hoodie - bws.

tweeëndertig.

'Moet ik echt dit vervelende ding aan?' Sylvester keek geïrriteerd naar het witte overhemd waarvan ik hem had overgehaald het te dragen. 'Ja,' zei mijn moeder, tot mijn verbazing. 'Dit is een belangrijk moment voor Mae.' Ik keek mijn moeder dankbaar aan. Zelf zag ze er ook mooi uit in een wijnrode jurk. 'Dan kan ik er gewoon wijn op morsen!' had ze grappend gezegd, toen ze hem vanmiddag aan me had laten zien.

Mijn broertje richtte zijn blik op mij. 'Mae, mag ik alsjeblieft mijn normale kleding weer aandoen? Ik vind dit  overhemd echt niet fijn zitten.' Ik keek hem nadenkend aan. Ik wilde liever dat hij blij was in zijn normale kleding, dan chagrijnig omdat ik hem dwong een overhemd te dragen. 'Oke, doe maar. Maar alleen omdat ik niet wil dat je het etentje verpest omdat je boos bent.'  'Bedankt!' Hij rende de trap op.

Mijn moeder verdween de keuken in, en ik toen stond ik alleen in de hal. Ik liep gestrest heen en weer, terwijl ik op mijn telefoon de tijd checkte. Brad zou hier om half zeven zijn, dus nog zeven minuten. 

Ik wierp een blik op mezelf in de spiegel. Mijn haar viel tot net over mijn schouders, omdat ik vanmiddag naar de kapper was geweest, en ik droeg een simpel zwart jurkje. Ik veegde een mascaravlekje van mijn ooglid. 

'je ziet er prachtig uit, schat.' Mijn vader verscheen achter me. Hij had een grote glimlach op zijn gezicht. 'Dankje.' Ik glimlachte terug via de spiegel. 'Als die man van je niet met open mond staat te kijken als hij jou ziet, zet ik hem het huis uit.' We lachten, maar de serieuze blik in de ogen van mijn vader ontging met niet.

Ik draaide me om. 'Doe maar niet, pap.' Hij knipoogde, maar toen werd zijn blik serieus. 'Weet je, ik voel gewoon dat het nu anders is dan met die David.' Ik knikte. 'Dat is het ook. Brad zou me nooit zoiets aandoen. Ook al merk ik soms wel dat hij behoefte heeft aan meer dan ik hem kan geven.' Mijn wangen werden rood toen ik me besefte wat ik net gezegd had. 'Als hij echt verliefd op je is zal hij wachten.' Ik knikte.

Er viel een korte stilte, waarin ik hoopte dat de bel zou gaan. Sylvester kwam weer naar beneden, gekleed in een zwart shirt van een of andere game. 'Vind je het echt niet erg?' vroeg hij aan mij, toen hij zag dat ik zijn shirt bekeek. Ik schudde mijn hoofd. 'bedankt.' Uit het niets gaf hij me een knuffel, wat hij nooit deed. 

'Oh, kijk nou!' Riep mijn vader. 'Marjolein, kom snel, onze kinderen knuffelen!' Mijn moeder kwam overdreven snel de keuken uitgerend. 'Het is een wereldwonder!' Ze maakte snel een foto met haar telefoon.

Ik liet Sylvester los en ging met mijn hand over zijn haar. 'Hé!' riep hij, maar hij lachte erbij. 'Oh, jullie worden ook zo snel groot.' Zei mijn vader met een sentimentele ondertoon in zijn stem. Maar, voordat hij aan een half uur durende toespraak kon beginnen, sneerde de bel door de gang.

'O mijn god daar is hij!' Fluisterde ik opgewonden. Mijn moeder lachte zacht en klopte me op mijn schouder. 'Het komt wel goed. Wij gaan nu naar de keuken.' Mijn moeder trok mijn vader en broertje mee de deur door naar de keuken. Ik knikte en zenuwen speelden op in mijn buik terwijl ik nog een laatste blik op mezelf in de spiegel worp, en mijn moeder haar duimen nar me opstak vanuit de deuropening. Ik liep naar de deur, en ademde diep in. Ik legde mijn hand op de deurklink.

Waarom deed ik hier zo moeilijk over? Het was Bradley maar. 'Doe eens niet zo aanstellerig.' Sprak ik mezelf in stilte toe.

 Dus, ik deed de deur open. 

Toen ik Brad zag staan, wist ik weer waarom ik hier zo moeilijk over deed. Het leek te mooi om waar te zijn. Híj leek te mooi om waar te zijn. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen, en hij blijkbaar ook niet. Een paar seconde lang hing er een geladen stilte.

'Wauw.' Zei hij toen. 'Je ziet er beeldschoon uit.' 

---- A/N ----

sorry lieve mensen, ik ben niet zo goed meer in het onthouden dat ik vaak moet updaten ofzo

maar dus

ik had een beetje een dipje de laatste dagen omdat ik naar the vamps & nhc ging woensdag en ik mis die dag

ik ga het er niet te veel over hebben want ik wil niet weer sad worden ofzo (waarom ben ik zo), maar het was echt geweldig en ik ben nog meer van die dudes gaan houden who0ops

maar oke ik drop wel even dubbele update om het weer goed te maken

xr.