Kim Bum- Christmas Eve Sky... Bu dinlenirken yazılmıştır.
"Asker kolumu biraz daha bu şekilde tutmaya devam edersen kangren olacak!" Dedi Kris dikkatini yoldan çekmeden. Luhan utanıp ellerini yavaşça Kris'in kolundan çekti. Bir süre sonra Luhan aniden yere çöküp ellerini kafasının etrafına sarıp ağlamaya başladı.
"Anne!"
"Beni kurtar anne! Baba sen bile gelsen olur... Lütfen!" Kris kafasını eğip,
"Asker kalk ve yürümeye devam et!" diye bağırdı. Luhan dinlemeyip daha da başını sıktı. Korkuyordu ve yanında adam ona hiç yardımcı olmuyordu. Kris çaresizlikle bir nefes alıp eğildi ve Luhan'a sarıldı. İkiside birden dünyanın değiştiğini hissediyorlardı özellikle kalp atış hızlarının ve düzenlerinin.
Bir süre o şekilde bekledikten sonra Kris,
"Şimdi iyi misin?" diye sordu. Luhan sadece kafa sallamıştı ama Kris geriye çekilmeye kalkınca,
"Hayır biraz daha böyle kalalım" dedi. Kris zorla sesini çıkartmadan kabul etti. Bir süre sonra Luhan istemeye istemeye Kris'ten ayrılmıştı.
"Asker iyi misin?" Diye sorduğun Luhan ona şaşırtıcı bir şey sormuştu.
"Senin hayatın sadece bu askerlik işlerinden mi ibaret?"
Kris bu beklenmedik soru karşısında şaşırsada sadece,
"Bu seni ilgilendirmez asker!" dedi. Luhan inatla,
"Bir seferlik normal (!) davransan olmaz mı?" dedi. Kris bir süre bekledi ama,
"Hayır!" dedi. Luhan bir kaç kez ısrar etse de sonuç hep aynıydı. Sonunda Luhan dayanamayıp ayağını yere sertçe vurarken,
"Ne halin varsa gör!" dedi. Kris iç çekip,
"Tamam" dedi zorla. Luhan ona dönüp,
"Ne için tamam?" diye sorunca Kris,
"Bu ormandan çıkana kadar normal (!) davranacağım" dedi. Luhan hemen koşup ona sarıldı ve,
"İşte bu süper!" dedi. Kris şaşkınlıkla onu itip,
"O kadar da değil.. Sıradan davranacağım dedim en yakın arkadaşın değil!" dedi. Luhan geriye çekilip üzgünce kolunu ovaladı. Kris onun bu yakın halini sevmiş olsa da ses çıkarmadan yürümeye başladılar.
Bir süre gittikten sonra Luhan Kris'e dönüp,
"Eee... Sevgilin var mı?" diye sordu. Kris ona bakmadan,
"Bu seni neden ilgilendiriyor?" diye sordu. Luhan surat yapıp,
"Aman senle de arkadaş olunmuyor" dedi ve kollarını birbiri ile birleştirdi. Kris mutsuz bir iç çekip,
"Tamam. Sevgilim yok" dedi. Luhan hemen ifadesini değiştirip,
"Peki ne tiplerden hoşlanırsın?" diye sordu. Kris bir kaç saniye ona 'git başımdan' bakışı ile baksa da Luhan umursamadı.
"Imm... Sessiz, sakin, sevimli, yemek yapmayı bilen, başımın etini yemeyecek biri" Luhan Kris'in anlatımını duyunca suratını eksi yemiş gibi bir hale getirip,
"Bu mudur yani?" dedi. Kris hemen dikkatini ona verip,
"Beğenemedin mi küçük bey?" dedi. Luhan kafasını sallayıp balerin gibi adımlar atarken,
"Benim hayalimdeki kişi; Uzun boylu, çekici, beni koruyacak kadar güçlü ve biraz da sert kötü olmalı" dedi ve sonra aniden arkasına döndü. Arkasına döndüğünde Kris'le çarpışmıştı ve düşmekten son anda Kris'in sıkı tutuşları ile karşılaşmıştı. İkisininde kapleri bu hıza dayanamamış onları bırakıp kaçmıştı. Kris yutkununca Luhan gözünün önünce +18 film oynadığına yemin edebilirdi. Kris Luhan'a doğru yaklaşmaya başladığında Luhan'da yutkunmuştu ve olacakları bekliyordu. Luhan gözlerini kapatıp ne olacaksa olsun düşüncesine girdi. Kris'de yavaşça gözlerini kapatıp ona doğru yaklaşırken kalpleri sanki bir bıçakla göğüs kafeslerini yarıyordu. Her şey gökkuşağı tadında ilerliyordu ve ikiside kendi dudaklarında hissettikleri tatlılık ile başlarının döndüklerine yemin edebilirlerdi. İkiside aynı şeyi düşünüyordu.
*O kadar heyecanlı hissediyorum ki ağlayacak gibiyim* Geriye çekildiler ve Luhan gözlerinin dolduğunu hissediyordu ikiside bunu neden yaptıklarını bilmeselerde pişman değilllerdi. Hani yine olsa yine yaparım gibi düşünüyorlardı. Kris hemen toparlanıp,
"B-ben özür dilerim" dedi. Luhan kafasını sağa sola sallarken doğan güneşin arkasında beliren şeyle dikkatini o tarafa vermişti. Parmağını kaldırıp Kris'in arkasını gösterdi.
Kris yavaşça arkasına döndü alayın tellerinin yanındaydılar. Kris nedense gülümsüyordu ama içten içe üzgündü. *Şimdi ayrılmalıyız*
Kris Luhan'ın olduğu tarafa döndüğünde o,
"Merak etme, istemeden yaptığını biliyorum... Yani umursamayacağım ve seni tehtit emyeceğim" dedi. Kris üzgün bir tını ile,
"Şimdi ayrılmalıyız, değil mi?" dedi. Luhan onayladı ve birlikte yürümeye başladılar. Ancak kalpleri bunun yanlış olduğuna inanıyordu ve çığlık atarak tepki gösteriyordu ama bunu kimse göremiyordu. O gece bu ikisinin gerçek anlamda 'Değişmeye' başladıkları ilk yer ve zamandı.
BÖLÜM SONU
