(Zawgyi)
"Xing..စကားေျပာမလို႔ဆို"
"အြန္း....မင္းကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္.."
ေခါင္းငံု႔ၿပီးေနတဲ့ေ႐ွ႕ကလူသားကအူယားစရာ.....
အမZhang Raiစထားလို႔႐ွက္ေနတဲ့ပံုလည္းေပါက္ေနတာ.....
"ဟို....ဘာေျပာမလို႔လည္းXing...."
"စိတ္ပင္ပန္းမခံနဲ႔...."
"ဟင္"
ပခံုးကေနကိုင္ၿပီးေမာ့ၾကည့္ေစေတာ့
က်ေတာသေဘာက်တဲ့မ်က္လံုးဝိုင္းေတြက....အရည္ၾကည္ေတြလဲ့လို႔...."မင္းစိတ္ပူေနတာေတြနားလည္ပါတယ္
ကိုယ္ေျပာဖူးတယ္မို႔လား....ကံၾကမၼာ ကသူ႔အလုပ္သူလုပ္တာပဲေလ...မင္းနဲ႔ကိုယ္ကဒီလိုျဖစ္ရမဲ့ကံပါလို႔ျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ.....သမီးေလးလည္း႐ွိေနၿပီေလ...အခ်စ္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး...မင္းနာၾကင္ရမဲ့အလုပ္ငါမလုပ္ပါဘူး...ဒါေပမဲ့ေလခုေလာေလာဆယ္ေတာ့Go Miသတိမရေသးတဲ့တြက္ငါ့မွာတာဝန္႐ွိတယ္၊သူ႔မွာေဆြမ်ိဳးလည္း႐ွိတာမဟုတ္ဖူး.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ေလာေလာဆယ္...ငါေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးရမယ္....""အဲ့ဒါေတြ...ဘာလို႔က်ေတာ့ကိုေျပာ..."
"အမ္...မင္းကငါနဲ႔သက္ဆိုင္သူေလ...မင္းကိုမေျပာလို႔.ဘယ္သူ႔ေျပာရမွာလည္း.."
"ဟို...မဟုတ္ပါဘူး...Xingက..က်ေတာ့ကို....ဒီလိုသေဘာထားေပးလ့ို..ပါ"
အသံေတြလည္းတုန္ေနတာ...ေတာင္းပန္ပါတယ္....ငါ...မင္းကိုပင္ပန္းေစတာ..
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္...Jun Myeon"Xingအသံကႏူးညံေနတာ...
"ကိုယ္က...လူဆိုးမဟုတ္ဖူး....မိသားစုကိုအပ်က္စီးမခံဘူး...ဒါေၾကာင့္မိုေလာေလာဆယ္ေလးနားလည္ေပးေနာ္...ဟင္...ေနာ္လို႔"
႐ုတ္တရက္ရင္ထဲအတင္းဝင္လာတဲ့Jun Myeon....
ၾကည့္....ငိုေနတာ...ႏွာရည္ေတြေရာထြက္ေနၿပီ...မ်က္ႏွာကိုမေဖာ္ဘူး....
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္အုန္း..Jun Myeon.."
စကားလည္းနားေထာင္တယ္..တန္းၿပီးေမာ့ၾကည့္လာတာ...
YOU ARE READING
Don't Go Even I Tell You To Go (COMPLETED)
Romanceထြက္သြားဆိုတဲ့စကားကိုငါအခါခါေျပာခဲ့တာပဲ မင္းအျမဲအနားမွာပဲတြယ္ကပ္ေနခဲ့တာပဲေလ ဒီတစ္ခါက်ဘာလို႔ထြက္သြားတာလည္း ျပန္လာ ခုျပန္လာငါ့နားကို အရင္လိုZhang Yixingမ႐ွိရင္မေနႏိုင္တဲ့ Kim Jun Myeon အျဖစ္ငါ့နားမွာျပန္ျဖစ္တည္ေပးပါ Zhang...