Olağanüstü Hal ~ÖzBar~

9.Bölüm

Bölüm şarkısı; Onur Can Özcan-Yaramızda Kalsın

🔥Yazardan🔥

"Nolmuş burada ya?" dedi bu tanıdık kız ve koşarak ilk önce yere sinmiş Gökçe'yi kaldırdı ardından da kavgayı bir kenara bırakmış ona bakan erkek topluluğuna dönmüştü.

"Eee keyifler nasıl?" dedi Gökçe'yi daha dengeli tutmaya çalışarak. Kız yaşadığı şoktan çıkamıyordu ki.

"Ya yardım etsenize. Şokta belli ki. Ne yaptınız kıza?" Bir yandan Gökçe'ye bir yandan da erkeklere bakıyordu.

Arkadaki sarı kıvırcık saçlı olan, yani bizim bildiğimiz Cem gelip Gökçe'yi sarsmaya başlayınca yabancı kız çocuğun eline vurdu.

"Öyle mi yapılır? Daha sakin bir yere gitmemiz gerek." Bunu dedikten sonra Gökçe'yi Cem'e devredip geride kalan erkekleri hizaya geçirdi.

"Şimdi, kızı tanıyanlar bir çıksın." dediğinde 3 tanımadığı adam yanından ayrıldı.

Geriye kalanları sıraya sokup önce boynunu sonra parmaklarını çıtlattı. En baştakinden başlayarak sona gelene kadar hepsinin elmacık kemiği yakınlarına birer yumruk çaktı.

Sıradaki erkekler yere yığılınca arkasına dönüp Gökçe'yi geri teslim aldı. Erkekler zar zor kalkıp kaçarken peşlerinden el salladı.

Gökçe'yi duvar kenarına oturtup omuzlarını biraz sıktı. "Bana cevap vermen gerek canım. Hadi söyle bana,adın ne?" dediğinde boş gözlrle yere bakan yüzü hareketlendi.

"Gö-gökçe."

"Çok güzel. Az önceki adamları tanıyor muydun?"

"Ha-hayır ilk defa gördüm."

"Peki bunlar?"

"A-atölye ça-çalışanlarım."

'Doğru mu?' der gibi bakarak arkasına döndüğünde boyu diğerlerinden çok daha uzun olan, Kubilay evet anlamında başını önüne eğdi.

"Tamam, iyisin. Seni evine bırakmamı ister misin?" dedi yabancı kız sevecen bir şekilde.

Gökçe yavaşça başını sallayınca memnuniyetle gülümsedi. Arkasındaki erkeklere dönüp "Sonrasını ben devralabilirim." dedi.

En arkada deminden beri olanları izleyen ruhunu teslim etmiş gibi davranan çocuk, Baran öne çıkıp Gökçe'ye elini uzattı.

"Ne münasebet. Tanımadığımız birine neden emanet edelim ki?" dedi. Gökçe Baran'ın elini tutup kalktı ve başını omzuna koydu.

"Sen de gel o zaman." dedi yabancı kız ellerini göğsünde bağlayarak.

"Adını bile bilmediğimiz bir kızsın sadece." dedi o Cem.

"Özgü."

"Özgü." Gökçe'yi tutan çocukla aynı anda aynı şeyi söylemeleri dışında, bu şeyin yabancı kızın adı olması garipti.

"Evet, sen nereden biliyorsun?" dedi Özgü merakla.

"Tahmin." diye cevap verdi Baran. Ama kimse inanmış değildi.

"Hadi gidelim." dedi Baran kurtulmak ister gibi.

Baran'ın geçen gördüğü rüyadaki kızın aynısıydı ve adı da Özgü'ydü. Dejavu mu yaşıyordu yoksa rüya içinde bir rüyada daha mıydı?

Gökçe'nin yalnız oturduğu 1+1 dairelerden oluşan apartmanın önünde durdu arkadaşları. Özgü de onlara uyuyordu.

Baran kimseye çaktırmamaya çalışarak omzunu yanındaki duvara vurup rüyada olmadığını gördü.