Let's begin| ✔️ (aan het herschrijven)

Hst 26❤️ Herschreven

Oké dus ik ben nu bezig met het herschrijven van deze boek en ik ontdek zo veel spellings-, en typfouten kan er wel om janken.😂😂

"Ja want ik ben niet die andere meisjes" zei ik. "Dat ben je zeker niet" zei hij terwijl hij in mijn ogen keek.

Perspectief Achraf

Ik kom van een belangrijke cliënt af. Ik heb echt honger gekregen, dus ik ben van plan om Hayat naar een restaurant te gaan. Ik reserveer alvast want ze kan toch geen nee tegen mij zeggen.

A- Achraf    R- restaurant medewerker

R- Goede avond met restaurant sushi chang (oké ik moest ff iets verzinnen en er komt niks op Hahaah)
A- Goede avond ik zou graag een reservering maken voor een tafel voor twee
R- En voor hoe laat zou je een reservering willen maken?
A-17:30
R- op welke naam?
A- El Amrani
R- Ja, ik heb het opgeschreven. Tot dan en nog een fijne dag verder!
A- zelfde!

Jullie denken zeker van: wat als Hayat echt niet met jou wilt uiteten. Nou simpel ik sleep der gewoon mee.

Ik rij snel naar het bedrijf en loop naar Hayats kantoor. Ik klop aan en doe de deur open. "Pak je spullen we gaan samen eten" zeg ik. Ze knikt en doet wat ik zeg. Zie je ze kan geen nee tegen mij zeggen. Of ze heeft gewoon honger.

Aangekomen bij mijn auto, stappen we in. Al snel zet Hayat de muziek op en begint te zingen. Ik kijk haar lachend aan en begin ook te zingen.

Aangekomen bij het restaurant lopen we het restaurant binnen. Ik bekijk haar van top tot teen. "Je ziet er trouwens leuk uit" zegt ik met een knipoog.

" Dankjewel jij ook" zegt ze terwijl ze moet blozen. "Ik zie er altijd goed uit" zegt ik. Ze kijkt mij aan met een 'meen jij deze' blik.

We lopen naar de balie. "Hallo hoe kan ik jullie helpen" zegt een meisje flirterige tegen mij terwijl ze bijna haar borsten tegen mij aan drukt. " Ik heb gereserveerd op de naar El amrani" zegt ik serieus.

"Oo ja ik zie het al een tafel voor twee. Deze kant op" zegt ze terwijl ze ons naar een tafel begeleid. "Kan ik nog iets voor u doen" zegt ze. "Ja, een meter afstand zou fijn zijn. Je drukt je borsten bijna tegen me aan. Onbeschoft wijf" zegt ik. Ze ziet dat ik met iemand ben maar toch probeert ze ze3ma indruk te maken.

Dat wijf kijkt mij beschaamt aan en loopt weg. Ja dat zou ik ook doen als ik een kehba (hoer) was. Hayat kon haar lach niet meer in houden en begin als een hyena te lachen. Maar ik zeg je eerlijk haar lach is schattig.

Na 5 min komt er een ober naar ons toe.
"Wat mag het zijn" zegt hij. "Doe voor mij maar een gerookte zalm sushi, komkommer maki, garnaal sushi, pikante kip sushi, zeewier salade, gefrituurde uienringen, Chili garnalen, noedels en als toetje een crème brulee" zei ik. Ewa ja ik heb gewoon kapot erge honger.

"En wat mag het zijn voor deze mooie dame" zei hij met een knip ook. Wollah als hij niet gaat stoppen sla ik hem kapot." hetzelfde" zegt ze droog. Goed zo Hayat doe droog tegen hem. Trouwens voor het eerst dat ik met een meisje ben die geen konijnenvoer eet. Zogenaamd dieet maar die vet die ze in hun kont hebben opgespoten gaat rustig weer naar hun buik. "En wat moeten jullie drinken" vroeg de ober. " Cola" zeg Achraf. "Green tea alsjeblieft " zegt ze.

Nadat de ober weg is begon ik. " Wollah deze medewerkers geven mij stress" zegt ik geïrriteerd. "Ja, of niet" zei ze.

Na 10 min werd onze eten gereserveerd. " Hier is jullie eten" zegt de ober. "Smakelijk eten mooie dame" zegt hij tegen haar. Ik stond op en zei agressief " beter ga je met iemand ander flirten voor dat ik deze glas in je scheve neus schuif."

De ober keek mij bang aan en liep snel af. Ik zat weer en begin meteen met eten.

Opeen ging Hayats telefoon af. "Ik ben uiteten met mijn baas." "Ja" "ja is goed" En ze hing op. Ik keek haar aan zo van wie is dat. "Dat was mijn moeder ze vroeg waar ik was. Ze vroeg ook of je als je mij thuis gebracht heb, om ook naar binnen te komen"  zei ze.
"Ja is goed" zei ik terwijl ik verder ging eten.

Nadat we alles op hebben gegeten gingen we afrekenen. Hayat is boos op mij omdat ik ging betalen. Ze wilde per se betalen. Maar Wollah ik ga haar niet laten betalen.

We liepen terug de auto in. "Ben je nog steeds boos omdat ik heb betaald" zeg ik. "Ja" zegt ze terwijl ze naar het raam kijkt. "Wollah Hayat jij bent echt de speciaalste meisje die ik ooit ontmoet heb. Normaal laten de meisjes mij betalen. Maar jij bent juist boos omdat ik heb betaald " zeg ik serieus.

"Ja want ik ben niet die andere meisjes" zei ze. "Dat ben je zeker niet" zei ik terwijl ik in mijn ogen keek.

Opeens begint yes-r - zo in love. (So naar de mensen die deze nog kennen) Hayat is geen Hayat als ze weer begint mee te zingen.

Ik rij naar haar huis. Daar aangekomen stappen we uit. We lopen naar haar voordeur en bellen aan. Een klein Turkse vrouw doe de deur aan. "Ahh jullie zijn er, kom maar naar binnen" zegt ze enthousiast.

We doen onze schoenen uit en lopen naar binnen. Het eerste wat mij op valt is een foto van Hayat toen ze klein was. Ze had daar een groot ijsje en naast haar heeft Tayfun een klein ijsje.

"Leuke foto he. Tayfun had voor Hayat en voor zichzelf ijsjes gekocht. Eigenlijk was de grote ijsje van Tayfun, maar Hayat begon te huilen omdat ze een klein ijsje had. Toen gaf Tayfun zijn ijsje aan Hayat en pakte hij Hayats ijsje" zei ze.

Ik kijk Hayat aan en ze begint rood te worden. We gaan op de bank zitten. Naast mij zit Hayats vader. " Dus jij bent de patron van Hayat en de vriend van Tayfun"zei hij. Ik knikte. "Werkt Hayat goed?" Vroeg hij. " Ja ze is een van de beste mensen" zeg ik. "Mashallah goed ze dochter" zei hij terwijl hij zijn dochter trots aan keek.

"Hayat kom naar de keuken om thee maken" riep Hayats moeder. Hayat stond op en liep de keuken in.

Tayfun liep de trap af. Ik stond op en gaf en een boks. We gingen weer zitten en begonnen een gesprek.

Hayat en haar moeder kwamen de keuken uit met een dienblad. Op het dienblad zat thee, koekjes, snoep en baklava.

" Zoek je nog een vrouw om mee te trouwen" zei de vader van Hayat. "Ja" zei ik. " Misschien is Hayat wel iets voor jou. Ze is knap en kan goed koken" zegt hij met een grijns.

Hayat stikt bijna in haar baklava. "Baba" zegt ze schamend. "Ja wat. Jij moet trouwen, dadelijk trouw je niet en blijf je bij ons wonen. Dan krijgen wij geen rust." Zegt zijn vader lachend. "Ander onderwerp graag" zegt ze.

We beginnen weer over iets anders te praten. Na 1 uur besloot ik om weer naar huis te gaan. Ik neem afscheid van ze en rij weer terug naar mijn huis.

Zo weer eens een deel met de perspectief van Achraf. Vonden jullie dit deel leuk vergeet dan niet te reageren en te stemmen💋

Gaan we de 70 stemmen halen?

1263 woorden