Roommates with the badboy

Hoofdstuk 4: kalm en haat

Anne Gray:

Wie zou dat zijn? ik loop naar de deur en doe hem open, dat had ik beter niet kunnen doen.

Blake en Jane staan voor de deur.

'Wat doen jullie hier?' Zeg ik op een toon die niet vriendelijk is

'Jullie twee, flikker een end op!'Roept Dana geïrriteerd.

'Anne, please laat me spreken.' Zegt Blake smekend. 

'Blake!' Zeg ik zuchtend. ' Oké je krijgt één minuut. Je hebt me echt pijn gedaan.' '

Oké dat spijt me!' Blake zucht en begint te vertellen. 

Nou het is meer een slecht excuus.

'Je weet dat Jane en ik samen een project moeten doen voor biologie?' Vraagt Blake 

'Ja dat weet ik.' Zeg ik snauwend. 'Nou het punt is dat we daar dus mee bezig waren. Het ging over speeksel, we waren wat aan het dollen en geinen. Toen zei Jane dat als je elkaar zoent je veel speeksel kwijt raakt. We waren zo melig dat we dat gingen proberen maar dat is een beetje uit de hand gelopen.' 

Welke docent verzint nou zo'n stom onderwerp?  

'Een beetje uit de hand gelopen?' Zeg ik verontwaardigend. 'Je was deels naakt.' 

'Ja maa-.' Probeert Blake 

'Niks ja maar nu ben ik even aan de beurt!' Zeg ik boos! 

'Wie de fuck gaat nou lebberen met mijn vriendin en voor Jane, hoe haal je dit in je hoofd? Ik ben klaar met jullie! 

Snikkend laat ik me tegen de muur vallen. Blake wil me troosten maar Dana slaat zijn hand weg

'Rot op Blake je hebt je vriendin pijn gedaan zie je dat niet? Oh wacht vriendin hoor ik niet meer te zeggen. Ex-vriendin.' 'En Jane hoe durf je? Je beste vriendin haar vriendje af lebberen? Jij bent niet goed bij je hoofd!' Dana spuugt de woorden uit haar mond. 

Ik moet ondanks alles heel even om haar lachen!  In tussen tijd heb ik mezelf opgeraapt.

'Dana, dankje maar ik neem het even over voor er gewonden gaan vallen.' Zeg ik op een kalme toon.

'Blake en Jane ik ben teleurgesteld, nee ik ben klaar met jullie! Dit zijn misschien de laatste woorden die ik jullie ga vertellen! Omdat mijn ouders bijna nooit thuis zijn moet ik naar een internaat samen met mijn broer.' 

'Echt?'Blake kijkt me verschrikt aan. 'Nee nep, nou goed?' Zeg ik boos. 'Ja en het beste is ik ga met haar mee.' Zegt Dana triomfantelijk. 'Wat?' Ze schrikken ervan. Mooi zo. 

'En daarom heb ik besloten jullie te vergeven!' Zeg ik weer kalm. 'Serieus?' Blake kijkt me bij aan 'Ja vergeven niet meer dan dat. Ik ga over een paar dagen weg en ik heb geen zin om dit met een ruzie af te sluiten. Ik wil niks meer met jullie te maken hebben dat klinkt hard maar ik voel me nog altijd verraden!'

'Ja en ik wil ook niks meer met jullie te maken hebben!' Roept Dana. 'Bah jullie zijn vieze lebberaren.' Zegt Dana met een vies gezicht. Ik schiet in de lach 

Typisch Dana. Lebberaren?!  Hoe komt ze erop.

'Anne ik wil nog één ding zeggen: Ik hou van je en dat zal nooit overgaan! Ik wil niks met Jane ik wil iets met jouw.' Zegt Blake op een smekende toon. 'Blake het spijt me maar dat is te laat. Ik wil niks met jou, nu niet, morgen niet, nooit niet! Het lijkt me beter dat jullie nu gaan vertrekken.' Ik hou de deur voor ze open. 

'Ik snap het.' Zegt Jane 'Anne het spijt me. Ik wil niks met Blake te maken hebben.' 'Dat had je eerder moeten bedenken.' Zeg ik boos en met die woorden duw ik ze de deur uit.

'Ik ben trots op je Anne.' Dana geeft me een knuffel. 

Kijk van Dana weet ik één ding: Ze zal me nooit in de steek laten.

Hoofdstuk 4!

Iedereen fijne feestdagen!

Ik heb vakantie dus er komen veel nieuwe hoofdstukken!

Hoofdstuk 5 komt snel!

XX ME

"Gecontroleerd op spelling"