Seni çağırdım, sesini çağırdım. Kokunu, gözlerini, gülüşlerindeki gamzelerini çağırdım.
Kırılgan içli bir şarkının sözleri gibi, gizli bir yangının közleri gibi adını haykırdım gecenin yüzüne.
Başlayan günle konuşup, sırrımı söyledim hüzünle...
Aklımdan geçenleri bir bir attım kalbime. Gömsem bile canlıydı, yaşıyordu benimle.
Anlatamıyorum gün yüzüne, anlamak istemiyor kendince.
Bazen ben kulak asmıyorum sensiz bir güne. Seni düşünüp duruyorum halimce.
Senden başka biri daha var kalbimde; hayali senle birlikteyim bu yerde.
Sen gelene kadar, o olacak gönlümde...
