Mervan Tepelioglu | Rüya

«17. BÖLÜM»

Geçen gece Baturay gittikten sonra hemen eve çıktım. Sıla'yı kontrol ettim ve sonra direk yattım.

Bugün pazar günüydü. Masal'ı bu akşam yemeğe götürecektim. Hoş bir restauranta rezarvasyon yaptırmıştım. Akşam 9da onu evinden almam gerekiyordu. Yemekten sonra onu eve getirip, birşeyler içmeye davet etmek istiyordum. O yüzden bir temizlikçiye ihtiyacım olacaktı bugün. İnternetten birini bulup aradım ve öğlen gelmesi gerektiğini söyledim. O iş de öylece hallolmuştu. Akşam ne giymem gerektiğini Sıla ile birlikte kararlaştırmıştık. Beyaz gömlek ve siyah kot pantolon. Biliyorum sizi şaşırtıyorum..

Akşam üzerine doğru duşa girip, hazırlandım. Zaten evi temizleyecek kadın da gelmişti birkaç saat önce.

Üzerimi giyip, Sıla'nın yanına gittim.

"Güzellik ben çıkıyorum, abla işini 1-2 saate bitirir. Birşey olursa ararsın. Eğer bana ulaşamazsan Baturay abini ara ama ulaşırsın telefonum açık olur. Acıkırsan da yemek söyleyebilirsin, odamda yatağımın üzerine para koydum"

"Abi tamam merak etme, ben tek başıma 2-3 saat geçirebilirim"

"Ya ne bileyim işte. Evi dağatma, biliyorsun mevzuyu. Dediğim gibi birşey olursa ara. Abla gidince de kapıyı iyice kitle unutma sakın"

"Taaamaaaam, hadi git bekleticeksin kızı. Bol şans!"

"Prensesim benim" diyip onu öptüm ve evden çıktım.

Masal'ın evinin önüne geldiğimde onu aradım;

"Masal ben aşağıdayım"

'ha tamam 5 dakikaya iniyorum aşağı'

"Peki bekliyorum"

Biraz sonra Masal kapıdan çıktı. Gerçekten çok güzel görünüyordu.

Arabadan inip onun kapısını açtım

"Buyrun hanfendi"

"Vaaay, centilmencilik mi oynuyoruz?"

"Centilmencilik diye bir oyun duymamıştım ama neyse" ikimizde gülüp, arabaya bindik ve rezervasyon yaptırdığım mekana gittik.

Arabadan inerken yine ondan önce inip onun kapısını açtım. Gülümseyerek indi.

"Bak ben buna alışırım ama"

"Alış nolucak be"

Birkaç dakika sonra masamıza oturmuş sipariş veriyorduk.

"Lahmacun olmaması beni üzüyor" dedim

"Böyle bir yerde lahmacun olması, Adana'da sushi yemek gibi birşey"

"Haklısın" dedim onun gülüşüne katılırken.

Yemekleri söyleyip konuşmaya başladık

"Ee Bulut nasıl?"

"İyi işte okul falan, senin kardeşinle de tanışmak istiyorum"

"Ayarlarız birgün"

Yemekler gelince susmak zorunda kaldık. Gerginlikten ölecektim.

"Biliyormusun sana ilk başta aşşşırı haksızlık ettim. Yani sen çok, çok iyi bir insansın. Sana güveniyorum"

"Sana hak veriyorum, zaten önemli değil. Geçti bitti" dedim gülerek.

"Ailen nerede yaşıyor"

İstemsizce duraksayıp derin bir nefes aldım konuşmaya başlamadan önce;

"Babam uzun süre önce bir trafik kazasında öldü. Annem ise bizi bırakıp bir başka herifle evlendi"

Oda durmuştu. Şaşırmış olmalıydı.