Hayat Özdemir. Een tweeëntwintig jarige Turkse dame. Een beeldschone dame met een universiteit diploma opzak. Richt zich alleen op haar toekomst en niet op jongens. Ze is behulpzaam, zelfverzekerd, zelfstandig en geduldig.
Achraf El Amrani. Een vijf...
Nadat ze klaar was bleef ik zitten naast acharf. Opeens fluistert hij in mijn oor "heb je zin morgen in de huwelijksnacht?" Ik stond op en besloot maat toch te gaan dansen. Ik draaide me om en zag hem nog lachend. Idioot.
Perspectief Hayat
Ik word wakker door dat gekke hyena's op mij springen. "A hoofden wat doen jullie laat mij slapen" zeg ik chagrijnig. "HAYAT EH OPSTAAN ANDERS GOOI IK WAHED EMMER WATER OVER JE KOP" hoor ik opeen tayfun uit een dode hoek roepen.
Ik probeer recht ook zitten en zie Soraya en Zora over me heen liggen. Ik kijk tayfun aan. "Ohh tayfun behandel mij mij nu zo. Terwijl het vandaag mijn laatste dag is dat ik in dit huis woon" zeg ik zogenaamd beledigt.
"Ja eindelijk ben ik van jou af" zeg hij en hij blaast zogenaamd een kusje naar mij toe. Zie je mensen wij zijn de beste broer en zus ter wereld zie je die love. Dat noem je pure love.
"Soraya en Zora beter gaan jullie van me af voordat ik jullie af ga maken" zeg ik. "Alleen als je als je terug bent van je huwelijksreis ons verteld over de huwelijksnacht" zegt ze grijzend.
Wollah deze meiden sporen niet.
2 uur later
"Woow girl jij ziet er zo flawless uit maat damnnn" zeg shayana. "Echt?? Beter maak je foto" zeg ik aangezien ze mij heel de tijd niet lieten zien hoe ik eruit zag. Ze maakt een foto en laat het aan mij zien.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Ooooha ben ik dat?" Vraag ik. "Nee dat is mij oma" zegt soraya. "Hou je bek jij voor dat ik baklava in jou kont stop" zeg ik lachend. "Lekker" zegt soraya.
Na een kwartier horen we super veel lawaai buiten. Ik kijk stiekem uit mijn raam naar buiten en ik zie super veel mensen aan het dansen. Verder zie ik Marokkaanse en Turkse vlaggen. Ja hoor ze zijn er.
Ik ga naar beneden en ik zie mijn familie. Tayfun loopt naar me toe met een rode lint. Hij strikt het On mijn middel heen en kust mijn voorhoofd. We worden beide een beetje emotioneel. "Niet huilen zusje dadelijk verpest je je make-up. Je moet wel shine om je trouwdag" zegt hij. Ik trek hem naar me toen en knuffel hem. Mensen ik zeg je je moet altijd genieten met je broer of zussen voordat het te laat is. ( de rode lint is soort van Turkse traditie Om te laten zien dat de bruid maagd is)
Na een minuut trekken we terug. Ik neem alvast afscheid van mijn familie. "Hayat beter ga je niet trouwen. Kom we blijven for ever alone samen" zeg Soraya"hou je bek ik ben bijna van af" zeg ik lachend.
Opeens gaat de bel. Ik begin langzamerhand nerveus te worden. Ik zie dat Zora het merkt. Ze loopt naar me toe en fluistert in mijn oor "rustig relax een beetje. Denk maar aan de huwelijksnacht vanavond"
Ik moet echt nieuwe vriendinnen vinden......
Soraya is nu de deur gaan open maken. "Huh hoezo zijn jullie hier? Ga weg Hayat is van mij. Ze gaat met mij trouwen" zegt ze. "SORAYA AAN DE KANT IK BEN BIJNA VAN HAAR AF. DAN MOET TAYFUN NOG WEG EN DAN HEB IK EINDELIJK RUST" roept mijn moeder voor de grap. Stiekem meende ze die gwn hahaha.
