindelijk veilig thuisgekomen. Toen hebben we nog even gezellig op de bank gezeten met zijn allen. Lina en Marieke gingen al vroeg naar bed omdat zij de volgende ochtend al vroeg op moesten.
JE LEEST
My Diary part II, buitenlandse stage.
No FicciónDit dagboek gaat over mijn stage in Spanje. Het schrijven van een dagboek deed me eerder heel goed. En ik ga dit in Spanje heel erg nodig hebben omdat ik ver weg ben van huis en mijn familie. Dit dagboek gaat over mijn stage in Spanje. Over wat ik d...
