hoodie - bws.

veertien.

Toen we klaar waren met eten, bedankten we Phil, die weigerde Brad's geld aan te nemen, liepen we terug naar Bradleys mini.

'Ik moet wel zeggen dat je een hele mannelijke auto hebt.' 'Ik weet het. Het is een huurauto, ik bedoel, wat heb je aan een auto van duizenden euro's als je eigenlijk helemaal niet vaak thuis bent?' 'Dat is waar.'

Ik stapte in, na goed te hebben gekeken of ik niet aan de verkeerde kant van de auto stond. 'Ik heb trouwens nog een vraag.' Ik knikte, als teken dat hij de vraag kon stellen. Brad startte ondertussen de auto en begon te rijden.

'Rook je veel?' 'Wat?' Dat was geen vraag die ik verwacht had, en even verbaasde ik me dat hij überhaupt wist dat ik rookte. Toen bedacht ik me dat ik door de stress had gerookt, de dag dat ik hem ontmoette.

Ik schudde snel mijn hoofd. 'Ik rook eigenlijk alleen als ik op feestjes ben waar veel mensen roken. Vroeger rookte ik wel veel. Maar nu niet echt meer.' 'Waarom rookte je dan wel vorige week? Niet dat ik je niet geloof, ik wil het gewoon graag weten.'

Ik haalde mijn schouders op. 'Stress, denk ik. Normaal staan we rond lunchtijd met drie mensen. En dan ook het feit dat er een bepaald iemand nogal naar me staarde.' Ik wierp hem een veelzeggende blik toe.

Hij lachte. 'Sorry, sorry.' Ik lachte mee. het geluid van ons gelach samen werd binnen een paar seconden mijn favoriete geluid ooit, ook al was mijn eigen lach het kutste geluid ooit. Het geluid van ons gelach was misschien nog wel prettiger dan het geluid van vers krakende sneeuw.

'Heb jij nog vragen voor mij?' Hij onderbrak mijn gedachten over mooie geluiden. 'Ehm' Veel vragen gingen door me heen, maar ik wilde niet als een stalker overkomen, wat ik wel een beetje was.

'Toen, met kerst in het hotel, waarom liet je die trui achter?' Ik keek naar hem maar hij hield zijn ogen op de weg. 'Ik vond het sneu dat ik je trui een soort van afpakte. Verder ook omdat je me een heel leuk meisje leek, waar ik trouwens gelijk in had.'

In de zijspiegel zag ik dat ik knalrood werd. Bradley Simpson vond me een "heel leuk meisje". Kon het zijn dat Brad en in hetzelfde voor elkaar voelden? Opeens was ik erg opgewonden. Niet op een seksuele manier, eerder op een "oh mijn god ik ga dood" -manier.

Brad reed de parkeergarage in van een heel hoog gebouw. 'Jezus, wat een groot gebouw. Wonen jullie hier?' Brad schudde zijn hoofd. 'We hebben het penthouse gehuurd, voor het feest. Dan is je huis na afloop niet zo'n troep.'

Als hij zo maar even een penthouse huurde voor een feestje, was hij echt rijk. Ik probeerde er niet over na te denken. Ik wilde geen golddigger zijn, of worden.

Ondertussen stonden we in de lift, die ons omhoog bracht naar het penthouse. De deuren openden midden in het appartement, dat echt heel groot was.

Rechts stonden banken, tafels, en was een lege plek met een soort mini dj-booth. Links stonden in het hoekje nog wat banken, een bar, en een tafel waar eten op uitgestald was. Er waren ook openslaande deuren, naar het balkon.

In het midden van de ruimte was een trap. 'Damn.' Zei ik. 'Het is groot he?' vroeg Brad. Ik knikte.

Op de bank zaten twee jongens, die ik herkende als Connor en James, die bij Brad in de band zaten. bradley stelde me aan ze voor en we schudden elkaar de hand. Ik voelde me weer eens onzeker. 'Tris is aan het douchen.' Zei Connor.

'Zal ik je je kamer laten zien?' Ik knikte. We liepen de trap op, die uitkwam in een gang, waar nog een trap was, en veel deuren.

'Boven is mijn kamer, en die van de rest van de jongens. Jij kan één van deze kamers uitkiezen. Als ik jou was zou ik wel de deur op slot doen, als je snapt wat ik bedoel.' Hij wierp me een veelbetekenende blik toe.

Ik knikte en liep naar een willekeurige deur. 'Sorry trouwens, dat ik zo stil was opeens. Ik ben altijd nogal introvert als ik veel nieuwe mensen ontmoet.' 'Is helemaal niet erg.' Brad lachte naar me.  Het zag er lief uit. 'Ga je trouwens nu douchen?' Ik knikte. 'Oke. Als je me zoekt, ik ben beneden.' Ik lachte naar hem, enigszins onzeker. 'Doei.'

Ik opende de deur en vluchtte nog net niet naar binnen.

Ik douchte snel, föhnde mijn haar, en deed toen mijn gescheurde zwarte broek weer aan, haalde een wit off the shoulder topje uit mijn rugzak en trok dat aan in plaats van de trui.

Een uurtje nadat ik de kamer in gevlucht was, was ik klaar. Ik zat op het bed, maar ik durfde niet naar beneden te gaan. Ik voelde me verschrikkelijk onzeker. De gesprekken van de verdieping onder me waren zachtjes te horen, met nu nog rustige muziek.

Ongeveer een half uur later veranderde de muziek naar drukker, met meer beat. Het was elf uur. Ik besloot mijn onzekerheid aan de kant te zetten, en ging, na mijn kamerdeur op slot gedaan te hebben, naar beneden.

Ik zag Bradley met Connor, James, en een andere jongen waarvan ik wist dat het Tristan was, bij een tafel staan, waar allemaal bekertjes op stonden. Ik liep naar ze toe.

Er verscheen een glimlach op Brad's gezicht, en daardoor ook op dat van mij. 'Hey.' zei hij. 'Wat doen jullie?' vroeg ik. 'Beer pong. Doe je mee?' Ik haalde mijn schouders op. 'Sure.'

'Tris, ik kick je uit het team. Ik ga met Mae.'

---- A/N ----

Hey ho

Ik was vandaag in Amsterdam voor de open dag van zon kunst school en het was kapot nice joeee

Xo Rosa