Ο Πρώτος Μου!

Κεφάλαιο 23

"ΗΛΙΑ;" γουρλωσα τα μάτια μου
Ο Ηλίας με προσπέρασε και εδωσε ρο χερι του στον κύριο παπασταθη...

"Ηλια Είσαι καλα;" ο κύριος παπασταθης έκανε συζητηση με τον Ηλια ,πως τον ξερει...

"Μια χαρα Κύριε παπασταθη" ο Ηλιας απάντησε και καθησε στην καρέκλα απεναντι μου..δεν μοθ είχε ρίξει ουτε ενα βλεμμα δύο δευτερολέπτων,τι γίνεται...εχω μπερδευτεί...
Τι κάνει εδώ..που ήταν τόσες μέρες..

"Αφου ειστε και οι δυο εδώ να αρχίσω"
Ο συμβολαιογράφος έβγαλε απο το συρτάρι ενα πορτοκάλι φάκελο και τον ακούμπησε στο γραφείο του..
"Λοιπόν...." Ο συμβολαιογράφος μιλούσε και μιλούσε ,δεν συγκράτησα τι ε λεγε μέχρι που έφτασε στο σημείο που μου τρύπησε τα αυτιά
"Ο Ιωαννης Μπέκης συμφώνησε να παραχωρήσει στην πλέον κορη του το δεκαπέντε της εκατό από την ολη περιουσία του και τα υπαρχοντα του πριν νυμφευτει την Σοφία Παύλου "

Το στόμα μου κοντεύει να πέσει στο πάτωμα..Ο Ηλιας τα ήξερε ολα;με κοροιδευε;ήθελε να εκδικηθεί εμένα για την μητέρα μου ,τον πατέρα του...τιιιι...ηξερε ότι παντρεύτηκαν...
Οκεη νομίζω θα εκραγει ο εγκέφαλος μου ...Ο πατέρας του Ηλια τα είχε με την μητέρα μου και δεβ τα είχαν απλα παντρεύτηκαν..

"Και εδω είναι ο ορος που έθεσε ο πατέρας σας ..Ο Ηλίας Μπεκου είναι υπευθυνος για την Αγγελικη Παύλου σε περίπτωση θανατου.
Και η μητέρα σας συμφώνησε οπως και ο πατέρας σας οτι θα πρπεει να στε μαζί μέχρι να παντρευτεί ενας από τους δύο "
Ο κύριος  παπασταθης εβαλε το χαρτί πάλι μεσα στον φάκελο και σταυρωσε τα χέρια του ..

"Τι εννοεί το μαζι Κύριε παπασταθη; "
Ο Ηλίας έσπασε την σιωπή μιλώντας

"Να σου εξηγήσω..βασικα να σας το πω απλα ..Πρεπει να μείνετε ΜΑ-ΖΙ! Και με αυτό δεν εννοώ μόνο το ότι πρέπει να μείνετε μαζί Αλλά και ότι θα δουλεύετε μαζί, αφου Φυσικά λαβετε τις κατάλληλες σπουδες και την ανάλογη προετοιμασια ...
Νομίζω έγινα σαφής.." Ο κύριος παπασταθης σηκώθηκε, μας χαιρέτησε και έφυγε από το γραφείο του ..
Γύρισα δειλά δειλά προς τον Ηλια ,μόλις αντιλήφθηκε οτι το βλέμμα μου επεσε πάνω του σηκώθηκε καο έφυγε σχεδόν τρεχαλα..Σηκωθηκα Και έτρεξα πίσω του ,βγήκα έξω και τον πρόλαβα λίγο πριν φύγει με την μηχανή
"ΗΛΊΑ!" Του αρπαξα το κράνος και το έκρυψα πίσω μου
"Μπορώ να φύγω και χωρίς Αυτό ξέρεις " μου είπε ειρωνικά
"Θελω να μιλήσουμε! " το  απαιτησα
"Πρεπει να παμε στην Ελβετια για σπουδές.." Ήταν το μόνο που είπε, άπλωσε το χερι του περιμένοντας το κράνος πίσω
"Ποιος είσαι? " του έδωσα το κρανος πισω και έφυγα..