Pov Scorpius
Ik spring op het bed en beland op twee voeten en doe alsof ik Evan ben.
'Jongens, we moeten ons nu echt gaan gedragen. Straks wordt er nog een brief naar onze ouders gestuurd en oh nee...ons O.W.L. zijn al over acht maanden. Wat moeten we doen?!' Zeg ik met een overdreven stem. Fabian moet er hard om lachen terwijl Evan een kussen naar me gooit.
'Idioot...straks gaan mijn bruine perfecte haren in de war. Ik kan toch geen meisjes versieren alleen met mijn gladde praatjes' ging ik gewoon door. Nu was het genoeg. Evan springt op me en we beginnen te stoeien. Fabian probeert me uit de klauwen van Evan te redden en springt dan op Evan als resultaat dat we met zijn drieën op de grond vallen. We barsten in lachen uit.
'Oh ja...Rose was niet zo fan van je Evan'.
'Vast niet meer dan dat ze geen fan van jou is'.
'True, maar ze hielt er niet van dat je met haar flirte'.
Fabian Guernsey stikt bijna van het lachen.
'Wie houd er niet van Evan Dilloy. Is hij geen plaatje' zegt Fabian terwijl hij doet alsof hij enorme medelijden met Evan heeft, omdat zijn gladde praatjes niet op Rose werkten.
'Ja ja...Sinds jullie uit de baarmoeder van jullie moeders kwamen waren jullie al single. Er is dus niet zo veel veranderd'.
'Sinds wanneer heb jij een vriendin gehad' merk ik op. Er vliegt een kussen in de lucht dat op mijn beland.
Middelvinger.
JE LEEST
Roses are red ~Scorose~ ✔
FanfictionSoms val je gewoon voor de verkeerde, je kan er niks aan doen, maar het gebeurt gewoon. Dan probeer je het tegen te houden of het persoon te vergeten, maar een onzichtbare kracht blijft je maar naar dat persoon duwen. En dan? Moet je het dan maar ac...
