Chapter 4: Mysterious Man

13 4 0
                                    


Elyths' POV

"Punta kayo sa debut ko prina at el ah. Aasahan ko kayo." sabay abot sa'min ng tig-isang invitation card. Siya si Maecy, napakabait niya kaya ang daming may gusto sa kanya because of her sweetnesses. Sa pagkakaalam ko, mayaman din sila kaya panigurado bongga ang debut party niya.

"Sure naman! Thank you for inviting us."

"Salamat dito, Maecy!"

"My pleasure." She gave us her sweetest smile before turning her back to us.

Aaminin ko na natutuwa ako dahil inimbitahan kami pareho ni beshy sa debut niya where I could not even try to deny the fact that we were not even that close.

"Ang bait at ang friendly talaga niya noh, beshy?" nakangiting tanong sa akin ni beshy habang pinagmamasdan sa malayo si maecy na nagaabot ng invitation cards sa iba pang mga studyante.

"Hmm yup! Nakakatuwa siya." I replied cheerfully while reading the invitation card.
"Sa next day na pala yung debut niya, so I think we have to decide na kung ano ang isusuot natin." I sighed in enthusiasm.

"Hindi ka naman excited ano?" prina chuckled while shaking her head uncertainty.

I heard the bell rang. Binilisan namin ang pag-aayos ng gamit sa locker namin at agad nag-tungo for our last subject.

**

It's already 7:30pm at palabas na kami ng University ni beshy, pagkalabas namin ay naghiwalay na kami ng direksyon.

"Bye beshy!! Ingat ka on your way home!" sabay kindat bago tahakin ang kabilang direksyon.

I smiled at her while waving my right hand as respond.

Nagsimula na akong maglakad on my way back home nang may napansin ako sa 'di kalayuan na isang lalaking naka-sombrero. I narrowed my eyes to see his face clearly but I failed. It was blur pero I have this feeling na sa akin siya nakamasid. I tried to act innocently as I continued to walk nervously as fast as I could.

Pakiramdam ko sinusundan niya ako, kaya tumakbo na ako and I was right, tumakbo din siya. I started panicking while my heart pounding rapidly because of nervousness.

I was about to cross the pedestrian lane when I heard a loud beep sound of truck coming towards my direction, My eyes widened in surprised and I could not even move a single part of my body as if I was paralyzed the moment I saw the truck readily waiting to collide into my body..

'Ito na ba ang katapusan ko?' I said at the back of my mind.

I closed my eyes and preparing my body to be hit by a huge truck..

..when suddenly I felt a soft warm hand grabbed my wrist as he pulled me into his body preventing me not to hit by a truck ,

In a snap, I found someone hugging me behind my back. I knew it was a man because of his man-sized hand placed in front of my body causing me to took a glance on it because of his unexpectedly hug saving me from death.

I was stun for a moment when I heard him say "You thank God because it was only a motorcycle, Sa susunod mag-ingat ka na." I felt his warmth breath behind my neck causing me to tickled a bit.

Motorcycle?

shit!

Akala ko Truck huhuhu

Fuck these eyes!

Unti-unti naramdaman ko ang pag-alis ng kanyang mga bisig sa akin. 'di ko masulyapan ang mukha niya dahil nakatalikod ako nang yakapin niya. Nanatili pa rin akong nakatalikod dahil hindi pa rin nagsi-sink-in sa utak ko ang mga nangyari.

shit! It was almost!

I decided na lumingon sa likod ko para makita ang lalaking nagligtas sa akin. Was he the one who following me a while ago? Kung gano'n mabait pala siya. hays

Pero pagkalingon ko, wala na siya. Agad-agad? Tumingin-tingin pa ako sa paligid kung nariyan pa siya pero wala na akong nakita.

Hays. Nakalimutan kong magpasalamat. Bobo mo, el.

Pero sino kaya siya?

At ano ang pakay niya?

***

"Bakit ang tagal mo umuwi, anak?" bungad agad ni mama nang makauwi ako sa bahay.

"A-Ah n-nag overtime po kasi yung prof namin." Pag sisinungaling ko.

Mas maganda kung hindi na malalaman ni mama ang nangyari kanina para hindi na siya mag-alala pa. Over-protective pa naman si mama baka mamaya niyan kumuha si mama ng driver namin hehehe.

Yup, may dalawa kaming kotse. Yung isa Van for family bonding at yung isa naman ordinary sasakyan lang pero di naman namin nagagamit simula ng umalis si papa papuntang abroad. Atsaka 'di naman kami marunong ni mama magmaneho ng sasakyan at si kafated nasa underage pa.

Minsan lang nagagamit tuwing may family bonding kami 'iyon nga lang dapat may isa kaming kamag-anak na marunong mag-drive. Minsan nga kahit isang kamag-anak lang ang isinama namin, magugulat na lang kami kasama na mga pinsan namin at iba pa naming kamag anak. Ayaw naming kumuha ng driver kasi di naman masyadong nagagamit yung kotse.

Pabor naman sa amin iyon kasi nga The more the merrier. hehehe Minsan naman hinihiram ng kamag-anak namin ang isa sa mga sasakyan namin. hayss

"Ay nga pala ma. May debut kaming pupuntahan sa next day. Ikaw po mama mamili ng susuotin ko ah yiee." Nakangiting sambit ko.

"Sige, anak." Natatawang tugon ni mama.

Lagi namang ganito eh kapag may party akong pupuntahan, si mama nag-aasikaso ng mga susuotin ko kase you know iba ang nakikita ko. Baka akala ko dress suot ko 'yun pala nakaswimsuit na ako. hahaha

"Ang sabihin mo ate, abnormal 'yang mata mo kaya lagi si mama pinapapili mo ng susuotin mo hahaha! tsk!" Pang-aasar ng maganda kong kafated na bigla na lang sumusulpot.

Totoo naman baka kung ano-ano pa ang maisuot ko. hays

"Ikaw nga crush mo si prina eh!" pang-aasar ko rin sa kanya sabay labas dila para lalo siyang asarin.

Namula naman ang mukha niya dahil sa pagbuking ko sa kanya. kala niya ah.

I'm still the boss! hehe

"H-Hindi kaya!" deny pa more kafated. Shige lang.

"Yie crush niya si prina! hohoho" Panunukso ko. hahaha

Nakita ko naman na natawa na lang si mama sa aming dalawa habang papunta sa kusina.

"Kumain na kayong dalawa dito." Natigilan tuloy kami sa pag-aasaran nang marinig namin si mama.

**

Peculiar Eyesight (On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon