Secretly in Love with a Gangster

Chapter 39

[Steven's POV]

" Welcome back! Namiss niyo ba ang Pilipinas?" tanong ko kay Lhyne at Stacie na kagagaling lang ng korea.

"Welcome back din po tita and tito. It's nice to see you again."

" O.A neto. Parang kahapon lang tayo di nagkita tapos gumaganyan ka na. Sipain kaya kita?" sabi ni Lhyne habang nakangiting nakakaloko.

It's almost 4 months since the accident occurred. Mabuti nalang talaga at mabilis siyang nakarecover. I tried my best to be her man AGAIN but of course hindi 'yon nangyari. Alam ko rin naman na wala na talagang chance between me and Lhyne. Makulit lang talaga ako at pilit ako nang pilit. Siguro ayoko lang talagang nasasaktan siya kaya lahat gagawin ko kahit na isacrifice ko lahat lahat kahit na yung sarili kong kaligayahan.

At first habang nasa korea siya ako yung nag-alaga sa kanya. Sinuportahan ko siya. Pinasaya at pinaligaya.

***

(flash back)

Lhyne and I are chatting...

Lhyne: hahaha, wag na. kaya ko na sarili ko.. don't worry tiffy.

Me: -_- ang kulit kulit talaga. Basta.. pupunta ako diyan bukas. Whether you like it or not :P

Lhyne: oh tlga? Makikita mo kaya ako? >:D

Me: hey! Don't be so mean. Huwag mo kong tataguan. Ito naman, parang bibisita lang ulit.

Lhyne: bibisita? Eh dito ka na nga nakatira eh. Tsaka isa pa, ang gastos mo grabe... nung isang araw lng, umuwi ka ng phil. Tapos bukas babalik ka na agad dito sa korea? Ano to manila to baguio lng? :3

Me: eh namimiss agad kita eh.. kasalanan ko ba yun >_<

Lhyne: nakooo jamrenz, wag mo kong artehan...

Me: bahala ka :P uuwi talga ako bukas XD

Lhyne: oo na lang = o =baka mapigilan kita ano po?

.... The next day ....

I knocked on her door. Later on she opened it.

" TADA! I'm here! Sabi ko sayo uuwi ako ulit eh."

Isasara niya sana yung pintuan pero pinigilan ko siya... " hep hep hep! Ano yan, ano yan? Di na ba ko welcome?"

"uhmmm ngayong araw hindi, sa susunod na linggo oo. Ambilis mo naman kasing umuwi eh, sayang yung pera.."

" basta ikaw lhyne, okay na okay lang yun... mas worth it yung pag byahe ko pabalik agad dito dahil may reward akong natatanggap." I said while smiling very widely.

" reward? Ha ?"

" edi yang mga ngiti mo. Ano pa ba? Makita lang kitang nakangiti o kahit ikaw lang mismo, ayos na ayos na super ayos na sakin yun. You're priceless lhyne. All of my sacrifices are worth it kapag ikaw ang premyo sa huli."

" ayyy nakoooo, tigilan mo na yang banat banat na yan.. ang drama mong panget ka.. tara na nga, pumasok ka na rito. Baka makita pa ng kapit bahay naten na kinikilig ako."

Sumapit na ang gabi at ako ang nag prepare ng dinner for the three of us. Stacie, lhyne at ako. Her parents are not around, I guess, wala sila eh.

Everyday, same routine, I'll cook for her: breakfast, lunch and dinner. We go out somewhere na kung saan man niya gustuhin. Then we eat together in a restaurant. We walk in the street while holding each others hand. And how I wish na ganito na lang sana palagi, ako yung kasama niya at hindi iba, sa akin siya masaya at hindi sa iba, ako yung mahal niya at hindi iba, ako yung lagi niyang hinahanap at hindi iba at sana ako nalang at wala ng iba pa.