The:Anatomist

Chapter 6

The Anatomist: My Boyfriend and His First Love 2

By : Tink

CHAPTER 6

Close

Kung bibigyan siya ng pagkakataon sa kabilang buhay gugustuhin niya ulit maging isang doktor. She knew it.

Hindi mawari ni Kristianè kung saan niya huhugutin ang lakas ng loob, masama ang kondisyon ni Sheena, aside from the accident, there is a bullet penetrated almost on her liver, mula iyon sa left upper qudrant ng kanyang abdominal area at ang exit ng bala ay sa kanang tagiliran.

It made her life at risk and as well as the baby.

The bag of water is continously filling the linen at nagpapasalamat siya still there a chance na mabuhay silang mag ina, at hindi basta basta nagrupture ang bahay bata ni Sheena. Its just the trauma that leads them to this situation.

One more thing nadala agad sa hospital at malapit lang ang distansiya or else maging ang baby ay mawawala.

Nagmadali siyang nagbihis ng OR gown, at nagpalagay ng facemask at cap.

Nauna ng nilabas ng OB ang bata at sinalo iyon ng pediatrician. Its an Emergency CS at hindi na niya alam kung paano naging madali para sa batang OB ang pagtanggal ng bata. Hindi niya alam ang nararamdaman lahat ng kanilang pinagsamahan ay paulit ulit na sumasagi sa kanyang isipan. She cannot afford losing her.

Seeing Sheena at this worst, lying almost dead is a nightmare for her, hindi bilang doktor kundi isang matalik na kaibigan.

Sa assessment niya sa baby APGAR Score is 8, term na ang baby napaaga lang ng konti, but still the baby needs antibiotic doses. And she heard the baby's cry.

" Little Girl!" untag ng pediatrician sabay lagay sa bata sa dibdib ni Sheena. The baby is crying kasama din ang pagpatak ng mga luha niya.

" Dok Sheena hear her out she's longing for you please fight" malungkot na saad ng pedia.w

" We have to do hysterectomy right away to stop bleeding, do your part Dok Kris, I'll do mine, we saved the baby yet we have to save dok Sheena."

Dinig niya ang pagpalahaw ng iyak ng sanggol, hindi siya makakilos. Naalala niya kung sana hindi nawala ang pinagbubuntis niya, sana hindi siya isang Psycho ngayon at maaring magkasama sila ni Luis.

Hindi niya sinisisi ang kaibigan, bagkus masaya siyang nagkaroon ito ng anak.

Napatigil siya, nanginginig at nanghihina siya.

" Transfuse another fresh whole blood properly typed and crossmatched now, prepare for Exploratory Laparotomy." saad niya.

At tumingin sa anesthesiologist

"Dok Anest this would take hours, make sure the vital signs are stable, I will be focusing on the procedure remind me when somethings went wrong, turn off the alarm please"

Nakita niyang tumango ang anesthesiologist and she remembered Luis.

Sa tuwing mag oopera siya tahimik lang itong nag iinduce ng anesthesia.

Kinabahan siya dito pa din nag duduty si Luis. Nagbalik tingin siya sa Anesthesiologist and he was staring at her.
Nagtama ang mga mata nila.

Kahit may cap at facemask, she still know how Luis stare,kahit hindi niya marinig ang boses nito.

Nagbaba ito ng tingin at aminado siyang apektado siya sa presensiya nito, nakailang forcep din siyang nahulog. At nakailang tigil siya sa kanyang ginagawa.

" Damn! Hold the retractor tight!" hinanap niya ang bala kasabay ng pagcauterized ng mga bleeders.

Tagatak ang kanyang and guessed she cannot make it.