Roommates with the badboy

Hoofdstuk 66: vergeten en feest

Anne Gray:

We zijn bij het ziekenhuis aangekomen. 

Zenuwachtig pak ik Jake zijn hand vast. Jake kijkt me aan en knijpt bemoedigend in mijn hand. 

'Ik ben zo zenuwachtig.' Zeg ik zacht. 

'Waar voor dan?' Vraagt Jake.

'Alles, we krijgen straks een grote verantwoordelijkheid. Ik ben gewoon bang dat ik het niet kan.'

'Wat kan je niet?'

'Een goede moeder zijn.' 

'Anne, ik weet zeker dat jij dat wel kan. Hoe je met Mila omgaat, dat is zo lief. Twijfel nou niet zo aan jezelf.' Zegt Jake. 

'Dankjewel, dat is lief.' Zeg ik en ik geef Jake een kus.

Mijn telefoon gaat.

'Hallo met Anne Gray.'

'Ja yo, met Dana.' 

'Wat is er?' 

'Ik zit me net te bedenken, jullie gaan zo dus ontdekken welk geslacht jullie kindje is maar hoe zit dat met de genderreveal vanmiddag? Het is toch veel leuker als jullie er dan pas achterkomen.' Zegt Dana. 

Jake en ik hebben een week geleden de uitnodigingen verstuurt voor de genderreveal party die er vanmiddag dus is . 

'Shit, hoe kan ik dat nou vergeten?' Zeg ik hardop.

'Wat ben je vergeten?' Vraagt Jake.

'Dana kom zo snel als je kan naar het ziekenhuis onze afspraak is over vijf minuten.'

'Ayay kapitein.' Zegt Dana en ze hangt op. 

'Schatje, wat ben je vergeten?' Zegt Jake dit keer iets angstiger. 

'Nou als wij zo te horen krijgen wat het geslacht is van ons kindje, dan heeft het geen nut meer om een genderreveal vanmiddag te houden.' 

'Daar heb je gelijk in, dat is best wel dom haha.' Zegt Jake. 

'Ik ben het gewoon vergeten, hoe kan ik nou onze genderreveal vergeten?'

'Ik ben het toch ook vergeten? Het ligt niet aan jouw.' Zegt Jake. 

'Wie maakt de taart? Dat is nu ook mooi te laat.' Zeg ik 

'Wat nou als Dana de taart maakt, want zij krijgt het als eerst te horen neem ik aan?'

'Ja ze is nu onderweg hierheen.' 

'Oké, Dana gaat de taart maken met roze of blauwe vulling en dan gaan wij naar de stad voor de slingers en al die dingen.' Zegt Jake.

'Wat zou ik zonder jouw moeten?' Zeg ik. 

'Tja.' Zegt Jake lachend. 

We lopen hand in hand naar waar we heen moeten en melden ons bij de balie.

'Oké fijn, u mag daar plaats nemen. Dokter de Vries komt u zo ophalen.' Zegt de receptioniste vriendelijk

Jake en ik nemen plaats en wachten.

'Meneer Adams en mevrouw Gray?' Zegt een vrouw.

'Hallo ik ben dokter de Vries.' Zegt de vrouw en steekt zijn hand uit

'Hoi ik ben Anne.' Zeg ik en ik schud de hand.

'Jake Adams.' Jake schud ook zijn hand.

'Loopt u mee?' Vraagt dokter de Vries. 

'Ik ben er.' Zegt Dana die buiten adem aan komt rennen.

'Sorry, sorry, sorry, de stoplichten werkten niet mee en ik kon geen parkeerplaats vinden en i-' Zegt Dana hijgend. 

'Dana het is al goed, je bent net op tijd.' Zeg ik glimlachend. 

We lopen met z'n drieën achter de dokter aan. 

Ik ga op de stoel liggen, Jake op de kruk ernaast en Dana staat er een beetje ongemakkelijk bij.'

'Zo, ik ga een soort van gel op je buik doen, het kan koud aanvoelen dus niet schrikken.' Zeg de dokter vriendelijk. 

-Tijdskip-

'Zo dat is gedaan, u gaan.' Zegt de dokter.

'Moet ik wel blijven?' Vraagt Dana.

'Als u het geslacht wil weten dan wel.' Zegt de dokter glimlachend. 

'Oké Daan, Jake en ik gaan naar de stad om slingers enzo te halen, jij maakt de taart hé?' Vraag ik.

'Ja komt voor elkaar ga nou maar de visite komt over drie uur.' Zegt Dana. 

Hoi!

Nu weten we nog steeds niet wat het word....

Nou ja ik weet het al wel haha :)

En jullie ook in het volgende hoofdstuk!

Nieuwe update: 10 november of eerder!

XX ME