Mervan Tepelioglu | Rüya

{ 2.BÖLÜM }

Sabah fazla geç olmadan kalktık. Ne geç olması canım? Saat 7'de Baturay salağı yüzünden telefonla uyandırıldık..

"Lan Baturay bak si-" sesimi alçaltıp devam ettim;

"Siktir git küfür edemiyorum evde biliyosun zorlama prensesim hadi benim yavru pandam"

"Pardon da sen bana nı yavşıyorsun?"

"He amına koyayım kız kalmadı İstanbul'da"

Gülüp ciddi bir şey söyleyecekmiş gibi boğazını temizledi;

"2 saat sonra burda ol"

"Uşağın mı var?"

"Ya kanka ne bozuyosun hemen? İki artistlik yapalım diyorum hemen köpek gibi havlıyorsun"

"Ya Baturay!!" Bu sefer bağırmıştım ve muhtemelen Sıla uyanmıştı.

Elimi saçlarımın arasından geçirerek lavaboya gittim. Yüzüme soğuk su çarparken yavaş yavaş kendime geldiğimi hissediyordum.

Daha sonra Sıla uyanmış mı diye kontrol edip kahvaltılık poaça gibi şeyler almak için evden çıktım. Birkaç poaça alıp eve geri geldim. Sıla hala uyanmamıştı anlaşılan, ev sessizdi.

E uyandırmak lazım?

Aklıma gelen ibnelikle piç piç sırıttım.

Onun odasına gidip yatağına atladım ve hızla ayağa kalkıp hayvan gibi zıplamaya başladım;

"UYAN! UYANSANA! SAAT KAÇ OLDU HABERİN VARMI?! SILAA!"

"YA NE VAR BE?! MANYAK ÇOCUK!"

Zıplamam yavaşça dururken, sakinleştim ve onu böyle uyandırdığım için pişman oldum.

"Ha öylemiymiş. Pardon ya, ben bi an komik olur gülersin falan diye şeyettiydim"

"Şeyetme sen! Şeyetme! Düzgünce uyandırabilirsin dimi?! Nası abisin sen ya!"

"Yatağa kendimi attım ve pişman bir yüz ifadesiyle devam ettim;

"Ya şey pardon lan" dedim ensemi kaşıyarak.

"Allah aşkına bulaşma bugün bana Mervan!"

"Ne bu sinir ya?"

"Beni üzerime tepinerek uyandırıyosun ya!"

"Özür dilerim abartma" dedim iyice üzülerek, öyle böyle değil pişman olmuştum. Yüzümü düşürdüğümün bile farkında değildim.

"Şuna bak şuna sanki kanalının şifresini unuttu, ne bu üzüntü? Tamam tamam gel hadi affettim" diyip kollarını boynuma doladı.

"Garip çocuk seni" diyip bende büyük ve kemikli elimle saçlarını karıştırdım.

"Ne zaman çıkıyoruz?"

"Kahvalyı yapıp çıkarız, hazırladım ben"

"Vaaay tamam banyo yapıp gelirim"

"Tamam prensesim"

Böylece odasından çıkıp salona gittim ve Nimet ile uğraşmaya başladım yaklaşık 1 saat sonra Sıla'da hazırlanıp gelmişti. Kahvaltıyı edip arabaya bindik ve Baturay'ın evine sürdüm.

Oraya gittiğimizde Baturay arabasını temizliyordu.

"Hayırdır lan üşenirdin sen araba temizlemeye?" Diye ona bulaşmadan yapamadım.

"Yok be olum, normalde yapmam da orada güzel kızlar olur şimdi. Az havamız olsun değil mi?"

"Allah'ın sapları sizi" diye Sıla'da arabadan inip Baturay'ın yanına gitti. Sarıldılar ve onlar konuşurken mamj de geldi.

"Naber lan gereksizler?" Diye o da konuşmaya dahil oldu.

"Sanane lan gevşek?" Diye yanıt verdim bende. Ne iyi anlaşıyoruz be!

Gülüp çantalarımızı Baturay'ın arabasına yerleştirdik. Ve havaalanına gittik. Vardığımza arabayı uzun süre durabilecek bir yere park edip uçağın kalkış saatini bekledik. Tabi arada gereksiz rezil oluşlarımızı saymazsak.

Uçağın kalkış saati geldiğinde bindik ve Antalya'ya uçmaya başladık.

"Ya Baturay horlama!" Diye sıla'nın sesini duydum.

"Aynen ayı! 2 saatir horluyosun uyuma artık" diye mami de ona katıldı.

"Noluyor lan? Ne bağırıyosunuz! Bağırmayın insanları rahatsız ediyorsunuz!" Dedim bende sesimi alçaltıp

"Kanka bunlar çok üzerime geliyor ama ya! Birşey söyle şunlara" diye Baturay da bana sitem etti.

"Off off napıcam ben sizinle.."

Biz böyle saçma saçma şeylere takılıp, birkaç kez de komik olmayan şeylere anıra anıra gülerken, zaten çoktan Antalya'ya varmıştık. Uçaktan inip yoldan bir taksi çevirdik ve kalacağımız otelin ismini verdik. Otele vardığımızda öğlen 2 olmuştu. Bayağı acıkmıştık. Çantalarımızı odalara yerleştirip yemek yemeğe gittik ve biraz dinlenmek için odalarıma geri geçtik.

Ben ve Sıla birlikte, Batu ile Mami birlikte kalıyorlardı.

Akşam üzeri havuza gitmek için karar aldık ve biraz uyumaya çalıştık.

Ne olur bu tatil normal geçsin..