BK-7

21 2 0
                                    

Deniz

"Deniiiiiiiiizzz! Okula geç kalacaksın!"

Gelen seslere aldırmadan yüz üstü dönüp kafamı yastıkla bir bütün haline getirdim. Dün geç kaldığım için çok yoğun bir çalışma yapmıştım . Üzerimdeki yorgunluk anlatılamazdı.

"Deniiz!"
"Hâlâ kalkmadı mı bu kız?"

Babamın sesini duyduğum an yatakta daha da fazla debelenmeye başladım. Aşağı katta olması bana pislik yapma dürtüsünü engelleyemezdi. Elinden gelen bütün çabayı sarfedip beni heyecanlandırarak uyadırmayı deneyecekti. Her zaman yaptığı şey buydu sonuçta. Babamı tanıyordum. Geçen sefer bir kutu tutku aldığını söylemişti. Bende uykumun içinde bunu duymuş ve bir heyecanla aşağı koşmuştum. Tabi ki ortada tutku felan yoktu. Bu defa da aynı taktiği uygularsa uyandıktan sonraya erteleyerek kendimi dizginleyecektim.
 
Uykumu dağıtamayacaksınız!

Basmaklardan gelen adım sesleri bugün için başka bir plana maruz kalacağımı işaret ediyordu. Yüzüme su dökülmesi gibi mesela...

Bacaklarımı karnıma çekerek olabildiğince küçüldüm ve kafamı yastığa biraz daha bastırdım. Kapı kolunun dönmesi ve babamın içeri girmesi bir dakika bile sürmemişti.

"Ayşe, uyuyor. Dün antremanı vardı. Baya yorulmuş herhalde. Bırak uyusun bugün."

Babamın söyledikleri beni şaşırtırken aynı anda mutlu da etmişti. Bütün gün uyku ha? İçimden gelen bir gülümseme ile babama dönüp gözlerimi açtım ve teşekkür ettim. O da dişlerini göstererek güldü ve odamdan çıktı. O çıkarken bende olayın farkına varmıştım.

Lan adam beni uyandırdı!

"Operasyon başarılı hayatım. Çayımızı koy."

Ve ardından gelen bir çift kahkaha...

Şok olmuş bir halde kapıma baktım. Hayatım böyle ebevenylerle doluyken ben ne yapabilirim acaba?!

Homurdana homurdana hazırlanıp aşağı indim ve masada oturan anne ve babama gözlerimi kısarak baktım.

"İntikam diye bir şey var baba. Hiç duydun mu?"

"Senin ağzından çok duydum. Ama nedense senelerdir hiç rast gelmedik..."

O intikamı hiç almamamın sebebi saygıdan bir kere. Yoksa babam beni alt ediyor diye felan değil!

Baygın bir bakış fırlatıp ağzımı ve midemi doldurmaya odaklandım. Karın gurultusu ile uğraşmak istemiyordum.

~~~

Babamın hain operasyonuyla ve 8/A şoförleri ile imtihanım bittikten sonra başıma gelenler yetmezmiş gibi bir de Çağla salağı ile uğraşıyordum. Hayır yani bu kız benim günlük sinir limitimi nasıl oluyor da günün ilk bir saatinde doldurup taşırabiliyor? 

Cidden artık ödül felan verilsin buna. Anlamlandıramıyorum.

"Ya Deniz neden böyle yapıyorsun? Ne var yani, her zaman yaptığın şeyi bir kere olsun benim için yapsan?"

Baygın bakışlarımla karşılık verdiğim Çağla alt dudağını sarkıtarak bana bakıyordu.

"Lan olum çocuk alenen seni orada istemediğini söylemiş. Hem akşam akşam sen nasıl çıkacaksın dışarıya?!"

"Ya Deniz. Lütfen... Bak bu işi yapsan yapsan sen yaparsın."

"Lan olum sen manyak mısın?"

"Hayır sadece istekliyim."

Perwoll reklamına yaptığı gönderme midemi bulandırsa da belli etmemeye çalıştım.

"Yardım edecek misin?"

BEŞTEN KALANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin