Asir

İlla Seni Seviyorum Mu Demem Lazım

"Cahiller kendilerine laf attıkları zaman «Selametle!» derler"

Kaç saattir yürüyordu hiç bilmiyordu genç adam evden ne ara çıkmış ne zaman buraya gelmiş hiç farkında değildi. İnsanların garip bakışları bile hissetmemişti, elindeki kesiğin acısını.. içi yanıyordu adamın kan ağlıyordu . Öyle bir acı oturmuşutu ki yüreğine nefes almak bile zor geliyordu . Kaybetmişti şu berbat hayatındaki tek umududa kaybetmişti . Neden ? Neden Mutlu olamıyordu ? Az biraz huzuru bile kalmamıştı. Acısına inat koca bir öfke vardı içinde ateşe vermek istiyordu bu şehri içindeki yangınla birlikte yanıp kül olsun istiyordu . Dinmiyordu içindeki öfke ve acı lanet olası bir sevdaya tutulmuş çıkmıyordu aklından ve kalbinden. Unutmak istemişti onu bırakıp giden kadınıunutamamıştı. Ulan o olur olmadık yerde çıkan gururu mesele buraya gelince hangi deliğe giriyordu! . Cani yanıyordu ölesiye canı yanıyordu. Koca adam oturup çocuk gibi ağlamak istiyordu. Dayanamıcak duruma gelmişti canına tak etmişti hayatına çöken bu kara bulutlar, önünü göremeyecek duruma getirmişti artık . Öylece yürüyordu nereye gittiğini bilmeden...

Halid bey aldığı telefonla kendini can dostunun oğlunun evinde bulmuştu. Artık o bile neler döndüğünü anlayamıyordu. Girerken Berat'a,

"Nerde ?" Diye kısa bir soru sordu . Ama adam karşısında kıvranıyor adam akıllı bir cevap veremiyordu. Halid bey yaşlı canı dar bir adamdı sabrı yoktu.

"Kısa kes nerde onu söyle?" Dedi. Berat :

"Efendim Araf bey gitti durduramadık " Halid bey sabırla

"Tek mi çıktı arkasından adam yollamak aklınıza gelmedi mi ?" Diye sordu. Berat olumsuz anlamda kafasını sallamakla yetindi. Ve olayı detaylarıyla tekrar anlattı .
Bir kac saat önce ;

Araf kaçırılan kızı görmek konuşmak istemişti. Kızdan öğreneceği herşey önemliydi. Genç adam kızı getirmesi için en güvendiği adamını yolladı. Genç adam camın önünde arkasını dönmüş beklerken beklediği kişide gelmişti. Arkasını dönmeden konuşmaya başladı .

"Hoşgeldiniz küçük hanım ! " dedi. genç kız;

"Benden ne istiyorsunuz ? Bakın benim bir kreşim var . ilgilenmem gereken cocuklar var. " diye durumunu açıklıyordu. Lakin Araf duymuyordu. Bu ses bu nasıl olurdu. Adam arkasını dönmeye korkuyordu. Bir defa daha hayal kırıklığına uğramak istemiyordu. Ama bu naif sesi kulakları işittikçe kalbinde bir umut peyda oluyordu. Aynı zamanda canı yanıyordu. Yavaşça arkasını döndü. Bu olamazdı. Arkasında herşeyden habersiz masumca kendini ifade etmeye çalışan kız adamın yüzünü görünce bir anda sesi kesildi.

Genç kız nefes alamıyordu. Gözleri ona oyun oynuyor olmalıydı. Başka açıklaması olamazdı. O mavi gökyüzü neden kararmıştı. Bedeninden tüm gücü çekilmişti. Geçmiş bulmuştu onu yeniden. O herseyi geçmişte bırakmıştı. Ama neden simdi böyle hissediyordu . Gözlerine bakamadığı o adam birden kendisine sarılmıştı. Betül iliklerine kadar titremişti. Bu yanlıştı, bu çok yanlıştı. Son gücünü kullanıp adamı kendinden uzaklaştırdı. Bu olanlar hissettikleri hepsi yanlıştı . Ona yasak olan bir adam nasıl sarılırdı. Gücü tamamen tükenen kız bulunduğu yere oturdu.
Araf yıllardır aradığı kızı karşısında görünce şaşırmıştı. O her yerde bulamadığı kız burdaydı. Yine onun yanındaydı . Ama neden ondan uzaklaşmıştı. Ona zarar vermeyeceğini bilmiyor muydu? Tamam geçmişte hataları olmuştu ama küçüktü o zaman bilse bu kadar canı yanıcak öyle davranır mıydı hiç? Yaklaşmak istedi sevdiğine ama kız elini kaldırdı durmasi için. Genç kız farkında değildi ama genç adam görmüştü. Elindeki alyansı bulunduğu yere çöktü. Geç kalmıştı. O geç kalmıştı. Kalbindeki tek umuda geç kalmıştı. Bunu nasıl yapardı o bu kız olmadan nefes bile almak istemezken o nasıl bir başkasının nefesi olurdu. Olamazdı! Bu olanlar çok saçmaydı. Ayağa kalktı. Masada ne varsa hepsi yerle bir olmuştu. Kalbi paramparça olan Araf gözü hiç birşey görmüyor eline geçen ne varsa yerle bir oluyordu. Nefes alamadığını hissetti an hızla çıktı evden!..