100 Yıl Sonra Tekrar Biz Olmak

GALİBA TUTULDUM

Olayların üzerinden bir hafta geçmişti.Ve her şey normaldi NEREDEYSE.Ne kadar olabilirse.Ben ve Alicia ne konuştuk ne de yüz yüze geldik.Erik ise "Abi gitsene yanına kızın." "Çeneni kapatır mısın?" "Tamam hemen kızma." Sadece tek bir bakışma onu gördüm sonra kolumda bir acı başladı.Sadece bende olan bir acı.Öyle çok yandıki yere kapaklandım.Herkes başıma toplandı sonra profesörler ama o yoktu.Sadece o!Neredeydi grup öğretmenim başımdaydı Mr. Smith "Kalk hemen burdan odama git.Ben geliyorum." Komuta uydum ve odasına gittim.Odada oturuyordum.Sonra ikinci bir acı ama bende bir şey yoktu.Sadece sanki ikinci bedenimde olan bir şeydi.İKİNCİ BEDEN.Evet ama bu neydi?

Sonra profesör geldi."Kolunu AÇ!" Açtım.DÖVME vardı.Sonra bana kimle Tutuldun diye sordu."Hiç kimseyle." "Hiç acı hissettin mi peki?Yani sanki sende değilde bir başkasında olan ama senin olan bir acı." "Şey..Hissettim.Sanki ikinci bedenim gibiydi." "Evet ikinci beden iyi tabir.Şunu şöyle tanımlayayım öncelikle bu olağan dışı bir şey ve bu vampir olmayanlara olmaz.Yani vampirlik sürecini tamamlamayanlara yani sizin gibi." "Biz?" "Sen ve Alicia.Ve kabul ediyorum siz farklısınız.Hemde çok.Mesela sen.Sen hepimizden daha güçlüsün."Artık sinirlenmeye başlamıştım."Siz nerden bilebilirsiniz ki?Ha siz beni nerden bilebilesiniz ve ben farklıyım ama o değil onuda farklı yapamam." "Onu farklı yapmak mı!O zaten farklı.Baktığımda ikiniz olmayın diyordum.Ama artık çok geç.Ve anladım ki zıt kutuplar birbirini çekiyormuş.Örneğin SİZ." "Profesör hiçbir şey açıklamıyorsunuz.Kafam karıştı." "Anlamadın mı hala.Tamam biraz fazla karışık oldu.O zaman.Düşün düşün düşün!Hah buldum siz iki ayrı beden ama bir ruhsunuz.Mesela eskiden onun ne yapabildiğini hissetmen lazımdı.Onun yanında olmasan bile sanki yanında olduğunu hissedermiş gibi.Ona bir şey olduğunda sanki sanada olmuş gibi.Ve o kolundaki dövme sadece bunun sembolik şekli.Üstünde ne işaret var bakabilir miyim?" "Şey..Üstünde  onunla ilk tanıştığım an var.Hastenede." "Evet mantıklı hastane ilk vampirlerin acı çekmeden uyandırılması için yatırıldıkları yer.İlk buluşma." "Şey gidebilir miyim profesör?""Tabiki git ve onu gör.Haa bu arada özelliğim düşüncelerinizi okuyabilmek.""Aaıı şey teşekkürler."Çok hızlı koşuyordum.Sanki içimde akciğerlerim imdat çağrısında bulunuyordu.Kalbim deli gibi atıyor şah damarım ise zonkluyordu.Dövmemde hala acıyordu.Acaba Alicia ne yapıyordu?

İşte o an sanki ruhum onun yanında bedenim ise son sürat koşuyordu."Yanıma gelme.""Niye?" zihnim konuşuyordu."Seni istemiyorum." "İstemiyor musun?Niye?""Nedenini bilmen gerekirdi." "Aslında biliyorum.Ama sormak hoşuma gidiyor." "Her şeyi dalgaya almasan." "O zaman niye bu kadar duygusuzsun?!"Bunu kaba bir şekilde sormuştum."Nedenini bildiğin soru sorma !""Ben içindeki seni istiyorum.Aç duygularını kapatma lütfen beni seviyorsan.." "Artık seni sevmiyorum.Anla beni."Bedenim odasına gelmişti.Artık yüz yüze konuşuyorduk."Amacın neydi duygularını kapatırken ha!Beni üzmek mi?" "Hayır değildi." " Peki dövmen nerede?" "Ne dövmesi?" "Doğru ya acıda bir duygudur.Acımadı değil mi?Hiç benimki acırken kalbin yandı mı?" "Evet hemde anlatamayacağım kadar çok." "O zaman aç duygularını lütfeen." "Açamam.Açarsam kan içmek zorundayım.İnsan kanı.Ve yapamam." İşte benim kalışım o noktada....