Luhan yavaş adımlarla yatakhanesine giderken Chanyeol onu görünce durdurup yanına gelmişti. Baekhyun da Luhan'ın daha gelmediğini fark edince ona bakmaya karar verdi ve konuşan ikiliyi görünce durup onları izlemeye, duyabildiği kadar dinlemeye başladı.
"Evet efendim!" Deyince Chanyeol kıkrıdayarak,
"Sadece ikimiz Luhan. Bana sadece Chanyeol de." dedi. Luhan kafası ile onayladığında Chanyeol asıl konuşacağı konuya geldi.
"Sanırım iki günlüğüne disko cezası almışsın." Diyerek konuya başladı. Luhan sadece kafasını sallayıp sözün devamını bekledi.
"Bundan haberin yok diye düşünüyorum. Ek görev olarak Kris yüzbaşının yardımcısı olacaksın." Luhan duyduklarının doğru olduğunu öğrenince orada bayılacaktı.
"Bir şey yapamaz mısın... Chanyeol?" Diye eliyle Luhan Chanyeol'ün kolunu tuttu. Chanyeol üzgünce başını sallayıp elini Luhan'ın omzuna vururken,
"Elimden bir şey gelmez Luhan." dedi. Baekhyun söylenenleri net olarak anlamamıştı ama Chanyeol'un Luhan'ın omzuna yaptı şey onu üzmüştü çünkü ona okşuyor gibi gözüküyordu. Ellerini yumruk yapmış sıkarken kendisini biraz daha gizlice öne götürdü şimdi onları duyabiliyordu.
"Ohh... Pekala Yeol. Sana Yeol diyebilirim değil mi? Yani sadece ikimiz oldumuzda." Luhan yanağını kaşırken sormuştu çünkü birden bire bu kadar içli dışlı olmayı Chanyeol kabul edecek mi bilmiyordu. Chanyeol ilk bir saniye düşündü ve sonra yavaşça Luhan'a doğru eğilmeye başladı. Baekhyun'un gördüğü şey kalbini parça parça yapıyordu. Onu öpmeyecekti değil mi?
Chanyeol yavaşça Luhan'ın kulağına espiri (!) olsun diye,
"Ben o katı komutan Kris değilim Lu..- Huh?" dedi ama arkadan duydukları bağırma ile yerlerinde zıplamışlardı.
Baekhyun onlar gittikçe birbirlerine yaklaşırken içinden * Hayır öpemez! Hayır! Hayır* diyordu ve sonunda,
"Hayır öpüşemezsiniz!!" diye bağırdı. Chanyeol ve Luhan aynı anda kekeleyerek,
"B-biz... Ne y-yapamayız?" diye sordu. Baekhyun hızla yanlarına gelip ortalarına geçip tuhaf tuhaf hareketle bir şeyler yapmaya çalıştı. Luhan kafasını yana eğip,
"Baek...? Sen ne yapmaya çalışıyorsun?" diye sordu. Chanyeol de kafasını soruyu onaylar şekilde salladı. Baekhyun kollarını yavaşça indirip,
"Ş-şey siz burada... Bu saatte ne yapıyorsunuz?" diye sordu. Chanyeol ve Luhan birbirlerine 'Bu çocuk neyden bahsediyor?' tazrında bakmaya başlamıştı.
Luhan birden Baekhyun'un Chanyeol'e olan zaafını hatırlayınca şeytani bir kıkırdama yaptı içinden. Yavaşça Baekhyun'a fısıltı gibi
"Özel şeyler Baekhyun." dedi. Baekhyun dolu gözleri, sarkmış dudağı ve yaşlarla dolduğu için parlayan gözleri ile ikisine bakmaya başlamıştı. Baekhyun burnunu çekip,
"A-anlamadım... N-ne gibi?" diye sordu. Luhan şeytani sırıtışı ile,
"Özel şeyler dedim ya Baek!" dedi. Chanyeol onların bu haline bir yorum bulamasa da sadece izliyordu. Baekhyun ellerini kalbinden çekip sağ eliyle Chanyeol'ü solla da Luhan'ı itip koşarak uzaklaştı.
Luhan kendisi ile gurur duyuyordu çünkü o böyle biriydi. Hani küçükken parkta oynarken oyuncaklarınızla oynamazken biri gelip oynamak isterde siz sırf gıcıklık olsun diye izin vermez ve hala oynamazsınız ya... Ya da birinin yanına gidip çok önemli şeyler duydunuzu söylersiniz ama size ne diye sorduğunda bilerek söylemezsiniz ya onun gibi. Luhan başkalarını doğduğundan beri sebepsiz yere ağlatmayı severdi. Eğlence kaynağıydı bu yüzden çevresindeki insanlar onu ailesine söylerdi ve anne ile babası işte bu yüzden ondan bıkmıştı.
Başkaların camlarını futbol basketbol toplarınya hatta taşlarla kır ve kaç...
Arabalarını kaza (!) ile çiz...
Çocuklarının düşmesine yol aç...
Çocukların akıllarını karıştırıp marketlerden bir şey çaldırt ama yakalanınca onlara suç at ve yakalanmazsan da ispiyonla...
Kendin kopya çekerken sessiz kal ama başklarını görünce direk söyle...
Okulda yere kendin çöp at ama gidip öğretmene başkasını hiçbir suçu olmayan birini suçla...
Öğretmenlerin çantalarına küçük süprizler koy ama sınıfın yaramazlar listesindeki başkalarını suçla...
Kızlarla süper pahalı yerlere git ama hesap gelmeden oradan kaç ve hepsinin ona kalmasını sağla...
Vs VS...
"Yalan söylemeyi özlemişim." Dedi Luhan kendi kendisine. Chanyeol ona,
"Ne dedin?" diye sorduğunda Luhan sadece esneyip gibi yapıp,
"İyi geceler." dedi.
"Huh?... Sana da."
Luhan yatakhanesine gelip karışık duygular içindeydi. Yavaşça yatağa uzanıp örtüsünü kafasına kadar çekti.
Kris'in yardımcısı olmak tam bir kabus olacaktı... Kesinlikle adam ona en zor işleri verecekti. Belki de utanmayıp tuvaletleri bile filmlerdeki gibi diş fırçası ile temizletirdi.
Ama Baekhyun'a yaptığı şaka keyfini yerine getirmişti.
O kötü olmayı seviyordu. Filmlerde ya da çizgi filmlerde hep kötüleri seçmişti.
Batman'de Joker...
Cinayet filmlerinde psikopat katileri...
Gibi gibi...
O kötü olmayı seviyordu çünkü komik bir espiri anlayışları olduğunu ve hayatı daha dolu dolu geçirdiklerine inanıyordu. Babası bunu Luhan on iki yaşında kedileri aç köpeklerin önüne atarken ya da fareleri kedilerin önüne atarken anlamıştı. Başkaları o hayvanlara yardım ederken o tam tersine yem ediyordu.
On yaşındayken evlerindeki muhabbet kuşunun kafesini açıp camdan çıkmaya çalışırken ama kapalı olduğu için pat pat çarpıp ölmesini büyük zevkle izlemişti. Ya da iki ay sonra balık alındığında onu;
Evdeki bir kedi kaç dakika içinde balığı bulup yiyecek?
sorunsunun cevabı için kullanmıştı.
Yanıt ise çok kısa süre ama kesinlikle kediler sudan hoşlanmıyordu.
Yarın Luhan'ı bol emirli bir gece bekliyordu ama asla Kris'in kendisini değiştirmesine izin vermeyecekti. *Ahha Baekhyun... Baekhyun? O nerede?*
Luhan sinirle örtüsünü üzerinden atıp yataktan çıktı ama sonra şeytan onu dürttüğü için geri sıcak yatağına yattı... Demiştim o kötü biriydi.
Baekhyun iç çekerek soğuk betonun üzerinde oturuyordu. Yavaşça arkasından ona sıcak bir kahve kupası uzatılmıştı. Baekhyun yavaşça eline alırken teşekkür etmek için arkasına dönmüştü ki...
"Y-yüzbaşım... Kris?"
Kris gülümseyerek Baekhyun'un yanına oturdu. Baekhyun ona şaşkınca bakarken Kris,
"Luhan'dan intikamını almak ister misin?" diye gizli şeytan gülüşüyle. Baekhyun bir süre kahvesine baktı ama sonra Kris'e dönüp,
"Evet... İstiyorum kesinlikle." dedi. Baekhyun Kris'in neden böyle davrandığı hakkında bir fikri yoktu ama şimdi düşünecek halde değildi.
"N-nasıl efendim?"
"Paintball ile."
(E.T notu: Luhan sen ne psikopatsın amk)
