KÇ-6

2.3K 74 15
                                    

(BURAK MEDYADA)

Acayip bir hışımla doluydum. Ama hiç acele etmedim. Melissa’nın eve gitmemiş olma ihtimalini düşündüm ama annemden izin almamıştı, almadan da nah giderdi biyere. Yine de yavaşça plajdan yürüdüm, belki orada görürüm diye. Ama yoktu. Kendime sakin ol diye tembihliyordum ama öfkeme yenildim. Koşarak eve gittim. Kapıyı kırarcasına eve girdim ve ilginç bi toplantıya şahit oldum. Kapıyı çarptığımda “Yavaş be! Ev burası ev!” diye kızdı abim, neyse ki babam yoktu. Tekrar konuya döndüler.

“Birazcık sorumluluk sahibi olmalısın!” diye başladı annem.

“Ben mi?” Günah keçiliğinde seviye atladım artık.

Ama annem beni takmadı; Melissa’yla konuşuyordu, sorumlu olma nasihatı bana değildi. Hemen abimin yanına sokuldum, “Noldu?” diye fısıldadım. Ama abim fısıldamamı hiçe saydı ve anırarak cevap verdi. “Melissa Hanım Kızımız, dünkü piçlerden biriyle eve doğru gitmezken, benim tarafımdan görüldü. 15 dakika önce.”

Yani konu trajik, şu anki durum trajik ama abimin anlatışı insanı gülmeye teşvik ediyordu. Kendimi gülmemeye zorladım ve kafa salladım. Abim devam etti, “Ben varolmasaydım şu an gidikti namus!”

GÜLMİCEM!

Bu cümle annemin sinirini körükledi, bağırmaya başladı. “Baban seni bize emanet gönderdi Küçük Hanım. Ben onu kollarım, diye söz verdim babana. Sense, daha bi hafta olmadan ne işlere bulaşıyosun!”

Melissa kendini savunmaya çalıştı. “Ya eve götürüyodu beni!”

Salak bunu hiç dememiş olmayı dileyecekti. Kuzeninin ilk günden erkek ayarlaması bütün dünyasını altüst eden ablam atıldı. “ YAA! EVE ATICAKTI SENİ, SONRA UYGUN AİLESİ UĞRAŞSIN DURSUN!”

BOOM! Annemin bakışlarını tanımlamaya sözcükler yetmez. Ben oh olsun derken, daha benim sıram gelmemişti. Abim söze başladı, “Sen bu hanım kızı niye yalnız bıraktın bakalım Melis Uygun Hamfendi?”

HAYYYYDAAAA! YANİ BU DA MI BENİM SUÇUM YAA, BU DA MI!

Hemen savunmaya geçtim, “Ben teneffüste dedim çıkışta bekle beni diye, bi çıktım dışarı yok. 15–20 dakka bunu bekledim gelmedi. Başka bi kız geldi de kuzenini bekliyosan o gitti dedi. Bu yüzden ben de geciktim. Yardımsever  vatandaşlar da olmasa hiçbişey öğrenemicez.”

Aslında gayet iyi bir savunma yapmıştım ama annemin içinde şüphe vardı. “İkiniz de iki gün evden dışarı çıkmıyosunuz, okulda yok, plaj da. Eve bitek İrem girebilir, Burak’a da izin vermiyorum!” fermanını verdi ve mutfağa geri döndü.

Okulun ilk haftasından iki gün devamsızlık, gerçekten çok güzel. Melissa’ya bakış attım, şimdi kızın saçına yapışsam annem ağzıma sıçcak, bide bu her şeyi itiraf eder falan; yok Kaya’dan bu hoşlanıyodu da bilmem ne de. O yüzden direk odaya çıktım, bu da peşimden geldi.

“Kızdın mı bana?”

YUH BE KIZIM Bİ DE SORUYO MUSUN?

Hiç cevap vermedim, üsteledi. “Ya bi dinle beni…”

“Bak, dinlicek bişey yok tamam mı? Size de Kaya’yla mutluluklar.”

Daha da bişey sormadı, ben de içeri geçip bilgisayarı açtım. O sırada İrem aradı.

KUZEN ÇAĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin