hoodie - bws.

zeventien.

Toen ik de trap op liep, kon ik mijn tranen al niet meer bedwingen. Ik had moeten weten dat dit geen goed idee was. Ik had moeten begrijpen dat ik na die ene vreselijke ervaring nooit meer normaal met iemand van het andere geslacht om kon gaan. Niet op een verliefde manier, in ieder geval.

Toen ik, jankend en wel, de deur van mijn kamer opengooide, wachtte daar een nieuwe verassing op me. Gekreun kwam me tegemoet van onder de dekens en ik werd misselijk. Toch leek ik me niet te kunnen bewegen.

Opeens kwam er een onbekend hoofd boven de lakens uit. 'Jezus, ga iemand anders lopen bekijken, creep.' Zei de jongen boos. Geschrokken gooide ik de deur dicht.

Maar, ik had de deur toch op slot gedaan? Ik besefte me dat nadat ik de deur op slot had gedaan, nog een keer naar mijn kamer was gegaan, om mijn moeder te bellen. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik was vergeten de deur weer op slot te doen.

'Geweldig gedaan, Mae.' Zei ik tegen mezelf, waarna ik tegen de muur in elkaar zakte. Op dat moment haatte ik mezelf. Daar lag ik dan, dronken en trillend van angst, op de vloer van een penthouse in Londen, op het feest van een bepaalde aantrekkelijke zanger.

Ik wilde naar huis, in mijn eigen, veilige bed liggen, append met mijn vriendinnen, me ergerend aan het feit dat mijn broertje verschrikkelijk veel vuurwerk afstak, terwijl het al vier uur s'nachts was.

Maar, ik kon niet zo maar naar huis. Ik lag hier, met mijn wang op het tapijt van de gang, dat waarschijnlijk in mijn wang gedrukt stond. Ik sloot mijn ogen. Ik was op een feest waar iedereen zoop tot hij erbij neerviel. Ik kon hier blijven liggen zonder dat iemand er om zou geven.

'Mae?' Gaat het wel?' Een hand raakte mijn wang aan. Ik wist wie het was. Bradley. Opeens schaamde ik me kapot voor mijn gedrag. Ik bleef stil liggen, in de hoop dat hij dacht dat ik out was, me beter kon laten liggen, en weg zou lopen.

Maar, dat deed hij niet. Hij ging naast me op de vloer zitten. 'Ik zie dat je gehuild hebt. En tenzij een of andere dronkaard je knock-out heeft geslagen, ben ik er zeker van dat je gewoon bij bewustzijn bent.'

Ik slaakte een zucht.

'Ik ben te ver gegaan. Sorry. Ik weet dat "ik ben dronken." geen goed excuus is, maar iets anders zou ik er niet over kunnen zeggen.' Ging hij voorzichtig verder. Langzaam opende ik mijn ogen.

'Zie je wel, je leeft.' Zei Brad met een bemoedigende glimlach. Ik ging zitten en wreef onder mijn ogen. 'Sorry. Ik had even een mentale inzinking, het ligt niet aan jou.' Hij raakte voorzichtig mijn schouder aan.

'Wil je er over praten?' Ik schudde mijn hoofd. 'Liever niet. Ik wil gewoon slapen.' Bradley stond op, en liep om me heen, naar de deur. 'Dan ga je toch gewoon-' 'Stop, niet doen. Er zijn daar mensen!' Brad haalde zijn hand van de deurklink. Hij knikte langzaam.

'Laten we dan maar niet naar binnen gaan. Wil je in mijn bed slapen?' 'Ehhh,' Onzeker keek ik door de gang om te kijken of er een kamer was zonder mensen die seksuele handelingen verrichtten.

'Ik weet honderd procent dat al deze kamers al minstens één keer gebruikt zijn.' Zei Bradley. 'Ik zal mijn handjes thuishouden.' 'Oke dan.'

Ik volgde hem nog een verdieping omhoog, waar vier deuren uitkwamen op een gang. Brad opende één van de deuren, en we liepen naar binnen.

De kamer was groot, en in het bed paste makkelijk mijn hele familie. Niet dat ik met mijn ouders en Sylvester in één bed zou willen willen slapen, maar zo groot was het dus.

'Shit, al mijn kleren liggen nog in die andere kamer.' 'Ik neem aan dat je niet in je ondergoed wilt slapen?' Vroeg Brad aan me, alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat ik dat wél deed.

Ik schudde mijn hoofd, waarop hij een la van de kast opende en er een zwart-wit gestreept shirt uit haalde. 'Je kunt je omkleden in de badkamer. Dan ga ik even naar beneden om te zeggen dat we gaan slapen, oke?' Hij gaf me het shirt en liep naar de deur.

'Vind je het trouwens goed als ik de deur even op slot doe?' Ik schudde mijn hoofd, want ik snapte waarom.

Ik liep naar de badkamer en kleedde me om. Brad's shirt voelde zacht aan, wat prettig was. Bradley zelf was niet zo heel lang, dus zijn shirt viel vrij kort, tot net op mijn billen.

Ik kamde met mijn hand door mijn haar en deed geen moeite mijn make-up er af te halen, omdat de meeste van mijn concealer er toch wel af was gegaan tijdens het feest, en de toch al uitgelopen mascara kon me weinig schelen.

Ik schoof de grote lading kussens die op het bed lagen aan de kant, en ging, enigszins niet op mijn gemak, onder de dekens liggen. Ik draaide me op mijn buik.

Ik sliep al bijna toen Brad binnen kwam. 'Mae?' Fluisterde hij. 'Mmm?' 'De deur is op slot, maar de sleutel zit gewoon in het slot aan de binnenkant.' 'Dat is lief. Brad, je bent lief.' Ik hoorde hem grinniken. 'Jij bent ook lief.'

Toen hoorde ik wat geruis van kleding, en gooide Bradley de kussens van zijn kant van het bed. Hij ging naast me liggen. 'Slaap lekker, Mae.' Zijn zachte stem zorgde ervoor dat ik me comfortabeler voelde in het grote bed.

'Slaap lekker, lieve Bradley.'

God, ik was echt nog wel dronken.

---- A/N ----

JA HALLO MENSEN

MISSCHIEN HEBBEN SOMMIGEN VAN JULLIE DIE INSTA LIVESTREAM VAN NEW HOPE CLUB WEL GEZIEN.
DAT GEORGE IEMANDS NAAM GING UITSPREKEN ENZO?

MAAR OKE IK BEN DUS KAPOT HYPED WANT DAT WAS DE NAAM VAN MN BITCH AKA happysquirrelx EN ZE GINGEN HAAR DUS OOK VOLGEN OP INSTA ENZO EN IK BEN HIER KAPOT HYPED OM EN HOLY FUCKIN SHIT
(Verder gaat alles goed hoor)

Ja nou dat was het.

XR