een.

787 39 27
                                    

'Mam!' Ik rende met mijn laptop in mijn handen de trap af. 'Rustig aan Mae, je bent geen twaalf meer.' 'Sorry, mam.' Zei ik hijgend. 'En hoor jij trouwens niet te leren voor je examens?' 

'Je raad nooit wat ik heb gevonden op eBay! Die ene trui die ik zo graag wil!' Ik negeerde haar opmerking, zette mijn laptop op de keukentafel en liet haar de onlineadvertentie zien van de grijze Stussy trui die nergens meer te krijgen was.

Mijn moeder las de tekst die het scherm vulde. '"Gedragen", dat betekent dat hij tweedehands is.' Zei ze met een afkeurende blik. 

'Nee, kijk hier! Er staat dat hij weinig gedragen is!' Als een idioot bewoog ik het pijltje over het scherm. 

'Maar er is één probleem.' Begon ik voorzichtig. 'Wat nou weer?' 'Mijn salaris is nog niet overgemaakt.' Mijn moeder zuchtte. 'Daar moet je echt je baas voor aankijken, niet mij. Als ik nu dure spullen ga kopen is het sneu voor je broertje.'

'Dan koop je toch ook iets voor hem? Hij wilt waarschijnlijk wel de nieuwe versie van dat spel dat hij zo graag speelt, Assasins Breed ofzo.' 

'Ten eerste, het is Asassins Crééd, en ten tweede, die heeft mam al besteld voor kerst.' Sylvester, mijn verschrikkelijk irritante twaalfjarige broertje kwam de keuken binnen lopen. Hij pakte een sinaasappel en verliet de keuken weer, op weg naar het stinkende hol dat zijn kamer was.

Ik had een idee. 'Mám! Kun jij deze hoodie niet ook kopen voor kerst?' 'Nee. Kijk nou eens naar die trui. Hij is tweedehands, en hij moet helemaal vanuit Italië komen, weet je hoe duur de verzendkosten dan zijn?' 

'Ik betaal de verzendkosten zelf wel! Kom op, mam. Kerst is toch om mensen blij te maken met kado's? Verder weet ik toch niet wat ik wil.' Ik móést deze trui hebben. Ik wilde hem al verschrikkelijk lang.

'Oke, ik zal er over nadenken.' Ik werd een beetje paniekerig. 'Maar mam, straks is hij al aan iemand anders verkocht!' Mijn moeder slaakte een zucht. 

'Op één voorwaarde, jongedame. Als het een lelijk, oud vod blijkt te zijn, koop ik nooit meer zoiets voor je.' Gehoorzaam knikte ik. 

Een paar minuten later was mijn moeder vijfenzeventig euro armer, en had ik een Stussy trui. Hij was tweedehands, en de verzendkosten waren een rib uit mijn lijf, maar ik hád de trui. Ik was blij, heel blij.

'MAMA OMIJNGOD BEDANKT' riep ik door de keuken, terwijl ik haar een stevige knuffel gaf. 'Ja, ja, het is al goed. Ik had toch nog geen kerstcadeau voor je. Hup, ga nou maar verder je met je huiswerk.' 'Jaja.' 

Ik ging naar boven, waar mijn boeken nog netjes in mijn schooltas zaten, en begon enthousiast een appje te typen naar Jenny, een van mijn beste vriendinnen, die in Spanje woonde.

Het klonk misschien raar dat ik zo enthousiast was over een trui, dat vond ik zelf eigenlijk ook wel. Maar ik wilde deze trui al heel erg lang, en hij was nergens meer te vinden. Het merk verkocht de truien niet meer, en blijkbaar wilde niemand die hem had er vanaf. Tot net dan.

---- A/N ----

Heeyy

Ik hoop dat jullie even exited zijn over dit boek als ik ben haha

Ik ga mijn best doen op zijn minst twee keer per week te updaten:)

Veel leesplezier

Xo Rosa




hoodie - bws.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu