Kabanata 25
Inayos ko ang dalang duffel bag sa balikat ko at pinasadahan ng tingin ang sarili. I'm wearing a short cycling shorts and a soccer jersey. Para akong sasali sa volleyball pero wala na akong masuot na damit. Ito lang ang meron ako, bibili ako mamaya sa Centro pagkatapos nitong tryouts.
Neil told me everything that night. Hindi pa sapat iyon at doon pa siya pinatulog ni Daddy sa kwarto ko. So, he had all the time to tell me about everything. Aunt Beth and Kristel knew it all along. Gusto daw sabihin sa akin ni Kristel ang lahat pero ayaw naman daw niyang pangunahan si Kristoff.
I don't know but I felt relieved after what he said but I also felt stupid hearing the truth. I blamed myself for everything that happened tapos biglang, ako pala talaga ang niloko nila. A part of me hated Kristoff dahil sa ginawa niya, but he's dead now. So ano pa ang silbi ng galit ko?
I love soccer even before Kristoff came. It's just that siya ang kasakasama ko habang naglalaro ako noon kaya malaki ang parte niya sa alaala ko ng laro na ito. I just lost my interest playing that noong namatay siya.
And now, I think I'm okay. Not totally okay but I think I'll be fine.
"He would never be happy seeing you like this Heanndra. He wanted you to do the things you both love, kahit wala na siya. Especially, the things that you love. And don't even think na hindi ka minahal ni Kristoff. He would've married you if it wasn't for his son" paliwanag ni Neil kagabi sa akin. Iyon ang pinanghahawakan ko ngayon.
I'll do the things that I love and the things that makes me happy. Playing soccer makes me happy, so finally. I'll do it today.
Today is Saturday. Ngayon ang araw ng tryouts sa lahat ng sports sa Athelitic Club. Pagkababa ko pa lang sa sasakyan kanina ay narinig ko na ang sigawan at ingay sa loob ng campus.
Actually, hindi ko alam kung saan ang tryout para sa soccer. Siguro sa field, pero kasi may dalawang field. Ang isa ay doon malapit sa building namin. Iyong isa ay sa likod ng building nina Quinn.
I was about to get my phone and dial Lyrra's number to ask for Pyro's number. Napag-alaman kong siya pala ang captain ng soccer team kaya pala ang lungkot lungkot niya noong nalaman na hindi talaga ako ang nag pasa ng form sa kanya. I saw the guy named Kuro, na may dalang soccer ball habang may dala ring bag sa balikat niya. Nagmamadali siya kaya naman mabilis akong tumakbo patungo sa direksyon niya.
"Hey wait up!" sigaw ko kaya napalingon siya sa akin at tumigil sa pagtakbo. Kunot noo niya akong hinintay na makalapit sa kanya.
"Soccer tryouts?" I asked him.
Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa at saka tumango.
"Naglalaro ka pala ng soccer? Heanndra Henzon, right?" he asked at nagpatuloy sa paglalakad na para bang hindi siya nagmamadali kanina. Ngayong nandito ako, naglakad na lang siya.
Tumango ako sa kanya. Napataas pa siya ng isang kilay na para bang hindi naniniwala sa akin. Why won't anyone believe that I'm actually playing? Tss.
"Mabuti naman at naisipan mong sumali sa team namin. Akala namin wala ng sasali eh," nahihiya niyang kwento sa akin.
I've already heard it sa kwento ni Pyro but he never mentioned any reason kung bakit biglang nabalewala ang team nila. It's like people are allergic of their game, iyon ang sabi niya sa akin.
Nakarating kami sa field doon sa likod ng building nina Quinn at halos gusto ko na lang umuwi dahil sa nakikita. Nakaupo sa damuhan ang iilang soccer players na parang namatayan sa sobrang tahimik.
Iyong iba ay nagkukwentuhan lang at nagbubunot ng damo sa gilid. Dalawang babae lang ang nakikita ko, the rest are boys. Pero konti lang rin sila, nine probably? Plus the two girls eleven. Plus me and Kuro. Thirteen. Were just thirteen.
