When We Collide (When Trilogy #1)

Chapter 18

Chapter 18

Hindi Madali

I watched Honey as she walks away with a triumphant smile on her face. Hindi ko na kailangang magtanong at mag-analyze dahil malinaw pa sa sikat ng araw na natulog si Honey sa pad ni Yael.

Why does that Honey has to always appear just to ruin my moment? I hope she'll get stung by bees. Kagabi lang ay ang saya ko pero ngayon naman ay sirang-sira na ang araw ko.

"Beatrix..." Yael called me softly. Tiningnan ko siya at binigyan ng pilit na ngiti.

"Siya pala yung tiningnan mo kagabi?" I let out a forced laugh to make it sound casual. Kaya pala halos kahalating oras din siyang nawala dahil pinuntahan niya ito.

Hindi ko itatanggi ang inis at pagkainsulto na nararamdaman ko ngayon pero wala naman akong karapatan na maramdaman ang mga iyon, diba?

"Trix, I-I..." The fact that he didn't know what to say answers my question. Sinubukan niya akong lapitan nang wala siyang masabi pero kaagad akong umatras.

Naiisip ko pa lang na ganoon ang suot ni Honey nang matulog siya sa pad ni Yael ay parang gusto ko ng magwala dahil sa sobrang iritasyon. Saan ba siya natulog? Sa kwarto ba ni Yael? Lalo akong nairita sa naisip ko.

"Sige na, babalik na ako sa loob." I can't hide the coldness in my voice.

"Sandali lang..." Pigil niya sa'kin at hinawakan ako sa pulso. Hinarap ko siya at ng may paniningkit sa mga mata saka ko hinawakan ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko para alisin iyon sa pagkakahawak niya saakin.

Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa'kin at inilapit pa ang katawan niya sa'kin saka pilit na hinuhuli ang aking mga tingin.

Hindi naman ako nagpatalo sa kanya dahil sa tuwing nahuhuli niya ang mga tingin ko ay mag-iiwas ako. Bakit ba kasi hindi na lang niya ako hayaang pumasok sa loob?

"I had no choice, Trix..."

You do have a choice! Iyan ang gusto kong isigaw sakanya pero sino ba naman ako para sabihin iyon? I'm not even his girlfriend.

Napaka ironic din dahil naiinis ako dahil doon... kahit hindi niya ako girlfriend. Kahit walang kami. Kahit wala akong karapatan ay naiinis pa rin ako.

"Yes, I let her stay for the night... Kaagad din akong umalis kaninang umaga para tingnan siya—"

That's what I just have to hear.

"Okay." kaagad ko nang sabi. I can't bear to hear his explanations. Pilit ko pa ring inaalis ang pulso ko mula sa pagkakahawak niya at ngayon ay matagumpay kong nagawa iyon. I ran inside Colton's pad the moment I freed from his grip.

Dapat ay isasara ko na ang pintuan pero mabilis niyang naiharang ang matipuno niyang katawan at pumasok sa loob saka itinulak ang pintuan para masara ito habang nakaharap pa rin siya saakin.

"Ano ba!" Naiinis ko ng sigaw sa kanya at pinukulan siya ng masamang titig.

"Just listen to me first, Goddammit!"
Matigas niyang sabi.

Hindi! Ayoko!

I shot him a ridiculous stare. "Why are you explaining? Hindi ko naman iyon hinihingi! Bumalik ka na nga sa pad mo!" Taboy ko sa kanya. Nag-igting ang bagang niya pero hindi pa rin siya umaalis mula sa kinatatayuan niya.

"Don't give me that attitude, Beatrix." Pinaningkitan niya ako ng mga mata.

"If you don't want me giving you this kind of attitude, bumalik ka na sa kabila at baka nando'n na si Honey tsaka niyo kainin yung almusal na—"