AH ŞU ÖĞRENCİLİK(askıya alındı)

KİMSEYE GÜVENME!

Biricik okuyucularım.Ben size güvenerek yeni bölümü yazmayı ertelemiştim.Çünkü önceki seferde bir haftada geçmiştiniz o minicik sınırı.Bu seferse tek bir günde 5 vote 3 yorum.Yani bu demek oluyor ki dedim kendi kendime'eve gidiyorsun ve bölüm yazıyorsun.Size çok teşekkür ederim.Desteklerinizi benden esirgemediğiniz için.
  Biz böyle konuşurken Nefise'nin yüzü değişti birden.Alaycı yüz ifadesi gitti.Yerine öfke geldi.Ben yine ne oldu diye düşünerek onun baktığı yere baktım....ve...OHA.Allahım sen bana yardım et.AMİNNN...
    Nefise'den...

Büşra(kavga ettiğim kız) kardeşimi köşeye sıkıştırmış vuruyordu.Aslında tek başına değildi.Yanında bir kız daha vardı.Tabi tek başına yapamazdı o işi.Çünkü Buğra ( yani kardeşim) ona izin vermezdi.Iki kişi olunca başa çıkamadı tabi.Ben böyle Sinirle koşup Büşra'yı tuttum ve duvara fırlattım.Normal de çok güçlü bir kız degilimdir ama işte sinirlenince böyle gözüm dönüyor.Tam diğer kızı tutup ona da aynısını yapacaktım ki donakaldım.Zorla olsa da konuşabildiğimde ise:

-Sende mi?

Diyebildim sadece.

        ***

    Kızım beni iyi dinle;
Insanlar bencildirler.Kendilerinden başka hiç kimseyi düşünmezler.Bir insan sana yaklaşıyorsa emin ol bundan bir çıkarı vardır.Bu yüzden kimseye tam olarak güvenme.Gün gelir elbet bir gün gerçek yüzünü gösterir.Çünkü senle işi bitmiştir ve sana ihtiyacı yoktur artık.
-Peki ben kimseye güvenmiyeceksem sırlarımı kimle paylaşacağım?
-Kızım bak bir insanın güvenebileceği üç insan tipi var.
-Kim ki bunlar baba?
-Birincisi anne,ikincisi baba ve üçüncüsü ise kardeştir.Bu kulağına küpe olsun.Sakın aklından çıkarma bunu...
    ****

Babamın ben sekiz yaşındayken benle yaptığı konuşma gelmişti aklıma.O zaman zaten pek bir şey anlamamıştım ve de önemsememiştim.Zaten böyle bir şey gerçekten başıma gelmemişti.Taki şuan Esila'nın karşıma geçmiş kibirli kibirli gülümsemesini görene kadar.

-Evet bende canıımmm zoruna mı gitti?

O canım lafını uzatırken ondan biraz daha iğrendim ve biraz daha nefret ettim.Çok yanlış bir taraftaydı şuan.Ama umursamıyordum.Çünkü iki dakika da ona olan tüm sevgimi yok etmişti.Allahtan yeni tanıdığım için benim için en değerli insan durumunda değildi.

-Ne zorlanacağım.Aslında şuan çok mutluyum.Sana tam anlamıyla güvenmeden bana gerçek yüzünü gösterdiğin için.

Ve aynı şekilde ben de ona kibirli bir gülümseme yolladım.Hilal yanıma gelmiş bir bana bir Esila'ya bakıyordu.Şaşırmıştı hem Esila'ya hem bana.Normal olarak tabi.Bakışlarımı tekrar Esila'ya çevirince kibirli gülümsemesinin yok olduğunu gördüm.Demek ki kendinden emin değildi ve benim kendimden emin tavırlarım onu yıldırmıştı.Umrumda değil.Oh olsun.Buğra'yı yanıma çağırdım.Allahtan cok hırpalamamışlardı çocuğu ama ikisinin de ceza alması için elimden geleni yapacaktım.

-Yürü Buğra.Birileri büyük bir cezayı hak ediyor.Deyip Müdürün odasına doğru yürümeye başlayacaktım ki bileğime şiddetli bir acı girdi.Aaa ben onu unutmuştum ya.Koşmak iyi gelmedi sanırım ona.Ama sesimi çıkarmadım.Tökezlemedim de.Sadece birazcık yüzümü buruşturup yürümeye devam ettim.Müdürün odasına gelince kapıyı tıklatıp içeri girdim.Bu adamda bizim sınıftan hiç çıkmadığı için beni de hemen tanımıştı.