Roommates with the badboy

Hoofdstuk 5: nieuw begin en foutje

Anne Gray:

Vandaag is de dag dat ik samen met mijn broer en beste vriendin Dana naar het internaat ga.

Gek genoeg heb ik er zin in! Ik bedoel wie wil er nou niet samen met een vriendin naar dezelfde school gaan? Ik wel hoor! Maar goed, Dana komt me om 12:00 ophalen, en het is; 11:30.

Oeps

Ik ben heus nog niet in mijn pyjama hoor. Ja weet je. Tijd en ik dat gaat niet samen. Maar gelukkig heb ik mijn spullen al ingepakt. In het internaat hebben ze automatisch een bed, kast, nachtkastje en een badkamer die je moet delen met je kamergenoot. Ja! Je hoort of leest het goed.

Kamergenoot.  

Ik hoop zo dat Dana en ik samen zijn ingedeeld! 

Maar goed ik mag wel even opschieten! 'Hey! Komt er nog wat van? We moeten zo gaan.' Roept mijn broer. 'Jahaa zeikerd.' 'Dat hoorde ik Anne!' Roept mijn broer waarschuwend. 'Sukkel' Zeg ik maar wel zo zacht dat ik het alleen hoor.

Eenmaal aangekleed loop ik naar beneden. Daar staat mijn moeder. Ik omhels haar. 

Ze pakt me stevig vast alsof ze bang is me kwijt te raken. 'Lieverd, beloof me dat je me regelmatig belt of appt.' 'Ja, maar dat moet jij ook doen hoor mam.' 

'Zal ik doen lieverd en je weet Anne dit is niet gepland en dat spijt me!' 'Mam, het is niet erg ik vind het juist wel fijn!' Zeg ik geruststellend. 'Hoezo?' Zegt mijn moeder verbaast. 

'Nou Blake is vreemdgegaan met Jane.' 'Jeetje Anne wat naar!' Zegt mijn moeder meelevend. 

'Het is goed zo mam!' 

'Kleine meisjes worden groot.' Zegt mijn vader die ons onderbreekt. Hij glimlacht 'Maar mijn meisje blijft altijd mijn kleine meisje.' Hij zegt het zo treurig dat er toch een traan ontsnapt bij mij. 

Groepsknuffel! Zegt Luc lachend maar ook treurend tegelijk. 

We geven elkaar een knuffel. 

'Ready to go?' Vraagt Luc. 'Ja, jij ook?' 'Ja als er maar mooie chicks zijn he'. Grijnst hij. 

Mijn broer is knap en hij weet het van zichzelf, dat is nogal irritant. 

'Maar jij mag er ook wezen kleine Anne.' Zo noemt Luc me meestal 

'Jaja je probeert het een beetje goed te maken he?' Speels geef ik hem een duw. 

tring

'Joehoee kippies! Zijn jullie klaar?' Gilt Dana enthousiast 

Dana kan het goed vinden met Luc, ze is niet verliefd of zo maar ze mogen elkaar. en oh ja ze noemt mij of ons groepje altijd: kippies

Ik omhels haar. 'Tuurlijk zijn we klaar! Zie je dat niet?' Ik lach. 

Mijn ouders tillen de bagage van ons in Luc zijn auto. Ja hij heeft een auto, hij is al achttien vet oneerlijk maar ook wel handig. 

Ik geef mijn ouders een stevige knuffel, we blijven even zo staan totdat ik me voorzichtig los maak.

'Ik ga jullie missen lieverds!' Mijn moeder probeert haar tranen te bedwingen maar dat lukt niet.

 Bij mijn vader ontsnapt zelfs een traan. Luc loopt naar onze ouders en knuffelt ze. Ze beginnen te fluisteren. Ik kan nog net de woorden  'Zorg goed voor Anne, Beschermen, Voorzichtig.' horen. 

Ik zucht mijn moeder is overbezorgd en mijn broer ook. Mijn vader niet hij wil me ruimte geven maar dan protesteert mijn moeder. Ik mag daarom bijna nooit het huis uit. Ook al zijn ze bijna altijd weg.

 Mij broer houdt me wel in de gaten. Ik hoop dat dat op het internaat wat vervaagd. We zien wel. 

'Probeer me vaak te bellen hé Anne en Luc app me als er iets is!' Roept mijn moeder. 'Ja mam!' Roep ik terug en met die woorden stap ik de auto in en rijden we weg.

Op weg naar vrijheid? Wie weet.

Zo hoofdstuk 5! 

Hope you enjoy it!

XX ME

"Gecontroleerd op spelling"