Roses are red ~Scorose~ ✔

Chapter 43

Pov Rose

Ik kijk Slytherin-boy boos aan, Fabian is bovendien zijn vriend. Niet de mijne.

Fabian kijkt me vragend aan. Hoe ongemakkelijk is het om tegen iemand te zeggen, die je bovendien amper kent, dat je denkt dat hij gay is en ook om het nog erger te maken denkt dat hij op zijn beste vriend is?

Nou, ja, hopen maar dat we opzich goed bevriend waren. Ooit.

"Ehh, nou, ik dacht dat je misschien, het is maar een gedachte, zomaar. Het kan zijn," stamel ik, Fabian kijkt vragend en nieuwsgierig. Slytherin-boy verward en ongeduldig.

"Verliefd bent op Evan."

Fabian word rood, nog roder dan mijn haar, zelfs nog roder dan mijn vaders haar. En mijn vaders haar is rood, heel rood.

"Ehh, nou, ik..." stameld hij, nog erger dan ik net.

"Doei," en hij rent de Slytherin commonroom weer in.

"Dat ging soepel," zeg ik droog. Ik schiet in de lach, door de spanning. En daardoor schiet ook Slytherin-boy na een tijdje in de lach.

Uiteindelijk lachen we alletwee zo hard dat mijn buik gewoon zeer doet. Slytherin-boy haalt een verloren traantje van zijn wang weg die ontsnapt is door het lachen.

"Heel soepel," voegt hij er hikkend van het lachen aan toe.

Ik haal even trillerig adem en probeer mijn hartslag weer op orde te krijgen.

"Maar nu serieus, hij is jou vriend. En ik moest het zeggen?" Vraag ik.
"Sorry, ik denk dat ik het gewoon niet durfde."

"En dat is precies waarom je niet in Gryffindor hoort," zeg ik, waarna ik hem speels een duwtje geef.

"Ik wil mijn herinneringen weer terug," zeg ik dan, hij kijkt me aan. Zijn ogen zijn echt mooi. Hij heeft grijze twinkelende ogen, en hier en daar zitten miniscule lichtblauwe spikkeltjes verstopt.

"Misschien weet ik hoe dat kan," zegt hij nerveus.
"Echt?" Zeg ik waarschijnlijk een beetje over enthousiast.

"Er was toch zo'n terug draai spreuk ofzo?"
"Ja, vivio completa, maar dat kan alleen  worden gebruikt vijf minuten na Obliviate werd gebruikt," zeg ik, maar dan denk ik razendsnel na en praat verder: "maar, dat is alleen bij volledige herinneringen verloren. Dus misschien bij maar een stukje werkt het wel."

Hij lacht een beetje onbegrijpelijk.

"Oké, wijs gewoon met je toverstok naar mij en zeg vivio completa. Laten we kijken of het werkt."

"Oké, Vivio Completa."

Eerst lijkt er niks te gebeuren, maar dan opeens schieten er allemaal gedachtes, gevoelens en emoties door me heen.

Ik schud even mijn hoofd en knipper met mijn ogen. Het is weer terug. Ik kijk naar Scorpius, niet wetend of ik boos of blij moet zijn.

Maar wat ik wel weet is dat ik hopeloos verliefd ben op Scorpius Hyperion 'Slytherin-boy' Malfoy.

"Kan je het je weer herinneren?" Vraagt hij, ik knik. Zijn ogen twinkelen van blijdschap.

"Nu je het je wel weer kan herinneren, wil je misschien nu wel met mij iets leuks doen?"

Eerst denk ik aan Mara, het is nog maar net uit. Maar de andere gedachte wint en ik knik vrolijk.

"Te gek," zegt hij. Pas nu merk ik hoe dicht we bij elkaar staan.

Zonder het door te hebben buigen we alletwee naar voren...