hoodie - bws.

eenenveertig.

De dag ging snel voorbij. Bradley ontmoette mijn familieleden, waarvan sommigen meer onder de indruk waren van hem dan anderen.

Lila was stiller dan normaal, ze had nog geen woord tegen me gezegd, en zat in een hoekje van de kamer, naast haar moeder, die praatte met onze buren, die blijkbaar ook uitgenodigd waren.

Ik zat op de bank, Bradley zat naast me en hij praatte met mijn oma, die haar best deed een beetje oke Engels te praten. Ik zag Lila mijn kant op kijken, en zwaaide. Ze glimlachte en zwaaide terug. Daarna wenkte ik haar, maar ze schudde haar hoofd en wierp toen een blik op Brad.

'Ik ga even naar mijn nichtje.' Zei ik tegen Bradley, waarna ik opstond en naar Lila liep. 'Hoi!' Zei ik. 'Je date gewoon met Brad van The Vamps!' Ik zag dat ze eigenlijk in het rond wilde springen terwijl ze dat zei. 'Yep.' Zei ik lachend. 'Sorry dat ik niet naar jou toe kwam lopen. Ik denk niet dat ik me tegenover Bradley kan inhouden.' 'Vast wel, ik denk dat hij het wel leuk vind dat mijn nichtje fan is van zijn band, als je maar niet weer dingen uit laat lekken.' 'Ja, sorry nog daarvan. Ik voel me zo stom, als ik er aan terugdenk.' 'Is goed. Kom je mee?' Lila knikte en liep achter me aan, naar Brad.

Ik ging op mijn plekje op de bank zitten, en Lila leunde op de zijleuning, aan mijn kant. 'Jij moet Lila zijn.' Zei Bradley, nadat hij zich naar ons had omgedraaid. Ze knikte en werd rood. 'Leuk je te ontmoeten.'

Nadat Lila zich iets minder opgewonden voelde over het feit dat ze met Bradley in een ruimte was, kwam de "echte" Lila naar boven. 'Brad, kan je niet een date met James voor me regelen?' Bradley moest zijn lachen inhouden. 'James heeft een vriendin, ik denk dat dat niet zal gaan.' 'Oh ja, met Connor dan?' 'Misschien, maar is hij niet een beetje oud?.' 'Nee, wacht! Met Blake van New Hope Club! Hij is niet te oud voor mij!' Bradley grijnsde. 'Ik zal kijken wat ik kan doen.'

Voordat ik het wist was de dag voorbij, en reed ik Bradley naar het hotel, waar hij zijn spullen pakte, en daarna bracht ik hem naar het vliegveld. Hij leverde de huurauto in, en daarna stonden we ergens in een gang van het vliegveld tegenover elkaar.

Opeens had ik de behoefte om te huilen. 'Ik wil niet dat je gaat.' Zei ik zacht. 'Ik wil ook niet.' Gaf hij toe. 'Weet je zeker dat je niet stiekem mee kan?' 'Nee, ik heb school.' Hij zuchtte. 'Je zou gewoon in Londen moeten komen studeren, als je klaar bent met deze school.' 'Ik zal er over nadenken. Ook al heb ik nu mijn hoop gevestigd op de school in Parijs.' 'Heb je je aangemeld?' 'Yes.' 'Goed zo.'

'Hey, trouwens,' begon Bradley, nadat we elkaar een knuffel hadden gegeven, 'over twee weken ben ik weer Amsterdam he? Voor tour,' ik knikte, en hij vervolgde zijn verhaal. 'zouden jij en Lila naar de show willen komen?' 'Ik kom sowieso, maar geen idee of Lila kan en mag.' 'Zorg dat ze ook komt.' 'Waarom?' 'Dan kunnen we haar date met Blake regelen.' Antwoordde Brad met een knipoog. Ik giechelde.

Brad keek op zijn telefoon. 'Shit. Ik moet gaan.' 'Bel je me als je bent aangekomen?' Ik ging met mijn hand door zijn haar. 'Is goed. Maak je geen zorgen, oke?' Bradley sloeg zijn arm om me heen en kuste me zachtjes.

'Ik ga je missen, honey.' 'Ik ga jou ook missen, Bradley.'

Die avond, toen ik thuis was, besefte ik me twee dingen. Het eerste was dat ik de envelop van Brad nog moest openen, het tweede was dat mijn jurkje van gisteravond nog in het hotel lag. Ik appte mijn vader over het jurkje, en toen besloot ik de envelop open te maken.

Voorzichtig scheurde ik de envelop open, langs de plakrand. In de envelop zat een opgevouwen papiertje, en één van de ringen die Brad bijna altijd droeg. Ik vouwde het papiertje open.

Hey, Mae.

Dit klinkt misschien heel stom, maar ik had oprecht geen idee wat ik je voor je verjaardag moet geven. Ik heb er dagen over nagedacht, en er oprecht nachten over wakker gelegen, maar ik weet het niet. Ik wil iets voor je kopen dat je leuk vind, waarbij geld geen rol speelt, natuurlijk. Want dat verdien je. Maar, ik wil niet dat je je schuldig voelt als ik iets duurs voor je koop.

Dus, hierbij, krijg je de ring die van mijn opa is geweest, als belofte dat ik er altijd voor je zal zijn, en dat als je ooit iets nodig hebt, je maar hoeft te bellen. Zelfs als dit niet loopt zoals we hopen.

Ik mis je trouwens. Ik weet dat je dit leest vlak nadat we elkaar hebben gezien, maar toch mis ik je. Ik mis je altijd als ik niet bij je ben, namelijk.

Oh trouwens, als er iets is wat je graag wilt hebben, laat het me weten.

Liefs,
Bradley.