Mischievous Vampire : Completed

Chapter 1 : Welcome To VampireVille

I was looking at my own reflection in the mirror.

Sinuklay ko yung buhok ko using my bare hands.

Nagising nalang ako kanina sa isang napakagarang silid and then suddenly the realization hit me hard as rock. That everything that was happen last night is not just a dream nor a nightmare but a painful reallity that my life has changed in just a blink of an eye.

I lost my family. My friends. I lost my damn whole life!!

I’m no longer a human that’s for sure. Infact I’ve changed a lot when it comes to physical appearance. I guess ito ang advantage ng pagiging isang vampire. You transform in your “best case scenario ”.

Dahan-dahan kong nilubog ang katawan ko sa baththub. I just closed my eyes and my tears suddenly fall.

Hindi naman talaga ako iyakin. Pusong bato nga daw ako kung tawagin ng mga kaibigan ko pero sa mga sandaling ito ng buhay ko. Hindi ko mapigilan ang mapa-iyak.

I want to scream!!

I want my life back to normal !!

But sad to say that will never happen. Just like a wish that will never come true.

After kong maligo. Isinuot ko yung kulay peach na dress which is above the knee.

Tamang-tama lang sa doll shoes na kulay white at silver na headband.

Pag-labas ko ng hotel room biglang namilog yung mga mata ko.

This place is awesome. Ito yung tipo ng lugar na ni minsan hindi mararating ng mga dukha.

Seriously where the hell I’am??

Who would ever thought that this place is actually a vampire community.

Everything that my naked eyes see is all beautiful creature.

Hindi uso ang pangit sa lugar na ito.

Kung napa-nganga ako kanina sa ganda ng hotel. Mas mapapa-WooW ako ngayon paglabas ko.

It was like a ordinary city. May mga malls, boutique, Restaurant and many more.

Hindi ko napansin na meron pala akong makakasalubong kaya naman bigla nalang akong napa-upo sa sahig ng mabunggo ako sa isang lalaki.

“ Shit!! That was hurt.”

Hindi ako nagbibiro sadyang masakit talaga ang mapasalampak sa sahig.

Napatingin ako ng masama dun sa mama na tuloy-tuloy lang maglakad na para bang walang nangyari.

Wala ata sa bokabularyo nila ang salitang sorry. Tskkk

Dahil likas na sakin ang pagiging war freak. Binato ko yung isang pares ng doll shoes ko dun sa lalaki.

Laking gulat ko ng bigla syang humarap at walang kahirap-hirap nyang nasalo yung shoes ko.

May mata ata ito sa likod eah!! Pero shet lang!! This guy is definitely Hot.

Look at his Blond wavy hair na hanggang batok. His tantalizing baby blue eyes. His aristrocratic nose. His sexy lips. I wonder kung ilang babae na ba ang nahalikan nito. And don’t forget the yummi-nest Body.

“ Your not my type so stop what your thinking.”

Napatigil ako sa pagda-day dreaming ng bigla syang magsalita.

Shit!! Pano nya nalaman na ang iniisip ko. Don’t tell me he can read minds?

Bago pako maka-pagsalita nagwalk-out na naman sya. Walk-out Lord ang pota!!

“ Ganun talaga si Nap. Pagpasensyahan mo na sana.”

Napalingon naman ako sa nagsalita sa gilid ko.

“ Excuse me?”

Hindi ko sinasadyang mapataas ang kilay ko. Eah bakit ba ang ganda nya eah. Pero mas maganda ako.

Ang kung sino mang kumontra papainumin ko ng muriatic acid.

“ I’m Twyla. Yung Snob na lalaki sya Napoleon.”

So, Napoleon pala ang pangalan ng bastusing bampiran na bigla nalang akong tinalikuran.

I swear his going to pay for what he did.

“ I’m Yaminah. “ Tipid kong sabi habang naka-smile.

“ Finally nagising ka na rin.”

“ Huh? “ napatingin ako sa kanya. Anong pinagsasasabi nito.!! Sakto namang tumunog yung tyan ko.

Now that I remember when was the last time na kumaen ako? Yung mga anaconda ko TomsGU na.

“ Halika samahan kita kumain. “ Biglang Lumapad yung ngiti ko. Hinawakan nya yung kamay ko at inakay ako sa isang restaurant.

Wait a minute this is vampire community. Ano ang posibleng mga dishes na ihahain sa isang Restaurant ng mga vampira hindi bat dugo lang ang iniinom nila. At kung may pagkain man anu nalang ang ibabayad ko sa mga pagkain na kakainin ko. Dugo? Eah pano kung mapalakas ang kain ko edi ubos ang dugo ko pag-nagkataon? Eah diba------

“ Hahahahahah… Your thinking too much.”

“ What so funny.” Sinamaan ko nga ng tingin.

“ Don’t worry that will never happen.”

“ Your reading my mind.” 

That was not a question but a statement.

“ Vampire does.”

“ Can you stop it !!”

“ If that’s what you want. So tara na ng masagot ko na din ang mga katanungan mo?”

“ Fine. But one last question. What is this place?”

Lumapad yung ngiti nya na lalo lang nagpaganda sa kanya. . .

“ Welcome to Vampire Ville.”