Ağzımdan çıkan her kelam, yüreğimden geliyor dilime..
"Sen" diye çığlık atıyorum ağır yaralı karanlık geceme. Beynimdeki o mırıldamaların, benden uzaklaşsın diye.
Hissetmiyorum kendimi, sanki alıp uçurmuşsun gibi. Sanki alıp kondurmuşsun gibi..
Bir bir fethettin; yaşadığın her saniyeye alıştırdın beni. Çıkıp gittiğinde anlamadım nedenini..
Ne istemiş olabilirdin ki gönül dümeni, neden rotamda onsuzluğa yönelmiştin ki..? Bilmiyorum nedenini..
Gölgesiz olmak derdim ya hep, başıma geldi şimdi. Göremiyorum gözlerindeki benliğimi. Kayboluyorum, ıssız gecedeki çocuklar gibi..
