Chapter 15

1.8K 36 0
                                    

SKYLA'S P.O.V.

"I want to act like a real mother to you now, even if I'm a bit late. You have a mom right here. So it's not right for us to live apart"

Nagpunas ako ng luha habang inaalala ang bawat pangyayari.

Isang sampal ang natamo ko mula kay Mommy.

"I never should have raise someone else's child", malamig na sabi ni Mommy

Tumitig ako sa puntod ni Daddy habang paulit-ulit sa utak ko ang mga pangyayaring hinihiniling kong sana, hindi na lang nangyari.

"Your father had you with another girl!", sigaw ni Mommy saka siya tuluyang umalis

Nagpigil ako ng luha pero hindi ko magawa.

"Hindi totoo lahat ng 'yon, Daddy diba? It can't be. Please, sabihin mo saking hindi totoo Dad. It can't be true", umiiyak na sabi ko

Napatawa ako sa ginagawa ko. Para namang sasagutin ako ng patay.

Napaupo na lang ako habang umiiyak. I'm so helpless. I'm so hopeles. Pakiramdam ko, mag-isa ako. Pakiramdam ko, wala akong kakampi.

"Skyla"

Nag-angat ako ng tingin nung biglang may tumawag sakin. Nagpunas ako ng luha saka ako tumayo.

"Paano mo nalamang nandito ako?", tanong ko

"I was so worried about you! I thought that you might be crying by yourself or that you were in pain. I was worried", nag-aalalang sabi niya

Nag-iwas ako ng tingin at hirap na sumagot sa kanya.

"Uh, kasi. Kung nandit ka kasi tinawagan kita kanina, wala 'yon", sabi ko

Hindi siya nagsalita at nanatiling nakatayo sa harapan ko.

"Nandito lang ako para bisitahin saglit si Daddy kasi miss ko na siya tsaka—"

Hindi ko natapos ang sinasabi ko kasi bigla siyang lumapit at niyakap ako ng mahigpit.

"Hindi mo kailangang magsalita o magsabi ng kung anu-ano. Just go ahead and cry as much as you want. I'll stay here by your side", sabi ni Dart

Dun na nagsibagsakan lahat ng luhang kanina ko pa pinipigilan. Umiyak lang ako ng umiyak habang nakayakap ako sa kanya. Thank God he sent Dart. If he wouldn't be here, I don't know what will happen.

-

Nung napagod ako sa kakaiyak, nagpunta kami sa isang 7/11 store.

"I'm a really bit curious though. From the moment that, the lady I thought was my mother, and lived with for 25 years told me that I wasn't her real daughter. Akala ko, kaya lang niya nasabi 'yon dahil sobrang galit siya. Pero gusto kong malaman, if I really had a different biological mother, what kind of lady was she?", sabi ko

Hindi nagsalita si Dart at nakinig lang sakin. That's all I need right now. Somone, who will listen to me.

"Sabi ko sa sarili ko, gusto ko siyang makita o makausap kahit isang beses lang. But then, she appeared right infront of me. I had no idea of what should I do. To be honest, I can't still believe it but—"

Napatigil ako sa pagsasalita nung hawakan ni Dart yung kamay ko. Napatingin ako sa kanya, pero nakatingin lang siya sa magkahawak naming kamay.

"You're not ready for that yet. So, forcing yourself to believe the truth will just make things that much harder for you. Just wait until you're mentally prepared to accept that fact", sabi niya

Saka siya tumingin sakin at ngumiti.

"Thank you", nakangiting sabi ko

Ngumiti lang siya at nag-iwas ng tingin saka niya binitawan ang mga kamay ko.

"To tell you the truth, I am really scred to be by myself. I was thinking, that it'd be nice if there's someone with me. And you happened to appear at the very moment", sabi ko kay Dart habang nakangiti sa kanya

"You must have been so happy to see me, then", nakangiting sabi niya

Nag-iwas ako ng tingin dahil pakiramdam ko namumula ang pisngi ko.

"Hmm. There are times when Daemon Ritz Sanchez III is helpful afterall, is what I was thinking", natatawang sabi ko

Napatawa siya at napailing.

"You seem to be your usual self now", nakangiting sabi niya

Ngumiti na lang din ako. One thing's for sure to me. Daemon's someone special to me. Someone really really special.

-

Nagising ako, na mugto ang mga mata ko. Hindi ko alam, kung panaginip ba ang lahat ng nangyari kahapon, o dapat ko na bang itatak sa isapan kong, totoo ang lahat ng 'yon.

"Skyla"

Napabangon ako nung biglang may kumatok sa pinto at biglang pumasok.

"Labas ka na dali. Bangon na", nakangiting sabi ni Xandrei

Tumango ako at sinabi kong susunod na lang ako sa kanya.

Nagtungo ako sa kusina at naabutan ko siyang nagluluto. Pinanood ko lang siya hanggang sa matapos siyang magluto.

"Here. Xandrei's specialty and Skyla's favorite: garlic spaghetti", nakangiting sabi niya

Saka niya inilapag sa harapan ko ng niluto niya.

"You need to eat your breakfast, get it?", dagdag pa niya

Tumango ako at ngumiti saka ako kumain.

"Hey, stop looking at me with so much concern in your eyes", natatawang sabi ko

Saka ako sumubo ulit. Nag-iwas naman siya ng tingin at naupo sa tabi ko.

"You've always been the one to try and fix our family's problems, and yet I feel like I haven't done anything to help you", sabi niya

Napatingin ako sa kanya. Siraulo talaga. He's my bestfriend, and he's like a family to me. Kaya kapag may problema sila, dinadawit ko ang sarili ko at sinusubukang kong ayusin.

"I was fine yesterday, since Dart came", sabi ko

"Si Dart?", gulat na tanong niya

Tumango ako at ngumiti.

"Yuhp. Palagi niya kong iniiwan minsan para sa ibang tao, but he seems to be a nice person deep inside", sabi ko

Hindi siya sumagot at nanatiling tahimik.

"And on top of that, I'm having a great chef Xandrei Villegas who makes breakfast for me! Looks like it's worthwhile to be miserable afterall", nakangiting sabi ko

Napatingin ako sa kanya pero lumungkot ang mukha niya.

"Bakit? May problema ba?", tanong ko

Umiling lang siya at ngumiti.

"Kain ka na", nakangiting sabi niya

Tumango na lang ako at ngumiti.

It's not that bad to be miserable, if I have these guys in my life.

My Destiny (Completed)Where stories live. Discover now