AH ŞU ÖĞRENCİLİK(askıya alındı)

BİRAZ MAZİ,BİRAZ ŞU AN

Öyküm artık tamamen yaşanmış olmayacak.Kendi kurgumu da  katacağım.Belki bu şekilde sevilir
    Salih öğretmeni bulamamıştım.Onu aramaya da üşendiğim için tekrar sınıfa çıktım.O sırada zil çaldı.'İyi tam zamanlama'

  Günler durmadan geçiyordu.Yeni okuluma alışmıştım.İyi arkadaşlıklar kurmuştum.Tabi bunların yanında gıcıklar da vardı.Bunların çoğunu erkekler oluşturuyordu.Bu okuldaki erkekleri sevememistim.Bana göre fazla havalıydılar.Eski erkek arkadaşlarımı özlemistim.Biri hariç...

Onu hatırlamak yine sinirlerimi bozmustu.Of eskiyi düşünmek hiç yaramıyordu bana.Ege...Bu ismi sesli düşünmek bile sinirlendiriyordu beni.O yıl sonu törenimi mahvetmisti. Aslında pek suçu yoktu(aslında hiç suçu yoktu.Bunu daha sonraları anlayacaktım)Sadece beni sevmişti.Benim seneye okuldan ayrılacağımı öğrenince de arkadaşların da cesaret vermesiyle çıkma teklifi etmeye çalışmıştı.Evet çalışmıştı çünkü onu konusturmadan yanından uzaklaşmıştım.Sınıfa gidip ağlamıştım.Bu anı hatırlayınca gülümsedim. Ertesi gün balo gününde ise beni sıkıştırıp durmuşlardı ama ben kararımdan dönmemiştim.Dönmezdim de.

  Ondan sonra da hiç sesi çıkmamıştı.Onu bir kere görmüştüm.Eski okulu ziyarete gitmiştim.Oyle bir anlık görmüştüm.O ise benim yanıma gelmemişti.Sınıftan çıkıp gitmişti

         2 AY SONRA...

   - Yok, benden bu kadar.

   - Devam etmeliyiz.

   - Çok sıkıldım ama.

   - Nefise hadi.

Elvan, Esila ve ben biz de toplanmıştık.Yarın jüri karşısına çıkacaktık ve hazırlık yapıyorduk ve ben çok sıkılmıştım.Esila ise çalışmamız gerektiğini söylüyordu.en sonunda biraz mola verip tekrar çalışırız diye karar aldık.Böylelikle herkesin dediği olacaktı.Mola da annemin yaptığı pastalardan yedik.Sonra tekrar çalışmaya başladık ve akşam da herkes evine gitti.

   Ertesi gün jüri karşısına çıkmadan önceyi de çalışarak gecirmistik.Yani bize kalsa calışmazdıkta Salih öğretmen bizi dersten alıp kütüphaneye kapatmıştı.Arada sırada da bizi kontrol ediyordu.Biz de onun gelislerini takip ediyorduk.O gidince de muhabbete dalıyorduk.Bu yarışma için yapılan çalışmalarda Esila ile bayağı yakınlaşmıştık.Aslında özünde çok da iyi bir kız.Anlamam biraz zaman aldı ama pek önemli değil.O açığı biz kapattık.

  -Kızlar, hadi gidiyoruz!!!

Üçümüz nihayet dercesine birbirimize baktiktan sonra hemen toparlanıp Salih öğretmenin peşine kostuk.Gıcık bu öğretmen ya beklemiyor bile bizi.Hayır anlamıyorum bizi koşturdun da eline ne geçti.Zaten stresliyiz,bizi daha da strese sokuyor.

  Salih öğretmen dolmuş durağına kadar peşinden kosturdu.Durakta durup hepimizin arabaya bindiginden emin olduktan sonra o da bindi ve biz böyle Valiliğin yolunu tuttuk.

  Valiliğe vardığımızda yeni bir kosusturma daha başladı.Yaa madem bu kadar acelemiz var bizi niye boşuna kütüphane de tuttu ki bu adam.Salih ogretmen bir işi olduğunu söyleyip yanımızdan ayrıldı.Biz de bu sırada diğer projeleri incelemeye başladık.En çok dikkatimizi çeken bir musluktu.Projenin ne işe yaradığını bilmiyorduk-dikkatimizi o cekmemisti zaten-sadece oraya gerçek ölçülerde bir banyo lavabosu getirmislerdi.Hem de dolaplı.Biz böyle takılırken Salih öğretmen zamanin geldiğini söyledi ve bize gidecegimiz yeri gösterip ortadan kayboldu.Yine nereye gitmişti Bu adam ya.Bunh düşünmeye zamanım olmadığı için düsünemedim ve jüri karşısına çıktık.Zaten Salih öğretmenin nereye gittiğini düşünmeye gerek yokmuş.O da jürinin yanında oturuyordu.Iyi belki en azından biraz d olsa destek olabilirdi.Tabi isterse.

Biz jüri karşısında sunumumuzu yapmaya başladık ve gayet de güzel bitirdik.Sıra jürinin sorularına gelmişti.En korktugumuz an.Bir jüri ilk sorusunu sordu.

  Donakaldık desem yeridir.Cünkü hani derler ya hiç çalışmadığım yerden geldi soru hah aynen bu soru hiç çalışmadığımız hatta hiç düşünmediğimiz yerden gelmişti.Birbirimize söyle bir baktık.Hicbirimiz de bir cevap olmadığı belliydi.Salih öğretmene baktım.Ondan da Hayır yoktu.Biz şimdi ne halt yiyecektik