Roommates with the badboy

Hoofdstuk 63: krukken en baby

Anne Gray:

Bij de naam Mika breekt het zweet al bij me uit. 

Ik haat hem en dat is nog klein uitgedrukt. 

'Maar misschien was het wel mijn verbeelding.' Zegt Aiden.

'Hij was toch opgepakt?' Zegt Jake.

'Ja maar die klets zich er zo onderuit.' Zegt Dana.

'Het lijkt me lastig om je er zo even uit te kletsen als je iemand hebt neergestoken.' Zegt Jake. 

'Nou dan denk ik niet dat dat dan Mika was.' Zegt Dana. 

Ik voel me alsnog niet opgelucht. 

'Laten we hopen dat hij achter slot en grendel zit.' Zeg ik rustig.

'Voor eeuwig hoop ik.' Zegt Aiden.

'Ik denk niet voor eeuwig maar ik hoop voor lang.' Zegt Jake.

'Hey als jullie het goed vinden ga ik even liggen.' Zeg ik. 

'Ik ga met je mee.' Zegt Jake.

'Dana, waar liggen de oordopjes?' Vraagt Aiden.

'Gast, we gaan niks doen oké? Je bent geen oordopjes nodig.' Zegt Jake lachend.

'Jaja.' Zegt Aiden hoofdschuddend. 

Jake pakt mijn krukken en geeft ze aan.

Hinkend ga ik naar onze slaapkamer en Jake volgt me. 

Ik trek een trui van Jake aan en ga in bed liggen. 

Jake komt naast me liggen en drukt me stevig tegen zich aan. 

'Ik hou van je.' Zeg ik.

'Ik hou meer van jouw.' 

'Onmogelijk.'

'Nee hoor.' 

'Probeer maar even te gaan slapen, dat is goed voor jouw en voor de kleine.' Zegt Jake strelend over mijn buik. 

'Is goed ik denk dat ik zo wel wegzak.' Met die woorden gezegd te hebben doe ik mijn ogen dicht en val ik langzaam in slaap. 

-Tijdskip-

Wanneer ik mijn ogen weer open doe is de plek naast me leeg.

Ik ga met mijn hand er langs en voel dat het nog warm is. Jake is vast naar het toilet. 

Ik pak mijn krukken en hink naar de woonkamer, Jake, Dana en Aiden zijn nergens te bekennen.

Ik zie dat Mila in de box ligt. Glimlachend pak ik haar eruit in wieg haar heen en weer. 

'Zo daar hebben we onze schone slaapster.' Zegt Jake die de woonkamer binnen komt.

'Hoelang heb ik geslapen?' Vraag ik.

'Een uurtje, je slaapt echt schattig.' Zegt Jake grijzend.

'Dus jij loert naar me als ik slaap?' Vraag ik lachend.

'Ja, ik kon zelf niet slapen.' Zegt Jake. 

Ik geef hem een luchtkusje. 

'Ik heb soep gemaakt, ga je mee?' Vraagt Jake.

'Ja is goed, waar zijn Aiden en Dana?' 

'Die gingen even wandelen of zo.' 

'Oké, pak jij Mila over? Ik denk niet dat dat goed gaat. Krukken en een baby.' 

'Lijkt me een goed plan.' Jake pakt Mila over en loopt naar de keuken. 

Ik ga aan de eettafel zitten.

Jake zet Mila in haar stoeltje. 

'Moet ik even helpen?' Vraag ik.

'Nee, blijf jij nou maar zitten.' 

'Oké, ik wist niet dat je kon koken.'

'Ik ook niet.' Zegt Jake lachend.

Jake overhandigt me een kom soep. Die ik dankbaar aanpak.

'Shit dat is heet.' Zeg ik geschrokken.

'Sorry schatje.' Zegt Jake verontschuldigend.

'Daar kun jij toch niks aan doen.' 

Een deur word opgemaakt. 

'Wij zijn weer thuis.' Roept Dana. 

'En je raad nooit wie wij net tegen kwamen.' Zegt Aiden.

Hoi!

Sorry dat dit hoofdstuk een dag te laat is.

Ik heb het weer eens heel erg druk maar goed het hoofdstuk is er.

Er kunnen spelfouten in staan, die ga ik er later uithalen

Echt heel erg bedankt voor de 70K, ongelofelijk... 

Nieuwe update: 25 oktober of eerder!

XX ME