Strings and Chains (The Frey, #1)

12. Finding Trouble

Strings and Chains

Chapter 12

Naalimpungatan ako sa liwanag ng araw na tumama sa mga mata ko. Umayos ako ng higa at muling pumikit nang maramdaman kong may dumantay na paa sa legs ko. Agad akong tumingin sa likod at nakita doon ang alaga ko na version na tao. I mean, werewolf. Ay hindi, bampira pala. Tumingin ako sa oras at nakita kong mag-a-ala sais na ng umaga. Akmang tatayo ako nang bigla niyang hinarang ang ma-muscle muscle niyang braso at tinulak ako pahiga muli sa kama. Nakasiksik siya sa gilid ko at mukhang wala itong balak na umalis ng kama ko.

"Stay," tamad na tamad nitong bulong pero halos pautos na rin niyang binanggit ito.

"I need to get ready. May pasok ako sa school."

"Stay," wika niya ulit.

"Ma-F-FDA na ako ng tuluyan kapag hindi ako pumasok. Pangalawang araw na 'to kapag hindi pa ako ulit pumasok," paliwanag ko sa kanya.

"Stay."

Huminga ako ng malalim at buong lakas na tinulak ang kamay niya para makatayo na ako. Pero 'yong inaakala kong makakaalis ako sa kama ko ay mananatiling akala ko lang pala dahil ayaw niya akong paalisin dito.

"Bakit ba ayaw mo akong paalisin? Hindi puwedeng nandito lang ako sa bahay. May buhay din ako."

Sumilip ako sa kanya. Nakita ako ang pagtaas ng tingin niya sa akin.

"Those bastards won't stop unless they kill you," sagot ni Rai sa akin.

"Bastard? Who?" naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Sex demons," maikli niyang sagot.

Pumikit ako ng mariin at bumuntong-hininga. Muntik nang mawala sa isip ko ang tungkol sa kanila. Masyado akong nagulat sa mga pangyayari kagabi. Ang makita ko ang aso ko na nagtransform sa katawan ng tao at ang lalaking stalker slash gumagapang sa akin gabi-gabi ang nambulaga sa payapa kong gabi.

Hindi ko aakalain na ako'y malalapitan ng mga masasamang entity. Bampira pa talaga. At dagdagan pa ng mga incubus na 'yan. Anong gagawin ko para bumalik ako sa dati kong pamumuhay? Ang tanong, makakabalik pa nga ba ako?

"Anong gagawin ko? Hindi naman puwedeng magstay lang ako dito sa bahay. Kuwe-kuwestiyonin ako ng mga magulang ko," sagot ko sa kanya.

Isa pa sa gumugulo ng utak ko ay ang narinig kong usapan ng mga magulang ko. Mukhang simula't sapul ay may kinalaman na ang pagkatao at ang pamilya ko sa mga bagay na hindi nalalaman ng isang ordinaryong tao. Ang dami kong katanungan. Sa sobrang dami ay hindi ko alam kung paano at saan ko sisimulan.

Sa ngayon, mukhang mas mabuting intindihin ko muna ang mga incubus na 'yon na mukhang hindi pa rin ako tatantanan.

"You still want to go there? They're all over the place."

Tumingin ako uli kay Rai. "All over the place? Saan?"

"Sa school mo," sagot niya.

"Sa school ko?" gulat na gulat kong tanong sa kaniya.

Tumango siya. "All of them are attending in your school. You can't differentiate them because they look like a normal human being."

I know they look like a normal human being. Pero they are sure gorgeous like Rai. Nangingibabaw pa rin sila sa ordinaryong tao sapagkat may kakaibang ganda ang mga nilalang na 'to. Kung totoo nga ang sinasabi ni Rai, na for sure ay totoo nga talaga, anong gagawin ko? Hindi ko naman puwedeng hayaan na lang na magpagala-gala sila sa school. Nandoon ang mga kaklase at kaibigan ko. Dalawa na ang namatay kong schoolmate.