AH ŞU ÖĞRENCİLİK(askıya alındı)

RÜYALARIN TERSİ ÇIKAR DİYENLERE İNAT :P

    Siz ne sessiz okuyucularsınız ya.Gerçi yine de iyi sayılırsınız.Bunun dışında yazımım konusunda öneriler aldım.Öykü içeriği hakkında değil,Yazım şeklim konusunda.Hatırladıklarımı uygulamaya çalıştım.Bilmem artık nasıl oldu:)Bu bölümü @secretdaisy12 ye ithaf ediyorum.Karakter hakkındaki tek yorumu o yaptığı için :)

-4. olan okul Bener Cordan ilköğretim okulu.Öğrencileri sahneye davet ediyorum.

  Alkışlar,alkışlar,alkışlar...

    *****

-Ablaaaaa!!!Şu alarmını kapat.Kafam şişti ama,yeter artık.Ablaaaaa!!!

-Nefise,kalksana kızım,ne o öyle gözlerin kapalı sırıtıyorsun.Nefisee!!

Gözlerimi hafif araladığımda karşımda sunucu yerine babam,alkış sesleri yerine de telefonumun alarm sesi vardı.Alarm sesim bir tezahürattı.Napayım,beni uyandırabilen tek ses buydu telefonumdaki.Tabi bu sabah rüyamdaki alkış sesleri ile karışınca...

-Kızım,sana diyorum,kapat şu alarmı.

Kolumu komidinime doğru uzattım ve susturdum onu.Kardeşim "nihayet"diye bağırınca:

-Gelipte kapatsaydın bağırana kadar.

  Diye cevapladım.

Sabah sabah bu kadar güzel!uyanmak tabiki beni daha asabi yapmıştı.Kalkıp hazırlanmaya başladım.O sırada tuvalete gitmediğim aklıma gelince hızla tuvalete girdim.Tam o sırada benim güzelim alarm sesim tezahüratımın sesini duydum.Ah kesin el alışkanlığı olarak onu ertelemiştim.Sabahları alarmımı birkaç kez ertelemeden kalkmazdım da ben.Kardeşim tekrar bağırmaya başlamadan hızlıca çıkmaya çalıştım ama tabiki geç kalmıştım.

-Abla ne güzel kapatmışsın alarmı.Keşke kalkıp ben kapatsaydım.Senin gibi yanlış tuşa basmıyacağım kesindi.

Koşarak odama geçip alarmı kapattım.Erteleyip ertelemediğimi de kontrol ettikten sonra açtım dolabımın kapaklarını geçtim karşısına.Bugün yarışma sonuçlarının açıklanacağı gündü ve Salih öğretmen bir hafta içinde yaklaşık 10 defa "üsturuplu"giyinmemizi söylemişti.Ne giysem beğenirdi acaba bu öğretmen?

Sonunda beyaz bir elbise de karar kıldım.Ama sanırım bu da bu kış Mevsimi için fazla açık bir renkti.Sonra gözüme kahverengi bir elbise ilişti.Acaba ben bunu ne zaman almıştım?Sonra da lacivert elbisemi görmüştüm.Hadi ya,bu elbisem yaşıyormuymuş?Onu giymeye karar verdikten sonra üzerine giymek için derli toplu"salaş olmayan"bir hırka aldım.Salaş bir şey giymeme uyarısı da almıştım da.Saçlarım tam bir baş belasıydı.Bir şekle soksam da hemen bozulacağı için sadece at kuyruğu yapmıştım.Saate baktığımda Okula yetişmem için sadece yirmi dakikam olduğunu gördüm.Şimdi ya babamı kahvaltı yapmadan çıkmaya ikna edecektim ya da saatlerce Salih öğretmenin söylenmesini dinleyecektim.Babamı ikna etmek imkansız olduğu için mecbur Salih öğretmeni çekecektim.

Hızlı bir şekilde kahvaltımı yapıp evden çıktım.Okula geldiğim de kızlar beni kapıda bekliyordu.Ve durun bir dakika.Ben Esila ile konuşmuyordum,bir haftadır yüzüne bile bakmamıştım.Oysa şimdi birlikte olmamız lazımdı.Ona selam vermeyip Sadece Elvan'a "Günaydın"dedim.Oda aynı şekilde karşılık verdi.Esila'nın yüzüne bile bakmayı gerek duymadım.Elvan'la konuşmaya devam ettim.O sırada Salih öğretmeni yanımıza büyük bir Sinirle gelirken gördüm.Allah bilir yine ne yapmıştık?Yanımıza geldiğinde:

-Siz burda ne yapıyorsunuz?Ben hanımefendileri bekliyeyim iki saattir onlar burda çene çalsınlar.Neyse bekleyin burda.Gelirim ben birazdan.

Deyip gitti.Ee izin verseydin de bir kelime söyleseydik bizde.Elvan'a bakınca onunda aynı şeyleri aklından geçirdiğini anladım.O sırada karşıdan Oğulcan'ın geldiğini gördüm.Bize doğru geliyordu.Bana bakıyordu ve bana gülümseyerek geliyordu.Ama o gülüşün çook tatlıı.Yanımda durduğunda selam verdi ve diğer kızlara da selam verdi.Sonra bana dönüp:

-Yarışma Sonuçları açıklanıyor dimi?

-Evette sen nerden biliyorsun?

-Duyuru panosunda vardı.

-Sen orayı takip eder miydin?

-Normalde Hayır ama sizin yarışmanın ismi kocaman harflerle yazılı olduğu için bir bakayım dedim.

-Hm,anladım.

-Bu arada güzel olmuşsun.

-Ge-gerçekten mi?

-Yalan söylemem için bir neden göremiyorum.

-Teşekkürler.

-Neyse okula dönersen görüşürüz.Inşallah dereceye girersiniz.

-İnşallah,görüşürüz.

O giderken arkasından bakakaldım.Oğulcan bana güzel olmuşsun dedi.Güzel,güzel,güzel...

-Özür dilerim.

Esila'ydı konuşan.Ne yaptığının farkında mısın sen ya?Ben burda içimde göbek atıyordum.Gözlerinin içine bakarak:

-Özrünü ne bugün,ne yarın ne de başka bir gün kabul edeceğim.O yüzden boşuna çeneni yorma.Bugünden sonrada hiçbir zaman bir araya gelmiyeceğiz,bugün ki gibi bir zorunluluk olmadığı sürece.Anladın,umarım.

Gözleri dolsa da bir şey demedi.Ne dese boştu çünkü.Haksızdı.Eh en azından hatasının farkındaydı ve off bu farkındalığı yüzünden rehber Öğretmen sayesinde ceza almamıştı.Bir hafta uğraşmıştım ama rehber öğretmen bir defadan bir şey olmaz hem hatasınında farkında deyip beni susturmuştu.Üstelik affetmemi söylemişti.Ben de maalesef susmuştum.Ama affetmezdim.O kadar da değil yani.

  Salih öğretmen tekrar geldiğinde okuldan çıkıp ödül töreninin olacağı yere gittik.Bulunduğumuz yer tıklımtıklımdı.Ne çok katılan okul varmış ya diye düşünürken Elvan aynı duyguları sesli bir şekilde dile getirdi:

-Ne çok kişi var burda ya.Hocam el ele tutuşsak kaybolmayız nasıl fikir?

Salih öğretmen öyle bir baktı ki susup sindik olduğumuz yere.Ama güzel bir fikirdi ya.Ben Salih öğretmeni boşverip Elvan'ın elini tuttum.O da Esila'nın.Salih öğretmeni kaybetsek bile birbirimizin yanında olmuş olurduk en azından.

Gözlerimizi Salih öğretmenden ayırmayarak onu takip ettik.Böyle böyle giderken törenin olacağı salona geldik.Salih öğretmen oturmamız için bir yer gösterip gitti.Salon fazlasıyla büyüktü.Biz orta kapısından girdiğimiz için ortalarda bir yere oturmuştuk.Bu sırada aklıma sabaha doğru gördüğüm rüya geldi.Elvan'a dönüp:

-Rüyamda dördüncü olmuştuk.

-Rüyaların tersi çıkar Nefise yaa,şimdi olmayalım sondan dördüncü.

-Öyle konuşma yaa.Alt tarafı bir rüya,boşver.

  Salih öğretmenin geldiğini görünce konuşmayı bıraktık.Zaten belliydi,heyecanlıydı.Bir de biz sinirlendirsek onu yanardık.

  Işıklar sönüp sadece sahnenin ışıkları açık kalınca sunucunun sahneye çıktığını anladık.Tüm salona bir sessizlik çöktü.Vay be o kadar kişi sessizliğe bürününce bir garip hissettim kendimi yaa.

  Sunucu konuşmaya başladı.Birinci olan okulu söyleyeceği sırada nefesimi tutup gözlerimi sunucuya diktim:

-Birinci olan okuuullll...

Önceki bölümde o kadar dedim karakterlere yorum öykünün içeriğine yorum.Sadece bir kişi karaktere yorum yapmış"Ümit <3"şeklinde.Hadi diğer kahramanlar içinde bekliyorum.Aynı yorumu değil tabi:)Hadi bakalım söyleyin nasıl gidiyorum.Olaylar nasıl,neler olabilir?Fikirlerinizi merak ediyorum :)