Gamzenin hareketsiz bedeninin şuan 20 cm uzağımda olması tuhaf hissettirdi.
Şaşkınlıktan ve anlık donup kalmamla ağlama dediğimiz eylemi geçiremedim.
-Semih ? Diyebildim sadece soru sorarcasına.
Nefesini bıkkınlıkla dışarı verdi.
-Halledicem . Sen , iyi misin ?
3 saniye boyunca bana baktı.Sonra arabadan aceleyle indi ve Gamzenin cansız bedenini kollarına alıp bagaja koydu.
-Şimdi hemen gitmeliyiz.Biliyorum.Şuanda şoktasın.Ama bana yardım etmen gerek.dedi ve arabayı hareket ettirdi.
Öte yandan evin hizmetçilerinin arkamızdan koştuklarını fark ettim ama tabii yetişemediler.
-Arkadaşlarının tam olarak nerede olduğunu biliyorsun değil mi ?
-Hıhı.dedim kafamı aşşağı yukarı sallayıp.
İlk önce Semih bizi bu ilçeden çıkardı merkeze götürtü.Sonra bende yolu tarif etmeye başladım.
Şuanda Gamzenin,arabanın arka bagajında ölü bir şekilde olduğunu aklıma getirdiğimde göz yaşlarıma hakim olamadım.
-Tamam ağla.Rahatla.
En yakın arkadaşım,kankim,bff'm ölmüştü.Allahın belası Mr. Alisson denen adam hayatımı boka çevirmişti,ve ben bu adamdan korunmak için saklanmak zorundaydım.
Peki benim başıma bunlar geldiği halde her şeye gözlerimi kapatıp insan gibi bir hayat sürdürebilecek miyim?
******
Arabanın durduğunu hissedince elimi çenemden çektim.
-Geldik.
Ağrıyan kafamla Semih e baktım.
-Şimdi ne yapacağız ?
-İçeri girip düşünelim bunu.Hem arkadaşlarında seni görünce baya sevincekler.
Kafasını eğdi.
-Üzüntülü haberi sen vermek istersin belki.
Gözlerimin tekrar dolmaya başladığını hissettiğimde
-Olur.dedim
Arabadan indik.Semih belimi kavradı.Kapının önüne geldiğimizde ellerini benden ayırdı.
Derin bir iç çekip kapıya vurdum.15-16 sn geçtikden sonra kapı açıldı.
-Alara !
Kapıyı açan ve bana şaşkınca seslenen Atahandı.Gözlerini iri iri açıp bana bakmayı kestiğinde birden boynuma dolandı.
-Sen.Burdasın !
Çağlar da Atahanın sesini duymuş olmalı ki birden yanımıza belirdi.
İkiside bana sımsıkı satılmaya başladılar.
-Sizi gördüğüme sevindim.
-Ahh birde bize sor be güzelim.
-Eeee Gamze nerede?
-Harbi ya ne yaptınız o işi.
Güçlükle yutkunup sağımda olan Semihe baktım.Tepkisizdi.Sonra tekrar Yağıza dönüp.
-Öldü.dedim
Sanki arapça "öldü" demişim gibi bana baktılar.
-Sen ne diyorsun ya ?
Yanağıma ulaşan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildikten sonra yapmacık bir gülümseme takınıp
-Kimsenin bizi serbest bıraktığı falan yok ! Biz kaçtık.
