My Diary part II, buitenlandse stage.

Dinsdag 21 november 2017

Vandaag begon ik weer aan mijn eerste dag van de 4 dagen stage. Inmiddels was ik weer bijgekomen van vorige week donderdag, waarin ik uitkwam bij een cliënt die was overleden. Dus kon ik er nu weer tegenaan op stage. Ik had de ochtend nog vrij dus kon ik lekker uitslapen. Ik werd dan ook pas om 11.30u wakker. Toen besloot ik om even een fijne douche te nemen. Om goed wakker te worden, want ook al had ik uitgeslapen, wakker was ik nog niet. Na de douche was ik wel wakker. Inmiddels was het alweer tijd om te gaan lunchen dus dat deden we met zijn 3en.

Na de lunch gingen de 2 meiden die vandaag vrij hadden naar het strand. Ik had graag mee gewild, maar helaas kon dat niet omdat ik de avonddienst had. Om 14.30u was het weer tijd om te gaan. Ik kwam nog net tegen degen tegen die de ochtenddienst had gehad en ze vertelde kort over stage. Dat er een cliënt was die de hele dag al niet wakker werd. Ik zei: 'Hmm, dan zal die wel overlijden.' Maar ze zei dat dat waarschijnlijk niet zou gebeuren. Ik zette het weer uit mijn hoofd en ging naar stage. Ik was nog aan het wachten op mijn begeleider omdat ze van alles met de arts moest overleggen en steeds maar in en uit liep. Toen kreeg ze telefoon, ze zei de naam van de patiënt. En dat was dus de naam van de persoon waar Lina die middag over had verteld. Toen wist ik gelijk hoe laat het was. En ja hoor, even later kwam ze terug en vertelde ze dat inderdaad die patiënt was overleden. Deze keer kon ik het gelukkig goed van me afzetten. Ik ben denk ik 1 keer bij die patiënt geweest en kende haar dus ook niet meer van gezicht. Ook heb ik alleen gehoord dat ze overleden is. Ik heb haar niet gevonden en ook niet gezien vlak na haar overlijden. Mikaela vroeg me gelijk of ik me goed voelde. Ik zei dat ik me goed voelde. Ze was erg blij om dat te horen. Waarschijnlijk maakte ze zich zorgen na vorige keer. Maar doordat ik er deze keer niet bij was, heb ik er niet veel van meegekregen. De rest van de dienst verliep gelukkig soepel. Ik mocht zelf naar patiënten toe om medicijnen te geven. En ook om bloedsuiker te prikken, insuline te geven en zelfs een injectie. En dat terwijl ik vandaag pas mijn 5e dag stage had. Ze vertrouwen je hier al best snel in wat je kunt. En dat is wel fijn, want door te doen leer je.

Ik heb vandaag een fijne dag op stage gehad. En daar ben ik echt heel blij om. Zo zie je maar, je kunt ook positieve ervaringen op doen. En de positieve ervaringen zijn sterker dan de negatieve. De positieve moet je bij je houden en koesteren.

Ik kan inmiddels ook al wat Spaans. Nog niet veel spreken maar wel al wat begrijpen. En dan wel de simpele dingen. Maar dat is een begin. Ik denk dat ik mijn begeleider ga vragen of ze me Spaans kan leren. Ik leer best makkelijk talen en het zou voor ons beide makkelijker zijn. Omdat zij niet zo goed Engels kan. En we elkaar niet altijd begrijpen.

Rond 22.30u kwam ik thuis van stage. Iedereen lag al in bed dus ging ik op de bank zitten. En nam gewoon de rust in me op.