Αφού κάλεσα τον Μάριο πέρασα τα επόμενα είκοσι λεπτά, βρίζοντας τον εαυτό μου, που προσκάλεσα στο σπίτι μου τον άνθρωπο που με είχε απειλήσει με μαχαίρι την προηγούμενη μέρα. Και αν ήταν σε μαφία; Κι αν ήταν δολοφόνος; Κι αν ερχόταν με τα φιλαράκια του να κλέψουν, να βιάσουν και να σκοτώσουν κόσμο; Και εγώ του έδωσα την διεύθυνση μου. Όλα αυτά επειδή φοβόμουν το σκοτάδι;
Ήμουν έτοιμη να του ξανατηλεφωνήσω και να του το ακυρώσω, όταν άκουσα το κουδούνι να χτυπά.
Πλιζ Θεέ μου, κάνε να μην έκανα μαλακία ξανά.
Τελικά ο Μάριος δεν προσπάθησε να με δολοφονήσει. Γέεεεεεεεει.
Βασικά κάναμε ότι είπαμε στο τηλέφωνο. Παραγγείλαμε πίτσες μετά από πολύ σκρολλάρισμα στο e-food για να βρούμε μια πιτσαρία που έκανε ντελίβερι στις τρεις τα ξημερώματα. Η κοπέλα που μας πήρε την παραγγελία μόνο που δεν μας έβρισε που παίρναμε τηλέφωνο τόσο αργά το βράδυ.
Μόλις η πίτσα ήρθε καθίσαμε μπροστά από την τηλεόραση με μια μπύρα ο καθένας και αποφασίσαμε μετά από καυγά πως θα δούμε κωμωδία. Πιο συγκεκριμένα μια αστυνομική κωμωδία, στην οποία όταν δυο άγνωστοι κατηγορούνται για ένα φόνο που δεν είχαν διαπράξει, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να βρούνε τον αληθινό δολοφόνο και να καθαρίσουν το όνομα τους.
«Είναι μαλακία», είπα ελαφρά μεθυσμένη, «είναι ξεκάθαρο πως το αφεντικό βρίσκεται πίσω από όλα αυτά. Υπάρχουν τόσα στοιχεία. Άνοιξε τα μάτια σου Τζόναθαν.» Όλα άρχισαν να γυρίζουν οπότε ξάπλωσα όσο πιο αναπαυτικά μπορούσα στον καναπέ. Οκ ίσως να ήμουν πολύ μεθυσμένη.
«Αχά», απάντησε ο Μάριος. «Έχει ένα μουστάκι. Σε όλες τις ταινίες οι κακοί έχουν ένα μουστάκι.» Είχε αγγίξει ελάχιστα την μπύρα του. «Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν μόνο τρεις ύποπτοι σε έναν φόνο. Και σίγουρα δεν κυκλοφορούν με τέτοια γενειάδα. Σοβαρά σου λέω είναι ίδια του Τζαφάρ»
Γέλασα τόσο δυνατά που βγήκε μπύρα από την μύτη μου. Έπρεπε να παραδεχτώ πως ο Μάριος ήταν καλή παρέα. Κοιτάζοντας τον να παρακολουθεί την ταινία με τόση προσήλωση, ενώ τσιμπολογά ποπ κόρν (όχι πατατάκια!) , μου ήταν δύσκολο να σκεφτώ πως τεχνικά είναι εγκληματίας.
«Άμα ήμασταν εμείς στην θέση τους θα βρίσκαμε αμέσως το δολοφόνο», χαχάνισα.
«Ναι αλλά τότε η ταινία θα κρατούσε δέκα λεπτά. Ω! Έψαξες τα ερπετικά κρανία;»
«Δεν έχω κινητό»
«Μην ανησυχείς έχω εγώ», λέει και βγάζει ένα smart phone από την τσέπη του.
ESTÁS LEYENDO
The Wrong Moment
AcciónΤη λάθος στγμή είπες το λάθος πράγμα. Τη λάθος στιγμή βρέθηκες στο λάθος μέρος. Τη λάθος στιγμή είδες το λάθος θέαμα. Τη λάθος στιγμή γνώρισες το σωστό άτομο. Με τόσες λάθος στιγμές, μπορεί να βγει κάτι θετικό;
