Mr.Rich Meets Ms.Poor (COMPLETED)

Chapter 25

Rein's Pov

Wala akong magawa...Kaka-uwi ko lang kasi galing sa Mall...Kasama...si blix..Ewan parang...ewan...By the way..na mi-miss ko na yung mga kaibigan ko...i miss my friends...matawagan nga muna..

Marjorie....

{Hello?...}

Marjoriee!!!...sigaw ko sa kabilang linya...miss ko na kasi talaga sila..

{Ano bayan!!! Rein!!! Paki-hinaan naman yung boses mo..naku!! yung eardrum ko!! na tambol!!}...hala baka magalit ito...hahahaha

Miss ko na kasi ikaw eh...Btw Advance Happy new year!!!...December 27 ngayon talagang handang handa sina mommy at daddy kahit wala sila dito...syempre skype at chat rin kami...

{Same...miss you friend---}

Marjorie??...Mar---....di ko na natapos yung sasabihin ko ng biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko...agad naman akong kinabahan hindi sa pagkatok kundi sa pagbaba bigla ni marjorie sa kabilang linya...bakit ganun?...

Agad naman akong tumayo para tignan kung sino ang nakatok...Pagbukas ko ng pinto bumungad ang Itsura ko...este yung ate ko..hehehehe..

"Ate?? bakit??"...Hindi agad sumagot si ate..agad naman ako kinabahan...Bigla nalang tumulo ang mga luha ni ate...hindi ko alam bigla nalang din tumulo ang luha ko...ano bang nangyayari...

"Ate!!! Anong nangyayari!!??" bulyaw ko dito habang naiyak...ano ba talagang nagyayari!!!..."W-wala...S-sila..." tanging "Wala" at "Sila" lang ang narinig ko sa sinabi ni ate...Agad ko naman yinakap si ate...wala akong alam pero ang unang tumatak sa isip ko ay sila mommy at daddy...ayan ang unang lumabas sa isipan ko...pero sana hindi totoo...dahil kakaunting panahon lamang nakilala ko sila...

1 days later..

Ayoko...

Ayoko ang tanging laman ng aking isipan...totoo lahat ng hinala ko...car accident ang kaso kung bakit namatay sina mommy at daddy...bakit ganun kung saan magbabagong taon doon rin nawala sina mommy at daddy..talagang bagong taon ay bagong buhay...Tagos sa puso ko nang nalaman ko ang balita iyon..sinabi na rin ng Atty namin...

"Rein..." Bigla nalang tumabi saakin si ate..."Hmm??..B-bakit po ate?" Tanong ko dito..habang ako ay tulala nakatingin lang ako sa sahig..."Rein..ok lang ba sayo na aalis ako dito sa bansa para ipagpatuloy ang iniwan nina mommy at daddy?.." Wala akong choice kundi ang pumayag nalang..para rin naman ito saamin dalawa... At ako nalang mag-isa magbabagong taon dahil bukas aalis na si ate para ipagpatuloy ang nga iniwan nina mommy at daddy...

Hapon na ng nakauwi ako dito sa bahay..."Mommy,Daddy...Advance H-happy new year po!" Ayan na lamang ang lumabas sa aking bibig halos hindi na ako maka-hinga dahil sa kakaiyak ko...paano ba matatapos ang problema na ito...wala akong nagawa maghapon at umalis ako...habang naglalakad ako nakita ko si Liandhel...agad niya naman akong yinakap..

Iyak lang ako ng iyak habang kayakap ko siya..."B-bakit!! Ganun!! Kung saan masaya na ako...kapalit naman nun ay lungkot!!" Wala akong ginawa kundi umiyak lang ng umiyak sa bisig ni ian...

"Hushh...Tahan na Rein...tara may pupuntahan tayo!" Aya nito saakin...sumama nalang ako sa kaniya...hanggang sa makarating kami sa Simbahan...agad naman akong lumuhod ng makakita ng upuan...wala akong sinayang na oras kundi ang magdasal..

Lord kung saan man sina mommy at daddy..i pray na nasaiyo na sila...lord mahal na mahal ko po sila...alam ko lord na ngayon lang ako lumapit saiyo sana po ay mabantayan niyo po sila at kami rin...lalo na po lord si ate mahal ko po siya. Sana po lahat ng kalungkutan ko lord ay mapalitan ng saya...Advance happy new po lord...in the name of jesus..amen....

Pagtapos kung magdasal ay umalis na rin kami...i wish mom and dad are Very Ok now..i know they very happy now...and i will sure na magiging ok na rin ako...hindi pa ngayon pero may plano si lord para saakin..

Bigla nalang ako nagulat kasi may batang kumalabit saakin...
"Ate...P-pahingi p-po ng p-pagkain" ramdam mo sa bata ang pagkagutom...naawa naman ako sa bata at binigyan ko siya ng 100 pesos sinabi ko rin na Umuwi na siya..."Mama...ang bait po ni ate binigyan ako ng isang daan...mama ano po'ng gusto niyong ulam??!" Tila masaya ang bata dahil may pambili na siya ng makakain niya...at bigla nalang bumaba ang mga luha ko kasi bigla nalang yinakap ng ina ang anak nito..

"Pasensya ka na anak kung ito ang nabigay kung buhay sainyo...Pasensya na talaga...hayaan mo pag-tayo yumaman...magbibigay rin tayo sa mga tumulong saatin..hindi pa ngayon pero sa susunod na araw...mahal na mahal kita anak..mag-ara ka ng mabuti..." Agad naman akong yinakap ni ian...halos di na ako makahinga kaka-iyak...Bigla nalang bumalik ang alala ko nung Mahirap pa ako...ganyan na ganyan rin ang sinabi saakin ni mama...i wish before end this year...

Ay maging Masaya na ako sa lahat lahat...na walang problema walang inaalala na sakit...i wish that...and i love God...i really remember this bible verse...isaiah 14:27..

Abangan...

~~~~••••~~~~

Advance Happy new year..