My Destiny (Completed)

Chapter 19

DART'S P.O.V.

Nung tumawag sakin yung doctor, agad akong nagpunta sa hospital. Lumabas na daw kasi yung resulta ng tests sakin.

"Ito na ang results. And luckily, you're a match", sabi ng doctor

Napangiti na lang ako at tumango.

"Pero may isa tayong problema", biglang sabi niya

"Ano pong problema?", tanong ko

At ang mga sumunod na sinabi niya ay tila matalim na kustilyong tumusok sa puso ko.

-

"Aba. Anong ginagawa niyo ha?!"

Agad na napatayo sa gulat yung tatlo nung sumigaw si Skyla.

"Baka kasi bored siya kaya nagdala ako ng pwedeng malaro", sagot ni Adonis

"Baka kasi ma-bored siya kaya dito na ko gagawa ng kanta. Atleast, maririnig pa niya ang golden voice ng isang Kise Daemon Sanchez", sabi naman ni Dase

"Baka kasi sawa na siya sa pagkain dito sa hospital kaya nagdala ako ng mga niluto ko", sabi naman ni Xandrei

Napailing na lang ako at napatawa. Mga siraulo. I will never get bored because I'm with the girl I love the most.

"Stop. Get out", mahinahong sabi ni Skyla

"WHAT?!", sabay sabay na sigaw nung tatlo

Tinignan naman ni Skyla ng masama yung tatlo kaya agad silang kumaripas sa pagtakbo at nag-unahan pang lumabas.

"Napakastrikto naman ng bantay ko", natatawang sabi ko

"Of course! Sinusunod ko lang ang sinasabi ng doctor. Lahat ng bawal, bawal. Naiintindihan mo?", nakapamewang niyang sabi sakin

"Aye aye captain!", nakangiting sabi ko saka ako nag-salute

Napailing lang siya at tumawa. Sinenyasan ko naman siyang lumapit sakin. At pagkalapit niya, hiniga ko siya sa tabi ko. Nakaunan yung ulo niya sa kaliwang braso ko.

"Pasaway ka talaga noh?", natatawang sabi niya

Nilaro laro ko lang yung buhok niya at hindi sumagot. Habang yung isang kamay ko naman nakahawak sa kanang kamay niya. God, I will never let go of this hand.

"Bilisan mong magpagaling ha? Madami pa tayong hindi natutupad sa check list natin. Tutuparin pa natin lahat 'yon. Tapos magpapakasal pa tayo. Magkakaroon ng anak. Magkakaroon ng masayang pamilya", nakangiting sabi niya

Hindi ako sumagot at napapikit ako dahil sa sinabi niya. Naalala ko tuloy yung sinabi ng doctor sakin kanina.

-Flashback-

"Pero may isa tayong problema", biglang sabi niya

"Ano pong problema?", tanong ko

"Nakaranas ka na ba ng kahit anong surgeries?", tanong niya

Umiling ako bilang pagsagot.

"Ang problema ay allergic ang katawan mo sa anesthesia. Hindi natin alam kung paano ba magreresponse ang katawan mo sa anesthesia", sabi ng doctor

"So, what do you mean doc? Just go straight to the point already", sabi ko

Napabuntong hininga siya saka siya nagsalita ulit.

"The worst scenario is that, you may never wake up again", sabi ng doctor

Parang isang sirang plaka na paulit ulit sa utak ko ang sinabi niya.

May posibilidad na hindi na ko magising? Then what am I gonna do? Just give up on my grandma or risk my happiness with Skyla?

-End of flashback-

"Hoy, lalim naman ng iniisip mo. Baka malunod na ko niyan", sabi niya

Napatawa na lang ako ng mahina. God, if ever I won't be able to wake up, please take care of my girl. Please, make her happy all the time. And please, always remind her that I do love her so much.

"Iniisip ko lang kung gaano ako magiging masaya sa oras na makita kitang suot ang wedding dress mo habang naglalakad ka papunta sakin. If that happens, I will be the happiest man in this goddamn world", saad ko

But God, if ever I won't be able to wake up again, please send someone for Skyla. Because I want her to achieve her dreams. Her dream wedding. Her dream to have a happy family. I still want to see her in a wedding dress with a happy family even though I will not be that "lucky guy" anymore. The important thing is, she's damn happy.

"Wow naman. Saya siguro non noh? By that time, sana tanggap na ko ng lola mo. Sana by that time, wala ng problema pa. Yung puro saya na lang", sagot niya

Hindi ako nakasagot at mas inilapit ko siya sakin saka ko hinalikan ang kanyang noo.

"I love you so much, love. Mahal na mahal na mahal kita. Sobrang mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita", mahinang bulong ko sa kanya

"I love you more than you can imagine love", nakangiting sagot niya

Napangiti na lang ako.

"Labas tayo", sabi ko

"Baliw. 'Di pwede sayo. 'Wag ka ngang pasaway", sagot niya

"Please? Pagbigyan mo na ko", sabi ko

"No", sagot niya

"Malay mo huling araw mo ng makakasama ako. Ikaw din, baka manghinayang ka", sabi ko

Bigla siyang napabangon at tinignan ako ng seryoso.

"I'm just kidding love", nakangiting sabi ko

"It's not funny", seryoso niyang sabi

Nakita ko ang pamumuo ng luha niya. Seeing her like this hurts me so damn much, paano na lang kaya kapag hindi na ko nagising at nakabalik pa sa kanya?

"I'm sorry", sinserong saad ko

Saka ako bumangon at niyakap siya ng mahigpit.

"Nakakainis ka naman eh. Why do I feel like iiwan mo ko? You asked me to stay yet it feels like you have plans of leaving me", sabi niya

Hanggang sa nararamdaman kong nababasa ang damit ko. Kumalas ako sa pagkakayakap at nginitian ko siya saka ko pinunasan ang luha niya.

"I'm sorry love okay? I will never ever do that. I will fight no matter what. Stay by my side, during the surgery please? So that when I feel like dying, I have the reason to fight because I know you are there for me. You're the reason why I am still alive. So stay with me and never leave my side. Get that?", nakangiting sabi ko

Unti-unti siyang tumango. Nginitian ko lang siya at pinunasan ang luha niya saka ko siya niyakap ulit ng mahigpit. Yung tipong hindi ko na pakakawalan pa.

God, if ever I will be able to live in this world again, let me meet this amazing woman whom I am hugging right now. Because if I were to choose what will I be in my next life, I'll choose to meet her and love her again. Over and over again.